Güneşim...

Güneş,
içimdeki sen,

yitmedin aşk
sudaki iz mavi.

eskimiş hüzünler,
güneşi örtmedi.

temiz duygular,
saf olur.

yıldızlar parlak.
görmeli.

nasibim olmuşsun
aşk.

içine düşmüşsün hayatın.
insanım.

hadi kalk,
koş....

ışıldayan güneş
mahşerin süvarisi.

cenk etmeli
yenilenmeli.! ..

öleceksek,
birlikte ölmeli.! .

Zeki Arlan

H a t ı r ı m da.

Fırtına öncesi sessizlik olur ya.
Anlamsız burukluk
Derin acı var içimde

Alışamadığım sensizliğin hüznü.
Tadına doyamadığım aşk.
Dokunmalarıma kıyamadığım saçların
H a t ı r ı m da.

Sıkıntı var atamadığım.
Hani yalaza bir yel gelir,
Dar ma dağın eder.
Alır götürür ya hayalleri.

Okyanusta kocaman dalgalar olur
Şamar gibi sahile vurur ya.
Yıkar yimirir umutları.
U m u r u m d a değil...

Bizim olsun
Acıların ardı....

Zeki Arlan

Hadi gel...

Korkarım bakmam gözlerine
kanarım ateşine

alnın açık senin
dudakların kor.

_______________sor,
bana arkadaş olan,
_______________*******e
aklımda bir sen
birde kızımız vardı.

mehtap sana küs
deniz hasret
aşk;
hadi gel...

Zeki Arlan

Halim ortada.

Ümidim var yarınlara.
Laleler sümbüller.
Acı tatlı sohbetler.

Yüreğim kıpır kıpır.
Ağlıyorum çaresizliğime.
Yanıyorum kaderime.
Bir varım bir yokum.

Seni çok seviyorum.
En derin duygularım var.
Ne olursa olsun canım.
İllaki sen illaki sen.

Sevgin o kadar etkilediki beni.
En çok sözlerine ve gözlerine kanıyorum.
Var oldum seninle.
İlk defa çaresiz kaldım.

Olmak veya olmamak arasındayım.
Rüyadamıyım gercekdemiyim.
Umudum var sevgine.
Mahkumum kaderime.

Zeki Arlan..05/2002

Zeki Arlan

Hani ne oldu yüreğin...

Senin alevden saçların
derin bakışlı gözlerin,
yok muydu
___kadın.
hani
ne oldu yüreğin

şimdi gece
her gece olduğu gibi.

ama sen,
olmadığın gibi sevgilisin.

aşksın,
gecenin içinde ışıksın.

kadınım...

Zeki Arlan

Hasret...

Kızıla boyanmış akşam.
akşamın hasreti
zindan karası gece.

Öğle bir gün bu gün
tam ortasında hasret.
kızılca kıyamet.

Ak düşmüş saçlarıma hayret,
hayat bu kime niyet kime kısmet.
sen istersen dert et.

Hayat bu bir gün gelir düşersin.
sabret.
seversin, özlersin,
Yaşarsın hasret...

02/12/2003

Hasretimiz...

