Ümitsiz Olma..!
İnsan düşünemez olmazsa akıl
Yaratan kulunu yarıda koymaz.
Ne kadar kusurlu olsa da bir kul
Karada, kızılda, sarıda koymaz.

Her şey ondan gelir, ona ayandır
İnsan ki hak yola başı koyandır
Allah acıyandır, bağışlayandır
Serçenin gözünü darıda koymaz.

Günah mı sorarsın, göz ucu tadım
Haram mı sorarsın, attığım adım
Bir gönüle yuvalanmak muradım
İsterse ateşi narı da koymaz.

Her şeyi veren o, yaratan odur
Dünyayı dört mevsim donatan odur
Hem veren, hem alan, hem atan odur
Dağda dumanı da, karı da koymaz.

Bu günkü yapılan zulmeti görüp
Kaypaklık denilen illeti görüp
Uyuşuk, pısırık milleti görüp
Umudu aygırda, arıda koymaz.

Vatan Bizden Hizmet İster
Ey bu yurdun evlatları
Vatan bizden hizmet ister
Toprak altında kefensiz
Yatan bizden hizmet ister

Deyip hizmet Allah için
Tutuşalım için için

İnanma düşman sözüne
Yönelin Türk'ün özüne
Kırk yiğitle Çin gözüne
Batan bizden hizmet ister

Biz Kürşadlar torunuyuz
Türkiye'nin yarınıyız

Gözünü aç çevrene bak
Var kanla yurt sulayarak
Dilde türkü elde bayrak
Tutan bizden hizmet ister

Çin Seddi'nden Viyana'ya
Selam o garip anaya

Türkü Türk için söyleyen
Medet Allah'tan dileyen
Akdeniz'i göl eyleyen
Atam bizden hizmet ister

Kefensiz şehit yatanlar
Vatan için kurban canlar

Veda
Gidiyorum işte bırakıp seni,
Canını dişine tak, dedi, gitti.
Bana mı duyarsın bunca güveni?
Şimdi arkan sıra bak, dedi, gitti.

Malumlar başını soksunlar kuma,
Söyledin, anlattın, hep gittin duma,
Benim gibi yüzsüz az çıkar amma,
Sizin gibi merdi çok, dedi, gitti.

Dedi ki Kaleli n’olursun gülme,
Halimizi anla, bizi mert bilme,
Artık uğraşamam, üstüme gelme,
İdeale karnım tok, dedi, gitti.

Vefasızlık…
Korkunun gölgesinde yan gelmiş yatıyorum
İnsanlar, insanlara bakmıyor vardan başka
Kör dilimin yüzünden dilimi satıyorum
Bahardı da ne serpti gönlüme kardan başka

Sessizlikle karanlık sarılmış uyuyorlar
******* ağız etmiş, gözümü boyuyorlar
Hıçkırığı benimle baykuşlar duyuyorlar
Bana ne kaldı gülüm ah ile zardan başka

Yitik bir nida gelir, sağır kulağı sesler
Hidayet gelin olmuş, aykırı gönlü süsler
Adalet emzik takmış, inkarcıları besler
Yüreğime köz indi, görmedim nardan başka

Sevda taşıyan gönül, gönüllü erler nerde?
Ne hatunda hatunluk, ne erlik kaldı erde!
Benden başka er mi var, demez mi haylaz birde...
Gönlüme çöken güzü, sormadı yardan başka.

Vız Gelir Bize...
Öyle bir muazzam mideye eriz
Dünyayı yesek de az gelir bize...
Namusu rüşvete peşkeş çekeriz
Ağlayan sızlayan vız gelir bize...

Haklıyla haksızı ayıt etmez de
Hakkı bulup doğru yola gelmez de
Deveyi dengiyle yutar görmez de
Komşunun tavuğu kaz gelir bize...

Kadının yüzsüzü, erkekte ense
Medeni sayılır her ne hikmetse
Avrupa'nın köhne neyi var ise
Baş tacı ederiz kız gelir bize...

Cıvıklaştık tutulmuyor sözümüz
Hakikatten uzak yaşar özümüz
Mal mülk hırsı kör edeli gözümüz
Mazlum inlemesi caz gelir bize...

Namussuz kazancın içinde varız
Hakka değil para pula taparız
Her türlü namussuz işi yaparız
Düşünmeyiz her gün söz gelir bize...

