Arka sokaklar mahallenin öksüz kalmışı,
Boya badanasız kirli çıplak evleri,
Çöp deryası olmuş sözde bahçeleri,

Arka sokaklar da çocuklar çocuk değil,
Geçim derdinin rütbesiz askerleri,
Nöbetsiz çalışıyor gün altında elleri.

Arka sokaklar yüreklerde kin kapısı,
Yanıp yanıp sönüyor hevessiz öfkeleri,
Yüzlere gülmüyor olmayan neşeleri.

Arka sokaklar vicdanların er meydanı,
Kimi görüp geçiyor, görmüyor kimileri,
Kimi paylaştırıyor elden gelen niceleri.

Arka sokaklar a verilen sözler unutulmuş,
Atılan nutukların hesabını versin birileri,
Onları da dokuz ayda doğurmuş anneleri.

Arka sokaklardaki kaldırımlarda arıyorum
Kaybettiğim yolumu
Yapayanlız bir başıma sığınacak bir liman arıyorum
Herkesten çok uzaklarda
Tıpkı kalbim gibi yıkılmış harap olmuş
Evler arasında arıyorum yitirdiğim yıllarımı
Meydan okumaya çalışıyorum sadece hayata
Umutlarımı enkaz altından çıkrmaya çalışıyorum
Tıpkı bedenimin hasret kasırgasıyla
Savrulup gittiği gibi umutlarımın da
Savrulduğunu görüyorum bu enkaz yığınlarında...

düşündünmü kafesinden kaçmış bir kuşun bulutların arasında özgürce
Kanat çırpışlarının sesini;
Düşündünmü kırların arasında bir çiçekten diğer çiçeğe konan rengarenk
Kelebeğin sevincini;
Hatırlarmısın arkadaş bir zamanlar bizde o kuşlar gibi özgürce kanat
çırpardık;

Ama şimdi ise içimiz buruk kalbimiz kırık,

Hatırlarmısın arkadaş çoçukluk çağımızda yaşıtlarımız misket oynarken
Biz seninle cadde boyunca karanlığı delen gece lanbalarının altında
Elimizde bira şişeleriyle birbirimize sevdalı şiirler okuduğumuz günleri

Biz sevdamızın dalından kopan bir yaprak misali koptuk,
Sarıldık bu genş yaşta ister istemez derde kedere
Şimdi ise içimde ağlayan bir çocuk var bir türlü susturamadığım,
Ve yanaklarımdan süzülen göz yaşlarım bilinmeyen yerlerde

Görünmeyen yerlere resmini çiziyor.

Şimdi anlıyorumki arkadaş dert ve kederden başka birşey vermemiş
Bize bu sevda..........

Gel, otur yanıma arkadaş,
Derdini, tasanı bana aç,
Önce bir sigara yak,
Nefretini dumanıyla birlikte boğucu karanlığa bırak.

Ama sakın ha sakın ağlayayım deme,
Ağlamak acizlikten gelir,
Ağlamak kötülüklere boyun eğmektir.

Derdini bulutlara yükle,
Onlar döksün gözyaşlarını,
Eşkiyanın, teröristin ve çatışmaların yapıldığı toprakların üstüne,
Bir kurşun gibi, senin yerine.

O topraklar ki, her karışı şehitlerimizin kanıyla sulanmış,
Şimdi ise,
üzerinde düşmanlar kol gezmekte.

Gönlünde sıla hasreti,
Kulağında, omuz omuza çarpışırken şehit düşen arkadaşının son sözleri,

Üzme kendini, senin günahın yok arkadaş,
Ne zaman ki insanoğlu, o aç gözlü nefsini doyurabilir
ve nefsine karşı başlattığı kavgada galip gelir,
Belki o zaman son bulur, bu acımasız savaş...

Şen şakrak birisin hayat sana kötü yüzünü göstermez
En mutlu olunabilecek derecede mutlu ol
Nice acıların yaşandığı şu koca dünyada
İşte sana söyleyebileceğim en güzel temennilerin
Zat-ı içimde yaşattığım sevdayı ilk bilen

Adını gör yüzünde gülümseme eksik olmayan arkadaş.

Bir kuru çiçek gibi saklıyorum sevgini
Mektupların eskidi ne çok özledim seni
Yürüdum gölgem önde anılarla kol kola
Ağlıyor papatyalar sevda tarlalarında

Gün geçmiyor bir hüzün bir telaş
Yaşamak ne zor şeymis be arkadaş
Gözyaşlarım kurumuş akmıyor
Yüreğim yangın yeri be arkadaş

Sevmiştik birbirimizi be arkadaş.
Bırakmayacaktık hani,
Kim durdu ki sözünde,
Sen durasın değil mi?

Unutmayacaktık birbirimizi be arkadaş.
Kim unutturabilecekti ki bizi,
Kimin gücü yeterdi ki,
Ama senin gücün yetti değil mi?

Bırakmayacaktık birbirimizi be arkadaş.
Etin tırnaktan ayrılmadığı, dağın yerinden kalkmadığı gibi,
Olacaktı bizim arkadaşlığımız;
Ama sen hatırlayamadın değil mi?

Üzmeyecektik birbirimizi be arkadaş
Ama sen bana bunların en büyüğünü yaşattın
Çünkü neden biliyor musun?
Beni, tek başıma bıraktın.

Bitmesi gereken bu büyük savaş,
Onun zaferiyle bitti arkadaş.
Seni sevmiyorum demesi bile,
Beni ağlatmaya yetti arkadaş.

İsmini ismimin yanından atın,
Ona ait ne varsa toplayıp yakın,
Sevdiğim, taptığım, o meçhul kadın,
Elveda etmeden gitti arkadaş,
Bir veda etmeden gitti arkadaş.

Arkadaş....
eğer benim cesedimi görürsen göz yaşı dökme istemem
sonra o göz yaşların benim yine ölmemdir
senin o göz yaşların benim bu dünyada çektiklerimdir
üzülme her canın sonu toprak değil mi?
bana öyle acısı bir edayla bakma arkadaş.
ne yapalım..
kader dedik niyet ettik arkadaş....
bu ölen kim derse bi arkadaş dersin ..
yolun düşerse bir gün
mezarımı bulursan eğer
bir namussuzluğumu görmüşse
mezarıma tükürüp geç arkadaş..
eğer bir iyiliğimi görmüşsen
BİR FATİHANI BENDEN ESİRGEME ARKADAŞ..
sonunda bir gün gelecek
gelecek elbet
SABRET.....

Tutunduğumuz dallar elimize gelirken,
Nasıl içmem nasıl arkadaş.
Sevdiğim el yerine korken,
Nasıl içmem nasıl arkadaş.

Vur kadehi vur bu gece,
Anlaşılmaz isyanım anlaşılmaz yine,
Ağlama ne olur gel kendine,
Vur kadehi vur arkadaş.

İçmekle bitmezse bu dertler,
Söyle başka nasıl biter,
Saçımdan dökülen bu teller,
Benim dertlerim işte arkadaş.

İnat etme bir şişe daha ver,
İçtikçe RAFET'in derdi biter,
Birgün elbet kader bizede güler,
Bu akşam burası mezarımız arkadaş.
Durma bir şişe daha aç arkadaş.

1997