Her aşk bir sonraki aşkın dewamı mı yoksa her yürek atışı bi öncekinin
katilimi anlayamadım..ben yaklaştıkça uzaklaşan,ben uzaklaştıkça
yaklaşan duyguların hükmü ne zamana kadar sürer??ben bu satırları
yazarken yüreğimde uysal adımlarla yürüyen adamla wedalaştım..we
maalesef yarım kaldı yazıda aşkta..sadece dokunmayın artık
bana,diyorum..DOKUNMAYIN BANA !!!

..seni sewmenn bedelini çok aır ödüyo olsamda artık acı çekmekten zewk
alıo gbiyim..bedeninin sıcaklığını bana dokunmasını gözlerinin içinn
gülerek bna bakmasını özlemişim sanırım!!SENİ SEWİORUM cümlesini
kurmak çok zor gelio artık.. kalbn göslern ellern başkasına aitken bu
cümlei kurmak ölüm gbi..ama sanırım her defasında wücudum ölümü tadıo
we bunu sölemekten kaçınmıo..herşeye rağmen seni tüm benliğimle
SEWİORUM..

İsyankar Delikanlı......

İşte başladı gece yine dertlerini boşaltıyor....
Sitemler yağıyor yağmur yağmur içime...
Yaz yağmuru değil bu yaşlar delikanlı.....
Aşinalaşmış aşkın son rtık parçası-...
Ne olacağı belli; Bu aşk hikayesinin....
Kaderi olan ayrılık sahnesinin kan damlaları bunlar....
Anlayamazsın bu duyguyu hiç tatmadın hiç bilmiyorsun...
Rüyaların kabuslara döonüştüğü gecenin yaşları bunlar...

........

Dünyaya geldiğini kabahat sanabilirsin.....

Yalnız Şehir...

Uyku girmiyor gözlerime halim perişan
Penceremden sensiz şehiri izliyorum...
Bu terkedilmişliğimi,çaresizliğimi
Anlamaya çalışıyorum anlıyamıyorum....

Ocakta kaynayan akşam çayımın
Boğazımı yakan demiyle irkiliyorum...
Balkona çıkıyorum içime;
Karamsarlığımdan bir nefes çekiyorum..
Nefeslerimin ardı arkası kesilmiyor
Sanki bu şehir boğuluyor
İstanbul beni boguyor yoklugunda...
Bu yalnız şehrin sokaklarında
Seni arıyorum yalnızlığımla..

çok parçalandım...
parçalandıkça çoğaldım diye inanmazsam
nasıl yaşarım, nasıl yaşarım
bir gün daha bitti...
ama yarın yeni birgün diye inanmazsam,
nasıl yaşarım, nasıl yaşarım
bu da gelir geçer diye inanmazsam
nasıl yaşarım, nasıl yaşarım, nasıl yaşarım
her şey insanlar için
görmek öğrenmek için
bazen zor da olsa
her şey insanlar için
umut doğurmak için
hayatla seviştim...
hiçbirşey boşuna yaşanmamıştır diye inanmazsam
nasıl yaşarım, nasıl yaşarım
uyuyordum...

hayalin kaldı

Bir hayalin kaldı senden hatıra
Bir gözyaşım kaldı SEVDAMIZDAN hatıra
Bir umutlarım kaldı kaderimden hatıra
Birde SEN kaldın aklımda unutamadın hala...


Mektupların elimde aşkımızdan kalan
Kurmuş gül yaprağı var ilk günden kalan
Birde gözyaşın var son günden kalan
Birde fotoğrafımız var o günlerden kalan...

Eğer beni duyuyorsan uyan hiç geçmiyorsam aklından
Uyu uyu uyu hiç korkma utanır isteyemem
Bilirsin yardım dilemem
Yalnız sesimi duy bazen bir resmime bakıyorsan gülen
Islanmıyorsa gözlerin iyi iyi iyi hiç utanma
Yalan aşklara düştüm yeni dostlar arar oldum
Uyuyup huzur buldum bazen of yerimi hiç kimse bilmesin
Kalbim biraz dinlensin of inan
Nefessiz kaldım duvarlar içinde
Ellerim bağlı zincirlerle hava nerde
Nefessiz kaldım aşkımın içinde
İçimden çekip aldığın ço

UMUT KURBANI

İki yanımda polis ellerim kelepçeli
Geçerken sokağından gel sarıl boynuma
Suçumu sorarcasına bakarsan gözlerime..
Gözlerimden akan yaşlarda hayallerimizi hatırla...


________..................

Sensizlik krizi tutunca yüreğimin
Gardiyana karşı geldim diye
Umutların olmadığı bir odaya attılar beni....
Karanlıkta sensiz nefes bile alamazken
Sigaramın ateşinde ve fare gözlerinin ışığında
Seni düşünüp hayaller kurdum....

_____________........................

Dem

Karanlık Odam.......

Çağır Melekleri gelsinler
Karanlık odama otursunlar karşıma nurlu yüzleriyle
Anlatayım dertlerimi bir bir sonra karar versinler
Yaşamalımıyım ölmelimiyim ben....


İsyankarlığımın nedenini anlatayım onlara .......
Kendime açtığım savaşı anlatayım
Saatlerin neden hiç mutluluğu göstermediğini sorayım...
Sevgilerin neden hüsranla bittiğini öğreneyim onlardan....
Ondan sonra gitsinler Ayışığı bile girmeyen odamdan...


Doktorların evinin bir göz odasıda burası

Senin Gibi...

Sessizce yağan yağmurunda altında ıslanıyorum
Yağmur tanelerine aldanarak bulutlarla ağlıyorum
Sen giderken gökyüzü bağırıyor ben susuyorum
“Gitme” dememek için ağlamam yetersiz kaldı
Konuşamadım tutuldu dilim yar…..


Mevsimlerden bahar aklımda hayalin
Yağmur yağmaz artık bu şehre içim ağlar
Bu kadar kötümüydü yokluğun vefasız yar
Unutmadım hala veda etmeden
Arkana bile bakmadan gidişini
Ayrılırken yanımdan usulca