|
Düşünmek
tahta taburede karşında oturmuş anlatıyordum salıverdim gözlerimi kapandı hıçkırdım gözlerimi açtım yoksun benimle konuşan sen nereye gittin * kendime faili meçhul düşlerimi anlatıyordum gözlerime yaşlar yüklendi ayağa kalktım gözlerimde ki yaşları silmeye gözümle beslediğim yaşlar kuruydu benim gözlerimde ki yaşlar nereye gitti * aklıma bir fıkra geldi gülerken kendimi dövdüm bir gülüş rengi indi yüzüme dokunduğum aynada gülüşüm yoktu benim gülüşüm nereye gitti * radyoda çocukluğumun bir şarkısı melankolik duyguya giyindim çocukluğumun mutluluğunda sıkışıp kaldım zıplayıp dolabın üstüne baktım benim mutluluğum nereye gitti * sokak satıcısının cıyak sesinde nağme buldum toplanınca kalabalık etrafına sevinç terazisinin kefelerinden sıçrarken satıcının ruhu renge girdide benim sevinçlerim nereye gitti * kendimi düşündüm başka yerlerde içimde dolaştım kendi başıma yalnızlıkların tonlarında kaldım nazlar sitemler pişmeden taştı dışarılarıma kayıplarımı unutulmuşluklarımı buldum olduğum yerde ben neredeydim ki ben nereye gittim |
Düşünmelisin
düşünmelisin hadi düşün bakalım beni ne kadar düşünebiliyorsun denizi düşün,martıları düşün yoktan oluşan aşkları düşün sonrada satılanları aşk pazarında meyhanenin mey kokan havasını çırpınan denileri düşün hepsini sil at, boş ver gitsin |
Düşünsene
Sen... Tüm güzelliklerin gözdesi sözlerin, Sevdaların sevgisi sesin, Yakamozların pırıltısı gözlerin, Ve sen, Gönlümün erişebildiği her gölgenin sahibi, Sevecen tipilerimin kartanesi. Evet… evet sen, Biliyormusun şu an neresindesin, Yüreğimdeki fırtınayı hissedip, Rüzgarını içersin, Güldüremiyorsan da , Sen gül be güzelim, Düşünsene… Sevindireceksin… |
Düşünüyorum
Düşünüyorum, senin için ziyan ettiğim ve benden hesapsızca çaldığın o yıllarımı, Göz kapaklarıma biriken, canımı acıtsalar da bir türlü dökmeye cesaret edemediğim gözyaşlarımı, Ateşe atıp yaktığım fotoğraflarını ve mektuplarını, Hatıralarınla birlikte yaktığım ve; ''sevmiyorum seni'', demene rağmen, içimden bir türlü söküp atmayı beceremediğim aşkını, Oysa nasıl da sana adamıştım, Senin için değersiz, benim içinse en kıymetli hazine olan hayatımı... |
Dut İle Hasret Renkli Gül
Biliyorum yoksun artık beklenenlerin olduğu yerde. Dut ağacının altındaki hasret kokan çiçekçide de. Beni dut ağacına seni çiçeğe benzetiyorum. Dut ağacının gövdesinde kocaman bir yara Çiçek yaranın önünde müşteri bekliyor. Karıncalar girip çıkıyor yaraya Çiçekçi kadın sırtını dayıyor yaralıya Yetmezmiş gibi kuşlar konup dallara Pisliyorlar sarı ,yeşil yapraklara . Birden metalik renkli bir araba zınk diye durdu İnen adam çevreyi süzdükten sonra havalıca kapıyı vurdu. Menekşe, nergiz, karanfil dururken Gitti , hasret renkli gülü buldu. Uzattı gösterdi arabadaki eli şakağındaki kadına binlerce bombalar patlattı, atılan yapmacık kahkaha. Geldiği gibi giderken metalik renkli araba İstenmeyen dikenler sokuldu ağaçtaki yaraya. Topal adam yürüdü seke seke Aklı takıldı dut ağacı ile hasret renkli güle Dikenler çıktı kovuktan boy boy yokuş yukarı sıra oldular Hep bir ağızdan : Seni terk eden herşeye gülümse dediler . |
Duvar
Mühendisi sen oldun, taşeronu ise ben. Projeyi sen yaptın, başkasına varıpta, nikahını kıyarken. Duvarın temelini, kader ağıyla attık. Gece ile gündüzü, yoğurup tuğla yaptık. Su yerine gözyaşları, harcına yılları kattık. Yıkılması mümkün değil, bu duvarı biz yaptık. Sen orada,ben burada, aramızda bu duvar var. Sıvasına bir baksana, hasret dolu,acılar var. Üstünde ki boyası, toz pembe düşlerimiz. Silik duran resimlerse, mazide kalan günlerimiz. Aramızda uçurumlar, aşılması güç bir duvar. Karşımdasın benim ama, artık kâlbinde,başkası var |
Duvar Gibisin
Gidenler mi gelirdi? Kalanlar mı giderdi? En güzeli kalan kalsın giden gitsin değil mi? Eskiden sevgiler daha güzeldi, Maşallah birtanem duvar gibisin. Zaten istek belli, isteksizlik belliydi, Ahmaklık eşşeklik elbet bendeydi, Sen çektin ben geldim ipler sendeydi. Maşallah sevgilim duvar gibisin... |
Duvarlar
Duvarların dili olsa da bir konuşsalar Anlatsalar sana hislerimi Duygularıma tercüman olsalar Yalnızlığı, acıyı ve geceyi anlatsalar Yorgunluğu, umutsuzluğu söyleseler Yokluğunda çektiğim çileyi duyursalar sana Anlar mısın acaba söyleseler Deseler, sensiz bu adam bir derbeder Yokluğunda bir kayıp Kim olduğunu ne olduğunu unutmuş Boşlukta gezen bir martı deseler O zaman anlar mısın acaba beni! Ne duvarların dili var bunları söyleyecek Ne de benim gücüm var. Yüzeyden hissedilmeyen iç depremlerimle İçimde her an bir şeyler yerle bir Korkuyorum ya yıkılacak bir şey kalmazsa! Ya sana olan sevgim bir gün biterse! O zaman sevgimle beraber bende ölürüm Bil ki o zaman senden vazgeçerim.. |
Duy Atam
Memleketin talan oldu Her tarafı yalan oldu Cumhuriyet hayal oldu Emanetin viran oldu Meclis komisyonlarla doldu Milletin vekilleri boldu Her KİT ‘e üst kurul oldu Memleketin böyle soldu Askerlerin ABD ‘ye Ekonomin İMF’ ye Türk halkı bir hükümete Bir kul birde köle oldu Senin kurduğun Cumhuriyet Güvendiğin soylu millet Mileniyumda böyle oldu Duy sesimi önder ATAM |
Duy Sesimi
Gözlerimi gene çevirdim ayrılığa Ağlamak zor be aslında Yaşıyorum evet Ama tuhaftır gene sana.... Yüzüm gülüyor ama sesim donuk, Kalbim yüreğinde ağırlanmayan bir konuk, Bir köşesinde bağırıyorum, Çok çalıştım sesimi duyuramıyorum.... Vazgeçtim... Vazgeçtim Şimdi kendimi yaşıyorum Çok özlersem elime kalemi alıp yazıyorum Başımı kollarıma yaslayıp seni düşünüyorum, Seni her gün yüreğimdeki aşka yazıyorum.. |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 07:46 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.