Bir hicran çölüne bıraktın beni
Adını andıgım dili kopardın
Yaydın üzerime yalan gölgeni
Kalbine girdigim yolu kopardın

SavurmuŞum RÜzgara AŞkimi
BirakmiŞim Kendİmİ Zamana
GÖz YaŞlarim Cami DÖven
YaĞmur Mİsalİ
Islatiyor Kalbİmİ

Sokaklar NomboŞ
Caddeler Islak
SÖylÜyorum Şarkimizi
Hatiralarimizi Anarak

Zaman Öyle Bİr İlaÇ Kİ
Doktorlr Bİle ŞaŞiyor
Kendİmİ BirakmiŞim Zamana
Belkİ Yaralarim KavuŞur

ah be gülüm
gitmelerin mi zor.......
git dememelerin mi
ben en çok sende..............
gitme kal ve merhaba
demelerini sevdim
be gülüm

gözlerinde aradım sevgiyi yılarca
mavi gözlerinin nazarında
gülen yüzünün nurunda
sıcak ellerinde aradım sevgiyi
sonra aşkı aradım sakak lambalarında
bulamadıım yılarca
sokak lambalarıyla iz sürdüm
kaç çelme yedim felekten
kaç kere düşştüm yüzü koyun
ve sen!
ve sen vardın yolun sonunda
hep sevdiğim ve seveceğim
ama yolun zordu
sana yürüken arkamdakileri görmedim
şimdi sanada varamadım onlarda yoklar
pişmanın ALLAHIM niye sevdim
sana koşarken düştüm
ama sen hep güldün bana

oturmuşum pencerenin kenarına
mor menekşenin yanına
dışarıda soğuk hava
gözümda bir damla yaş kalmış dünden
herşey eskisindende beter
havada yağmur var
ağaçlarda kalan sarı yapraklar
rüzgarla dans ederek
kendilerini toprağın kolların abırakıyorlar
ah!ahbe mor menekşe
derdimi anlatsam ağlarmısın sende

ahbe mor menekşe
bükme ince boynunu
sende bilirisn insan oğlunun huyunu
bak yağmurlar yağıyor yüreğimde
fırtınalar kopuyor
yaprakları dökülüyor sevde ağacının
bu bahar yalancı men

kalbim nereye gidiyorsun?
sonbahar rüzğarından daha hızlı
istesende artık yaşamasın
o sevdaki
gençlikte kaldı


kalbim bo koşuya dayanamassın
bırak son şiiri başkası yazsın
dönde ilk aşkına
onunla avun
o ilk aşk gibisin
bir daha bulunamassın

sen düşünselliğimin sevgilisi
sen gönlümün krızantem çiçeği
sen
sen özlemimin yüzsüz kraliçesi
seni ben gibi seviyorum
inanıyor musun?
o zaman;
bir paslı bıçak al
söküp al kalbimi yerinden
ve bir leş niyetine at
akbabaların önüne
dirhem dirhem yesinler kalbimi
ama göreceksinki
kalbimin her dirheminde
sen varsın
pişman olup
döndüğünde
çok geç olmuş olacak
çünkü;
kimbilir hangi akbabanın miğdesinde
kimbilir dağın zirvesinde
ADINI YAZIYOR OLACAĞIM

sen hiç ölümün gölgesinde yaşadınmı?
kahpesine ********ine kurşun yağdırdınmı?
ben gündüz külahlı
gece ise silahlıyım
bu alemde üzerime tanımam
sen başka gönüllere yelken açarkne
ben ise bu alemde hayat mazlumuyum
sen her gece sıcak yatağında uyurken
ben ise yarını bilmeden
soğuk sokaklarda
kendi kaderime
kendi adımlarımla ilerliyorum
dedimya arkadaş
bu alemde üzerime tanımam
hafif olup
sözle ölmektense
ağır olup
kurşunla ölmeyi yeylerim
çünkü ben
kendi kaderimi
KENDİM Çİ

soğuk geçiyordu benim için bahar
bir melek bir şeyler fısıldıyor kulağıma
rüzgar korkunç kemanını çalıyordu
bulutlar arasında parlıyordu Dolunay
herşeyden bıkmıştım
sensizlik canıma tak etmişti
sonra ölüm geldi aklıma
birden herşey durdu
ölümün soğuk sesizliği başladı
her şey ölmelisin diyordu
sadece ölümü düşünüyordum
birden bir şimşek çaktı
aydınlandı her yer
melek kemanını almıştı rüzgarın
ölümün sessizliğini çalıyordu
sadece öl diyordu
sadece öl
kara kanatlı melek
kırmızı b

aşk bir hastalıkmış sanki
seni bende hapsetti
yüreğim kilitli


ben odamda kokunla şimdi
konuştuğum duvar sessiz
adın nefesimdi


buralar şimdi yangın yeri
yokluğun yangının alevi
söyle gitmenin sebebi neydi?


gözlerimi kapatsam
yüzünü görürmüyüm?
gündüzleri uzatsam
******* bir kör düğüm
kapıları kapatsam
yanlız üşürmüyüm?
bir kuş olupta uçsam
üzerine süzülürmüyüm?