Trenler gelip geçiyor
usumun uzayan raylarında lanetli
ağır bir ağrıyı taşıyor bedenime yıllar
kalbimin sızısında gam
dilimin yakarışında ürperiyor yapraklar.
usul usul yağmurlarda gözlerim
ellerim fırtınalarda kopmuş dal
dillerim lal
bitkinim.. ve yurtsuz


yaralıyım
bakışlarımda yavrusu vurulmuş bir ceylan inliyor
melanet yağmurları iniyor üzerime
suların buz kestiği yerdeyim
rüzgarın acı kestiği yerde
yüreğine tutunduğum bunu bilmiyor.
dalları tutuşmuş bir ormanda
sevgilime

Yine hüznün dibinde vurgun yemiş gibi yüreğim,
Gözlerimde yaş kalbimde ayrılığın verdiği acı
Uzayıp giden yollar misali sonsuzluğa uzanan hasretim,
Elimi uzattığımda tutamadığım ellerim ,
kokusunu içime çekemediğim tenin,
Siyah gözlerinin içinde gördüğüm gerçeğim!
duru

ıkı senedır bunalımdayım
neler yaptıgımın farkında dıyılım
hep yuzum guldu
gozlerımın yası yuregıme aktı
sen sardın kollarınla
benı ayakta tutan sen varsın
sen benım herseyımsın
tum yasam kaynagım olcaksın
lutfen lutfen yuzume kara cıkarma
bu benım yasantımın on dakıkasıydı
kollarınla benı sardıgında
gozlerımın ıcıne baktıgında
yuzum saclarına gomuldugunde
yasantımın en uzun on dakıkasıydı
sonunda erdım muradıma
bacaklarım kesılmesıccesıne
cokuverdım dızlerın onune
gozumde ya

Ellerine hasret ellerim,
Yapayalnız...
Yüreğine hasret yüreğim,
çaresiz...
Gözlerine hasret gözlerim,
Üzgün...
Sesine hasret günlerim,
Bomboş...
Sevgine hasret benliğim,
Sana hasret...

Gül Ulupınar

anlaycaksın yasadıkca
tanıyacaksın sen benı
askımı sevgımı
bır selamdan basladı tanısmamız
yasadıkca anlayacaksın
bır merhabadan donusen askımızı
gozlerın dıyıl yuregın gorecek benı
yuregıne akacagım kan gıbı
yasam kaynagın olucam can gıbı
ıste anlayacaksın yasadıkca
goreceksın askımı sevgımı

elbet kavusacagız
ya cennette yada cehendemde
yarım kalan askımızı yasayacagız
ask bızım adımız
yanlızlık sarsada ruhumuzda
cayır cayır yansakda cehendemde
vazgecmıyecem senın askından
gozumun onunde sevıstıgım dakıkalar
senınle gecırdıgım gunlerı yanarım
elbet kavusacagız bırgun
beklerım mahserı
sana sarılacagım o gune
ozluyor kalbım senı
elımde bır tutam sacın
kokluyorum yatmadan once
senı getırıyorum gozlerımın onune
ıste her gece dokuyorum gozyaslarımı
yasamak neye yarar

ben aynaya her batığımda seni görüyorum
Rüzğarla birlikte sana koşuyorum
Artık sen yoksunya
Tek tesellim mısralarım.
Seni çiziyorum hayallerime
Yüreğimdeki acı benzersiz
Sana göz yaşı döküyorum sayısız.
Artık sen yoksun ya
Tek tesellim şiirlerim
Gözlerinle hatırlıyorum seni
Şimdi sen yoksun ya papatya yapraklarına soruyorum SENİ.
Şimdi sen yoksun ya tek tesellim
UMUDUM.
Sayısız yıldızlar var gök yüzünde,sayısız renkler yer yüzünde

Yöneldim bakıyoruım toprağa
Otlara bakıyorum,böceklere bakıyorum.
Beyaz beyaz çiçek açmış dallara bakıyorum
Sen bahar toprağı gibisin sevgilim.
Sana bakıyorum,
Sırt üstü uzandım görüyorum gökyüzünü
Ağacın dallarını görüyorum.
Uçan leylekleri görüyorum.
Sen bahar mevsiminde gökyüzü gibisin.
Seni görüyorum.
Gece burada ateş yaktım ,ateşe dokunuyorum.
Suya dokunuyorum.
Güneşe dokunuyorum.
Sen yıldızlar altında
Mavi suların sahile vurduğu sıcak
Kumlar üzerinde yakılmış ateş gibisin.

.........
sövebilir kovabilir sarılabilir gülebilirdide

---yapmadı---

(zaten yapsa ölürdüm)

---bilmedi---

anlayabilirdi

---anladıda---

koca bir dalga gibi kıyısına vurdum

sonra ayaklarına dolanmak istedim

---duymadı---

---bilirdim---

kötü değildi

hep kötüymüş gibi yapardı

ama değildi

göğsünün altında

bıkmadan türküler söyleyen

bi yüreği vardı

kendini ve kendisini

---unutturdu---

Oysa ben unutmazdım

Kendi yüregine kendi

Ağıt yakılan diyarlarda sana hasret büyütür yüreğim.
Asmışım kendimi bembeyaz bir bulutun sessizliğine.
Gökyüzü *******ime hançerli sevdiğim.
Nasılda özlerim seni bir bilsen,nasılda ağlamak gelir şimdi
içimden....

Yüzümü suskunlukla yıkadığım bir zamandı yüreğimi pusuya düşüren
yalnızlık.
Bir mermi vızıltısı gibi gün biterdi, başlamadan tükenip giderdi
aşk’a zamansızlık.
Yağmurlu bir sabahın ağırlığında kurgu teorilerine saplanan masum
uyanışlar kaplardı havayı.