Su gibisin aşk
Hangi kaba girsen
Onun şeklini alırsın
Zalimin kalbinde zalimce
Mahzunun kalbinde
Mazlumca olursun


İçin de her şey var
Çıplak gözle saf ve temizsin
Doyum olmaz tadına
Ama aslında kin de var nefret de
Kıskançlık da var öfke de
Hatta soğukluk da var bazen
Sıcaklık olduğu kadar
Bazen ferahlık verirsin
Bazen de yakarsın içini insanın
Ayrılık kazanında kaynadığında.

Perde açıldı ve oyun başladı
Senaryoyu ne ben biliyordum
Nede sen
Baş rolü paylaştım seninle
Farkında bile değildin oysa
Oyunum tümü sana dahil idi
Ben seveni sen sevmeyeni oynadın
Çoğu zaman amatörce acemiliklerim oldu
Konuşmam, gereken her bölümde sustum
Sessiz aşktı oynadığım
Sufle veren biriside yoktu
Öylece kaldım, sessizliği oynadım
Koca sahnenin bir ucunda sen
Bir ucunda ben uzakları oynadık

Namluya sürülmüş mermi gibi öfkem
Basmayın tetiğe patladı patlayacak
Bu semada sadece o dalgalanacak
Kimsenin oyuncağı değil ayyıldızlı bayrak

Kanımızdan rengi şehidimin örtüsü al,al kırmızı.
Korumadımı? yaşlımızı gencimizi oğlumuzu kızımızı?
Nasıl yere atar çiğnersiniz gök kubbedeki baştacımızı?
Hiçmi cannınız acı hissetmez hiçmi olmadı içinizde sızı

Yurduma semsiye vatanıma milletime nöbet.
Bu bayrağı koruyan vardı yine var olacak elbet
Nedir bu kin nedir içinizdeki bu

Benim şehrimden biliyorum
Yok öyle bir anda çekip gitmek
Beni terk etsen de bu şehri terk edemezsin
En uzaklara kaçsan da
Düşer ruhum yollara bulur seni
Yok, Yok öyle bir anda unutamazsın
Zaman ister, bensizliğe alışmak
Önce seninle birlikte söylediğimiz
Bütün şarkıları susturmalısın
Hicaz makamından yalnızlığı
Dinlemeli, söylemelisin
Beni sana soracak bütün eş, dosttan
Uzaklaşmak, kopmalısın
Sonra
Sana aldığım müzik kutusunu fırlatıp atmalısın
Paramparça olmak yüre

Hazm edip bizi daha sevemeden
Koptu ciğerleri hepten / yürekten
Kin kustular gözden / dillerinden
Ver sevgini, kıskandılar…

Deşip deşip durdular sevgimizi
İpotek altına aldılar özlemimizi
Sandılar ki; ayırdılar yüreğimizi
Bırakma tenimi, yanıldılar…

Sakın ağlama, mavidir gözyaşın
Dik yokuşlar da dimdiktir başın
Say ki; bu yolda öldü arkadaşın
Süz gözlerimi, daraldılar…

Karlardan topladım sana özlemi
Kıvrımsızdır, yüreğimin düzlemi
B

“What can I tell you my brother, my killer
What can I possibly say?
I guess that I miss you, I guess I forgive you”
L. Cohen



gözlerini bir yabancıya anlatmak için
şimdi kimin mahvına imreniyorsun
hani üzgün anneler, eksik babalar
hummalı bir çocukluk varınca kapına
sarılıp sustuğun, tek gözünle ağladığın
sonsuz seviştiğin şimdi kim
derdin şimdi benimle yatarken
kime nasıl uyuyorsun
karanlık kışlalar, uzak dağ köyleri
ben hep seni gittim

Kilitledim kalbimi
Zamanı durdurdum
İçinde sen varsın
Üzüntü kabulüm
En baştandı sözüm

Yürüdüğüm yoldasın
Baktığım yerde
Hislerimin soyut halisin
Dokunduğum eşyasın kimi an
Değişmez sezgilerim

Ben burada durdum
Uçmayı seçmiştim aşkla
Uçurum da dahildi
Düşmek de buna
Durdum senin tam kıyında

Tüm saatleri topladım
Takvimleri bugünde bıraktım
Gelecek şimdilik yok
Dünü hiç saymadım
Kalbimi hüznüne bıraktım

Düşmekten korkma, düşersen tutarım ellerinden..
Bırakmam yüreğini..
Sen yeter ki çıkart duyguları zincirlerden..
Hissettiklerine kulak ver..
Gözlerinde gördüğüm aşk hayat bulsun dudaklarında..
Öyle büyük bir sevda biriktiriyorum ki sana..
Hadi içindeki sesler çıksın dışarıya bağıra bağıra..
O kadar yakınız ki arzuya, bir nefes daha..
Hadi uzattım ellerimi, korkuların inadına..
Birlikte var edelim Şehr-i İstanbul’a nispet yaparcasına..

Seyr-ü sefadayım gözlerinden çalınmış mavi bir gökyüzünün altında
İstanbul’u.
Mekan aynı mekan, aylar sonra ilk kez gitmeye cesaret edebildiğim.
Elimde yine bir kadeh yakut,
Boğazımdan geçen her yudum, yeni bir cümle sana dair.
Yoksun diye isyanım dalgalar arasından göz kırpan kız kulesine.

Hatırlar mısın ekimin son günleriydi.
Sonbahar hüzünlü şekilde boynunu bükmüş kışa bırakıyordu yerini.
Havada ılık meltem, dolunayın parlaklığıyla süslediği yıldızlı gece ve
kaygılı ...

Küçük insanlarda gölge büyürse
O ülkede güneş batıyor demek
Bir ülkenin büyükleri uyursa
Ocaklarda baykuş ötüyor demek

Köylü koyun değil yılan beslerse
Meclisi mebusan yalan beslerse
Hâkimi, savcıyı çalan beslerse
Adalet yan gelmiş yatıyor demek

Hortumcu servete servet katanda
Gücü olan güçsüzlere çatanda
Sistem yolsuzluğa çanak tutanda
Milli değerimiz bitiyor demek

Fuhuş her köşeyi sardı yürüdü
Bölücü Ermeni vurdu yürüdü
Akan kan gövdeyi sürdü yürüdü