GÜl BahÇesİnde GeÇsede ÖmrÜm Sesİn ÜstÜne GÜl Koklamam GÜlÜm Senİ
Koklamak Bana Olsada ÖlÜm UĞrunda Ölmeye DeĞersİn GÜlÜm

Sabahları uyandığımda,sabahın o sessizliğinde kendimi yapayalnız
hissediyorum.Kendime gelmek için bana senin gözlerini hatırlatan su
ile yüzümü yıkıyorum.Su o kadar berrak ve soğuk ki beni anında
ayıltıyor.Birden üşüyorum ve ısınmak için aynı sen olan güneşin
doğmasını bekliyorum.Nihayet güneş ortaya çıkıyor ona baktığımda seni
görüyorum ve içim ısınıyor.Tam sandalye'ye otururken birden senin
sesini duyuyorum.Yani ağaçlarda cıvıl cıvıl öten bülbülleri,artık
kendimi daha iyi hissediyorum.

Gözlerin
Çok
Güzel
Yıldızlar
Gibi...

Hep Sen Vardin Kalbİmİn En Yarali DerİnlİĞİnde
Senİn GÖzlerİn Parliyordu Hep GÖz Bebeklerİmde
Bİr De Sana Senİ SevdİĞİmİ SÖyleyemedİĞİm Vardi O İlk GÖz GÖze
GeldİĞİmİzde
Ama Artik SÖyleyebİlyorum KarŞinda Olmadan Tabİİ
Neden Dİye Soracaksin KarŞimda SÖyleyemedİĞİnİ
Tek Bİr CÜmle AÇiklar İnan Bunu Sana

-*-gÖzlerİn GÖzlerİme DeĞse Felaket Olur-*-

SEN'i anlatmaya kelimeler yetmez.SEN deyince;bende beyin durur,kalp
atışı hızlanır,kan damardan hızlı akar.Ama bir o kadarda bu beden
sakin olur.Çünkü SEN varsındır bende,bende yasayan SEN'sindir.SEN
herşeyimsin benim.İyiliğim,kötülüğüm,hastalığım,rahatlıgım Aslına
bakarsan SEN anlatılmayacak şeysin.Hiç kimseye anlatımayan,Bende ise
düşündüğümde bütün insanlıktan farklı olan.SEN'i SEVİYORUM ve SANA
AŞIĞIM.Bunu bende yaratan SEN'sin.SEN özelsin,SEN birtanesin.Gündüz
güneş gece ay...Her ikisi gibi

Sen hayata ne verirsen hayat sana senin verdiğini geri verir.
Ben hayata ne verdimki;hayat bana ummadığım seni verdi.

Sen Başını Alıp Gideli

sen başını alıp gittin gideli
esrarlı bir kentte yürümekteyim
mendil sallayalı ölümün eli
sisli bir örtüye bürünmekteyim

uzanıp boşluğa bir çınar gibi
seni en uzakta aramaktayım
çınarın altında bir pınar gibi
her saat her dakka ağlamaktayım

sen benim derdimsin yorgunluğumsun
bir fırtına sonrası durgunluğumsun
öksüzlüğüm fakirliğim olgunluğumsun
ben çölde kalmış vaha sense suyumsun

Yine akşam oldu ve ayrılık saati geldi.
İçime yine yine hüzün oturuverdi.
Kaç akşamdaha geçecek böyle ayrı
Hangi günün akşamı seni bana verecek

Yine yapmacık gülüşlerle mutluluk oyunu
Geçmeyen saatler göze girmeyen uyku
Kaçışlarla sabahı beklemek,doğacak güneşi
İnan insanın gerçek bir tek oluyor eşi

bugün meyhaneye ilk gelişim
o karagözlünün şerefine içiyorum
bir karagözlüm vardı eskiden
şimdi onun düğününü kutluyorum

kızma be meyhaneci
kırılan tozlu şişeler olsun bugün benim
tertemiz kalbimi kırdılar
ağlattılar meyhaneci dinliyormusun

üzülme be meyhaneci
giden karagözlü yar olsun
yerine yeşili mavisi gelir
yeter ki karagözlü yar mutlu olsun

Kim bilecek benim yalnız kaldığı mı?
Sen yanındayken beni bilmiyorsun
Eller bilir mi yalnızlığı mı?
Beni o kadar iyi tanıyorken
Sen bile beni anlamadın...
Kim anlasın benim...
Geçem gündüzüm birbirine karıştı
Bir dost bile bulamadım...
Her yüze baktığım da tuhaf hareketler
Gördüm...
Kimse beni anlamıyorsa bu benim suçun mu?
Artık hayatttan tadımı tuzum kestim
Kendime kafese kapattım
Şimdi kim anlasın beni
Sen benim yanımdayken sen beni tanırken
Bile beni tanımadın ki...