HASRETİMİZ...
Seninde içinde çoğu kez, anlamsız bir hüzün kaplar mı? Sanki bir haber almış, kötü bir olay olmuş ya da sevdiğin birini yitirmişçesine...
Alınganlaşı verirsin sessizce.
Mutsuzluk bir karabasan gibi çöküverir üzerine.
Ne konuşmak, ne de birini dinlemek istemez canin.
Oysa kimse canini acıtıp, üzmemiştir seni.
Peki ya, bu içteki hüzün neden?
Bu çatılan kaslar niye?
Hadi itiraf edelim.
Gerçekten içimizi saran, bu davetsiz hüznün anlamı yok mu?
Bir iç hesaplaşma olamaz mı?
Belkide bir özlemdir içimizi burkan.
Yitirdiğimiz değerleredir hasretimiz.
Kanar yüreğimiz ince ince.
Bu güne kaygılıyızdır, yaşanacak yarınlara.
Sorarlar, 'Neyin var? ', diye.
Yürekten değildir verilen yanıt 'Bilmiyorum, içimde nedenini bilmediğim bir hüzün var.
' Aslında öylesine iyi biliyoruz ki...
Ne var ki o sıra çaresizsindir.
Ne dünleri tekrar basa alıp yaşamanın, ne de bu günü istediğimiz gibi oluşturmanın olanağı yok.
Bizlerde geceye ay gibi yalnız doğduk.
İste hüzün içimizi bir duman gibi sardığı an bu yalnızlık öyle derin hissedilir ki...
Yalnızca kendimiz, gene kendimiz varızdır.
Yaşamında seninde, kim bilir ne kadar çok keşkelerin vardır.
Ama neden?
Neden rollerimizi, repliklerimizi başkaları belirliyor?
Bu izin niye?
Alışkanlıklara, toplumsal değerlere bu bağlılık neden?
Ne uğruna, ne adına olursa olsun, yakaladığımız değerlere, öyle değerler ki bizi umutlandıran neden, sıkıca sarılmayız?
Biliyorsun, insan ömrü yasadığımız çağda giderek kısalıyor. Ortalama altmış yıl... Peki, yasadığımız süreç içinde kendimiz için, kendi değerlerimizle neyi ne kadar yasayabildik?
'Bu benim ve benim yasamım' diye kaç kez direnebildik. Hep birilerine izin vermişizdir.
Ailemize, sevgilimize, dostlarımıza...
Eh.. O zaman da geriye biraz kalan, bolca adini bilmek istemediğimiz anlamsız hüzünler. Ahlar, uhlar... Benim de içimi o anlamsız hüzün sıkça kaplar. Ağlamaklı hissederim kendimi. Duyduğum özlemdir.
Kaybettiğim, yasamdan yitirdiğim sevdiklerime. 'Ah' derim, 'Ne olurdu yasamda olsaydılar' İstediğim, yüreğimde ki sevgiyi verebilmek onlara.
Yeniden yeniden kollarımı hiç çözmeden sarılmak.
Peki ya, ya yasayan yitikler?
Halen dokunabileceğim, sesini duyabilip yüzüne öpücükler kondurabileceğim sevgilim, dostlarım...
Kim bilir belki de geriye bıraktıkları sadece yürek eziklikleridir. Gülmek, ağız dolusu kahkahalarla.
Sanki güneşi içime çekermişçesine sıcacık bakabilmek yasama. Bazen de bükülen boynumla, düğümlenen boğazımla hüzünlenmek...
Ama kime?
Neye?
Sadece hüzünlenmeyi hak edenlere...
.....................
Bu yazı alıntıdır, yazarını bulamadım, paylaşmak istedim...Z.Arlan...

Zeki Arlan

Hasretle dolan göz yaşlarım

Seni unutturmuyor.
Yüreyime indin.
Beni esir ettin.
İstesemde atamam
Unutamam seni.
Serseri aşık ben nasıl sevdim.
Nasılda kapıldım sana.
Vazgecemiyorum unutamıyorum seni.
İstersen sen unut beni.
At yüreğinden.
Koş uzaklara git.ama hiç unutma.
Göz yaşların sel olup boğacak yüreğini.
İster inan ister inanma.
Biz iki aşık iki çıkgın iki deli.
Unutamam ilk öpüşmemizi.
Bana kızıp kaçıp gitmeni.
Sonrada gözlerini kapatıp tekrar istemeni.
Delisin sen deli.
Aşık bizi esir etti.
İçim kıpır kıpır gönlüm senin.
Ben serseri aşık seviyorum seni
05/2002.

Zeki Arlan

Hatırıma.

Bir buse
Bir gül.
Gül ne olur.

Benim hatırıma.
Anlatamadığım hayatıma.
Giremediğim yarınlara.

Al gülüm
Gülümüz solmasın.

09/08/2002

Zeki Arlan

Hatırımda birşey var...

Gecenin en karanlık yerini
En kuytu köşesini severim.
Seni sevdiğim gibi.

Hatırımda birşey var,
Gözlerin.
Öpülesi.

Bir kenarım ben veya bir çizgi.
Hep kıskandım
Kalbinin çizgilerini köşelerini.

Beni yazmayan
Beni düşünmeyen hislerini.

Hatırımda birşey var,
Gözlerin
Öpülesi..Sevgili.....

28/11/2003

Zeki Arlan