Sabahattin Ali
“başın öne eğilmesin
aldırma gönül, aldırma
ağladığın duyulmasın
aldırma gönül, aldırma...”

tam yüzyıl önce doğmuştu
genç yaşında kalleşce vurulan
sabahattin ali
düştü toprağa ama
öne eğilmedi onurlu başı

özgür düşüncenin sırdaşı
faili meçhullerin arkadaşı

anlatın dostlar çocuklarınıza “sırça köşkü”
anlatın bugüne dek katledilen
düşünen beyinleri
ki bu hasta bünyeye olsun aşı

anlatın
anlatın ki
kanlı ellerin sırça köşkleri
olsun tuzla buz
kalmasın taş üstünde taşı

anlatın çocuklarınıza
yokedilen yüzlerce aydın yuttaşı
anlatın ki bilsinler
kim umutla
sevgiyle bakıyor onlara
kimler şaşı

(25 şubat ’07)
Fuat Eriçok

Sade Kahve
orhan veli’nin urumelihisarı’nda
sade kahve’de
her dem elit bir kalabalık
boğaz’a karşı yudumlanır ılık ılık
kahve ve yaz

kışın da oturulur aynı değerde
aynı yerde
ister sersem lodos
ister çılgın poyraz

yağmur yağabilir ne gam
nefes kesebilir ayaz

hatta yolları kaplayabilir kar
bembeyaz
sade kahve'de her dâim sürer kesintisiz haz

masaların altına sığdırılır mangallarla
ve ortada yanan ateşin eşliğinde
bu kez yaz

görmedi bizans’dan beri
zemheri’nin ortasında
çıplak çınarlar altında
açık havada çay bahçesi müşterisi
bosphorus nam boğaz

bir de bu eşsiz keyfe eşlik eden
recep’imin minik şaheseri
tatlı yaramaz
sevimli haylaz
naz
böyle güzellik olmaz

bence o bin naz
milyon naz
milyar naz

recep’im
bunca güzelliği nasıl yarattın anlat
“sarı lira vereceğim”
“almazsan karakola gideceğim”
anlatma ya da vazgeç
zira yarattığın hoşluklara
ne ad ne tanım koyulmaz

sana da
mekânına da
kızına da
kimse edemez itiraz

doyulmaz kardeşim
doyulmaz
doyulmaz

(1 kasım ‘2006)
Fuat Eriçok