Yokluktaki Vardan Sakın.! !
Yokluktaki vardan sakın
Dürecek yer bulamazsın
Aşk atını akın akın
Sürecek yer bulamazsın

Yaratılmışa nazar tut
Gönlünü halka pazar tut
Can titriyor bir mezar tut
Girecek yer bulamazsın

Denizler içecek olsa
Gökyüzü geçecek olsa
Şu kâinat çiçek olsa
Derecek yer bulamazsın

Üstü boya, kir altında
Fani dünya, sır altında
Ar saklanmış, yer altında
Erecek yer bulamazsın

Halka karşı olma katı
Hakikate sür kıratı
Acele et, ver zekatı
Verecek yer bulamazsın

Artık tayin et yerini
Düzen yüzmeden derini
Meydanlarda mert birini
Görecek yer bulamazsın

Yol Kaygısı Taşıyorum
Gözümde nur, gökte ismin
Gönlümde hayalin, resmin
Yağmur gözlüm yerde cismin!

Yara derin kaşıyorum
Kaşıdıkça şaşıyorum!

Yorgun yolun neresiyim
İlk umudun töresiyim
Kuru sevdanın sesiyim

Kör talihi boşuyorum
Boşadıkça coşuyorum!

“Çıkmak kolay”demek kolay
Karşılıksız emek kolay
Bedavadan yemek kolay

Övüyorlar şişiyorum
Yanıyorum, pişiyorum!

Kırıldı sürgünüm dalım
Bağlı işte elim kolum
Gelinmeze doğru yolum

Tepeleri aşıyorum
Yıldızlara koşuyorum!

Yüksekten bakan sözünü
Destursuz çıkan sözünü
Özledim yakan sözünü

Çıban başı deşiyorum
Mezarını eşiyorum!

Ben beni yere vurmuşum
Boğazlanmış gönül kuşum
Dalanlarla oturmuşum

Sohbet soğuk üşüyorum
Üşüdükçe düşüyorum!

Kilit vurulu dilime
Yaş gözümde lime lime
Yetir beni sevgilime

Yol kaygısı taşıyorum,
Yaşamaksa, yaşıyorum!

Yolcu...
Eşitlik safsata, hakka muhtacım,
Bir kıta şiiri aldım, yoldayım.
Bu ülke sevdamdır, başımda tacım,
İşte cevabını saldım, yoldayım.

Ruhumu sorarsan ızdırap kat kat,
Her seher ağlamak bendeki sanat,
Üzerime germe, ne kol, ne kanat,
Açmadan zamansız soldum, yoldayım.

Nefret bozuk para, sevgi kılıcım,
Söner mi bu ateş, diner mi acım,
Sorarsan nasılsın, cana duacım?
Doğdum, yaşamadım, öldüm, yoldayım.

Özümü yakıyor ülküyle turan,
Kılavuzum Resül, rehberim Kuran,
Sabrettim, bekledim, gelmedi o an,
Her gün saçlarımı yoldum, yoldayım.

Kafkasya'yla, Kerkük, sevgisiz sıla,
Bir rahmet beklerim, yağmadı hala,
Her gelen bu başa bir başka bela,
Düş okyanusuna daldım, yoldayım.

Gönül pazarının lisanı haktır
Sevdalar satarım, alıcı yoktur,
Dediler: 'Bu yolun çilesi çoktur'
Bu yüzden gönüllü oldum, yoldayım.

Yorgunum...
Hasret vurgunuyum, gerilmiş ağım
Dert beni azıya aldı, yorgunum.
Her gün yavaş yavaş kayar ayağım
Vakit ikindiyi buldu, yorgunum.

Mücadele ettim kalpsizler ile
Kalleşlik ettiler dostlarım bile
Neyleyim güneşi, ne deyim güle?
Zamansız sarardı, soldu, yorgunum.

Yaş zevale geldi, göçtüm gurbete
Gör şu halimi de düşme hayrete
Hasretlik yerleşti kemiğe, ete
Bülbülüm biçare oldu, yorgunum.

Dert etmem diyordum kederi, yası
Bozuldu düzeni, yıkık yuvası
Kaleli’nin ıssız kaldı sılası
Yüreğim gam ile doldu, yorgunum.

Yorumsuz
Bu günüme kara bahtım utana,
Hoyratça savruldum, estim, yorumsuz.
Bir can kurban olmuyorsa vatana,
Kara talihime küstüm, yorumsuz.

