Seviyorum umudun olmadığını bile bile,
İçimden kahretsin! Diyorum,
Senin gibi birini nasıl sevdim,
Bazen de yaşasın! Diyorum,
Seviyorum onu seviyorum.
Düşünemiyorum artık düşünemiyorum,
Ne yapmalıyım?
Hemen boynuna mı atlamak,
Yoksa uzak mı durmak,
Sen bir şey söyle,
Ne yapmalıyım?
Son bir defa olsun konuş benimle
Söyle ne yapmam gerektiğini,
Bir anda umut doldur,
Bu çaresiz olan benliğimi
Hadi bekliyorum bir şey söyle
Bekletme beni
Bir şey söyle
Ne yapmalıyım?

Gecenin karanlığı çökerken bir yorgan gibi üstüne
Ağlarsın sessizce o karanlığın içinde
Duymaz kimsecikler sesini
Ve dökülür gözündeninci taneleri
Derken o karanlığı yırtarcasına
Bir ışık belirir ve bir el uzanır
Gözündeki yaşları silmek için.
Senin yanında olduğunu hissettirmek için

Ózledim seninle oldugum gúnleri

Bekliyorum bana dónmeni

Gúnden gúne eriyorum

Sen bunu górmúyorsun





Bu nasil bir hasret

Bir insan bir insani bu kadar mi ózler

Geçmek bilmiyor gúnler

Sanki durdu saatler



Sevemiyorum ba$kasini

kopamiyorum ki senden

Denedim ben ama

Ba$aramadim yapamadim





Belki bir gún gelirsen

Tekrar seversen beni

Olurya sende a$k acisi çekersen

Sende ya$arken ólúrsún



Ben artik umudumu yitirdim

Bekleme

Seni sevdiğimi bilsen,
Elveda demezdin.
Ne kadar da güzelsin,
ALLAH mutluluk versin




bu şiirin baş harfleri sevdiğim bir kızın adıydı

Hersey yalan oldu bu diyarda
Bir tek sen gerçeksin bu dúnyada
A$kimiz gerçek diye biliyordum
Sevgin bitmez saniyordum


Hatirlarmisin saatlerce telefonda konu$urduk
Hiç kapatmak istemezdik
Dilimizden hiç du$mezdi guzel sózler
Hiç istemezdik ayri kalmak


Bana $iir yazardin
Beyaz bir sayfada beni anlatirdin
A$kini sevdani haykirirdin
Biliyordum benimle mutluydun

Oysa $imdi ben sana $iir yaziyorum
Seni anlatiyorum yine beyaz bir sayfada
Ve hiç durmadan haykiriyorum dúnyaya

Bir ben buruk, bir ben benliğime benzeyen...
Vicdanımda ararken sebebini, tahmin edemezdim açmış olduğun yaraların
bu kadar kalıcı olacağını... Seninle yaşamaya alışırken, sensizliğin
adını henüz koymamıştım. Bir gün gibi uzaktın ve zulmün ötesinde bir
haykırıştı nefretin.

*

Hissettiklerin eğerdi boynumu, yine de veremezdim sana seni. Hep bir
yerde, hep biriyle, hep birden bire... Miladi hatıralarla uzlaşmak
zorunda değildim halbuki... Sadece seni istedim. Senin o gül kurusu
dudaklarınd

Bir melânkoli çağıldağında çırpınırken yürek,
Hissetmede nazarların coşkun dalgasını,
Mor bir karanlığın derin sessizliğinde,
Uçar gider uykusuzluğumun son çırpınışları.
Bir Hüdhüd kuşunun yorgun kanatlarında,

Bir akşam sefasının romantik hasbihalinde,
Atardamarlarda oluşan depremi hissederken,
Yaslanıp bir yaşlı köknarın nemli kütüğüne,
Zühre Yıldızı’nın göz kırpışındaki hüznü,
Uzak iklimlere taşır gider göz bebeklerim

Sevdim seni ma'buduma,Canan diye sevdim.
Bir ben değil,alem sana hayran diye sevdim.
Evlad-ı ıyalden geçerek,ravzana geldim.
Ahlakını medh etmede,Kur'an diye sevdim.
Kurbanın olam Şah-ı Resul,kovma kapından,
Didarına muştak olacak,Yezdan diye sevdim.
Mahşerde nebiler bile,senden meded ister,
Gül yüzlü melekler ,sana hayran diye sevdim.

Bir sabah uyanacaksin günesle.
Gözünden yaslar akacak o anda,
Aglayacaksin hiçkira hiçkira,
Bir resimlere bir de aynalara bakacaksin;
Geride bir sen, bir de: manilar kalacak.
Dolasacaksin bir Agustos aksami yollari.
Yorgunluk cökecek üstüne o anda.
Sigarandan bir nefes çekecek, bir de üfleyeceksin,
Sarilacaksin göz yaslari ile Allahin yoluna
Geride bir sen, bir de: bir yudum ben kalacak
Bir hüzünlü günde çalinacak kapin,
Postaci uzatacak bir mektup eline.

Canımdaki her nefes nefesine eklensin..
İçimdeki her nefesin hayalinle demlensin,
Bırak bu gönlüm bu gönlüm varlığınla renklensin..
Sen benim gönlümde yaşadıkça özelsin..