Yağmur Sonrası...
Sicim gibi yağmur, hafif güneş var
Hafif bir sarhoşluk sarar ya dağı
Gönlümde gam ile kedere eş var
İçimde kırılır aşkın bardağı

Bir tuhaflık olur, burkulur içim
Ölümün kokusu sarar ovayı!
Gözümle gönlüme yapamam seçim
O anda terk eder kuşlar yuvayı

Bulutlar sildiler yüzünü ayın
Ağlaması bitmiş bir çocuk gibi
Yıkadılar on dördünde bir ayın
Gülümsedi gökyüzünün habibi

Tatlı bir kokuyla ortalık güldü
Bir hüzün çöktü ki yürek başına
Bu koku ruhumu ikiye böldü
Bakmadı gönlümün tıfıl yaşına

Bir ürperti aldı içimi birden
Ebem kuşağını görmedim bile
Bir sevda yükseldi yedi kat yerden
Gönlüme yüklendi bu kutlu çile

Dağa gölge düştü, tepe terledi
İçimdeki bir el beni burgular
Bir yitik ses işte O'nu birledi
Bırakın yakamı sisli duygular

Yakarış
Gün geçmez ki sürülmekten,
Rabbim sana sığınırım.
Zamana hor görülmekten,
Rabbim sana sığınırım.

Dert yığmışız dizi dizi,
Sen bilirsin içimizi,
Parça parça koyma bizi,
Rabbim sana sığınırım.

N’olur çare ver dertlere,
Toplum fikri ver fertlere,
Koyma bizi namertlere,
Rabbim sana sığınırım.

Yakınma...
Elinde sermaye iki kulaç ip
Oldun koyunları gütmeye talip
Ve lakin orda da olmadın galip
Gözünü çıkardın sünnetin, farzın

On altıdan büyük sekizler gördüm
Babasından yaşlı ikizler gördüm
Tapuya tapulu öküzler gördüm
Yüzünü kararttın törenin, tarzın

Ömründe görmedin ne sebze ne et
Sokaklar mekânın gayet açık net
Yavruları kime ettin emanet
Sürerse bu devran, yıkılır kırzın.

Kurt ile kuzuyu gütsen kim kime
Hallerini dava etsen kim kime
Yangın yeri gibi tütsen kim kime
Feryadı göklerde namusun, ırzın

Gül bildiğin deve boynu kokanda
Dede melül, torun mahzun bakanda
Bir kovuktan iki damla çıkanda
O anda yıkılır merkezi arzın

Yalan...
Hakikat bağının çiçeği solmaz,
İnsanı yitiren ol yalan imiş.
Boşa koydum dolmaz, dolusu almaz
Dünya denen kabir, bol yalan imiş.

Aşık biri çıkıp çıra yakmadı,
Denizdeki balık, suya bakmadı,
Dünyayı eledim, deni çıkmadı,
Sağda hakikat yok, sol yalan imiş.

Sanmayın dünyada yan gelip yattım,
Gözümde, çıbanın gözüne battım,
Ay tuttum, yıldıza mızrak uzattım,
Kabe’den öteye, yol yalan imiş.

Dünyayı sırtına vurdum devenin,
Deve ki çamuru, tozu ovanın,
Halini anladım sırlı kovanın,
Sevdasız kovanda bal yalan imiş.

Birbirine kattım şekerle, tuzu
Kurt koyunu sever, emzirir kuzu,
Gönül diyarının. besmele pozu,
Ayak basiretsiz, kol yalan imiş.

Aradım, taradım, dedim, Kaleli’m
Biri mazi, biri atide elim,
Bulutlar edalım, güneş cilvelim,
Marifet tohumda, döl yalan imiş.

Yalnızlık Ve Ben
Ne mavi, ne yeşil ne al tanımaz
Günbegün ününü yayar yalnızlık
Hiçbir sultan, hiçbir kral tanımaz
Aklını padişah sayar yalnızlık

Bir tenhada yalnızlığı ünlerim
O konuşur bense susar dinlerim
Dinledikçe yalnızlığı anlarım
Beni benliğimden soyar yalnızlık

Gene ne hayaller kurmak üzere
Karanlığı candan vurmak üzere
Yine ne hesabı sormak üzere?
Canı cendereye koyar yalnızlık

Bazen yalnızlığı seyre çıkarım
Karanlıktan sonsuzluğa bakarım
Bazen hayal surlarını yıkarım
Bazen fısıldarım duyar yalnızlık

Sabah kahvaltıda rüyada idim
Akşam yemeğini hayalle yedim
Bari bana eş ol yalnızlık, dedim
Ruhumu kemirir, oyar yalnızlık

Yavru ana kucağını terk etti
O kucağın sıcağını terk etti
Öfke baba ocağını terk etti
Hayali rengarenk boyar yalnızlık