Ne umutla süt emzirdim yıllara,
Vefasızlık diken döktü yollara,
Perişan günlere, yaman hallere,
Kederi, hicranı bastım, yorumsuz.

Milyonlara, milyarlara söz örttüm,
Dünlerime, bugünüme yüz örttüm,
Yüreklere küllenmemiş köz örttüm,
Gözümü göklere astım, yorumsuz.

Bir çiçeğe, bir çimene, bir güle,
Ulaşmak imkansız çekmeden çile,
Mecnunum Leyla’mı salmışım çöle,
Beni yere vurdu, dostum, yorumsuz.

Kara çalı çölde güle özenmiş,
Karga bülbüldeki dile özenmiş,
Karıncayı gördüm file özenmiş,
Dilimi mıhladım, sustum, yorumsuz.

Kendini bilenler, nefsini yener,
Atı yürük olan taya mı biner?
Şu devr-i alemin her hali hüner,
Kaleli özüme kastım, yorumsuz.

Yüreğim Yayla Pınarı....
Yeşerince kaygılarım
Yüreğimde ateş pişer
Hüzünlenir duygularım
Gözümden bir damla düşer

Dedenin tespih elinde
Bulmasa da şükrediyor
Torunun aklı belinde
Çok bulsa da küfrediyor

Göz yaşlarım hislendiler
Yanağıma doğru koşar
Tüm hislerim islendiler
Gölgem bedenimi aşar

Yüreğim yayla pınarı
Kaynadıkça kanım erir
Gönlüm bir pervasız arı
Oynadıkça canım erir

Anam gelmiş baş ucuma
Gözünde bir damlacık yaş
Babam konmuş avucuma
Tespih çeker yavaş yavaş

Yüreğimi Karanlıklar Yutuyor
Gölge günü tutuyor
Dağ altına atıyor.
O anda yüreğimi
Karanlıklar yutuyor.

Ehli kâmile yarız
Hak dostuna uyarız
Uyumak yasak artık
Her şeyde biz de varız.

Aklı kinden sakındır
Yoksa sonun yakındır
Biz bunu biliyoruz
Bu geliş son akındır.

Dik durmak basirettir
Kazanmak cesarettir
Gaflet en ağır uyku
Şehvetse esarettir.

Sürülüyor sefalar
Hala bomboş kafalar
Pehlivanlık diyeti
Ödedi Mustafalar.

Utanmaz, aymaz kudur
Cismin bir damla sudur
Bedende baş ne ise
İmanda sabır odur.

Yüz Gerek
Mecalsize iniş gerek, düz gerek
Maskaraya üstü açık söz gerek
Lafı lafazana yedirirler de
Utanmaya, kızarmaya yüz gerek.

Yüzüstü...
Hele davran, işte meydan işte sen
Buyurun aslanlar cenge yüzüstü...
Önce seni alt eden şu nefsi yen
Cehaleti düşür ringe yüz üstü...

Yiğit o ki meydanda yüz ak ede
Zengin fakir tuta aynı dengede
Zamanın donduğu yerden ötede
Destanlar yazılmış cönge yüzüstü...

Sarmaşık gül, ısırgan dal verende
Muhannet kul mecnuna hal verende
Birisi can, birisi mal verende
Hem adalet, hem de denge yüzüstü...

Deryadan habersiz deredesiniz
Hakkın ağladığı yöredesiniz
Ey yitik sevdalar neredesiniz
İşte abla, bacı, yenge yüzüstü...

Zaman Ve Ben
Günah benim, zamanın ne suçu var
Yeşermemiş sevdaları kaşırım.
Anam gel der, yavrum dünyadan kovar.
Yapayalnız, çırılçıplak üşürüm.

Elfeneye üç deliğe çıkardık
Elimizi gün görmezde yıkardık
Garuşta oturur Moc’a bakardık
Şimdi bedenimi zorla taşırım

Yalan ülkesinde gerçek gariptir!
Pervasız şakakta pürçek gariptir
Bu masum yakamdan el çek, gariptir
Günbegün sararır ve aklaşırım

Nam yalan, ün yalan, şan demek yalan
Yağ yalan, bal yalan, semirmek yalan
Mal yalan, mülk yalan ve emek yalan
Anlamsız dünyadan uzaklaşırım.

Umutsuz; gayesiz, gayretim, çabam
Gel diye el eder, anamla babam
Dünya değiştiren hısım akrabam
Benden uzaklaşır, ben yaklaşırım.