Bil ki!

Bil ki sevgimizi yok edemiyecekler,
Bil ki ilk aşkımı tüketemiyecekler.
Bil ki umutlarım asla tükenmiyecektir,
Bil ki senelerce aşkım yeşerecektir.

Bil ki tertemizdir o günkü gibi,
Bil ki pırıl pırıl yüreğimdeki sevgi.
Bil ki mahşere dek sevgim duru ve berrak,
Bil ki hayalimde güzel seni yaşamak.

Bil ki seni sende sevginiyse gönlümde,
Bil ki mutluluğun seninle içerimde,
Bil ki yüreğimden iki damla yaş,
Bil ki pınar gibi çağlıyor yavaş yavaş.

Bil ki gönlümdeki tuvalde kıpırdanır,
Bil ki fırçalarda renkleriyle canlanır.
Bil ki bir portredir yada bir doğa resmi,
Bil ki kalbimdedir o sevdalımın ismi.

Meziyet Ak

Bilebilirmisin

Görmeyi biliyorsan sevmeyide bilrsin,
Sevmeyi biliyorsan gülmeyi de bilirsin,
Bir habersen bunlardan hep üzülebilirsin,
Duygusuzun biriysen çekip gidebilirsin.

Sözlerime kızıpta deli diyebilirsin,
Ciddiye almayarak anlamayabilirsin,
Korkuyorsan hayattan geri dönebilirsin,
Ya da benim yaptığım gibi derdi çekebilirsin.

Meziyet Ak

Bilebilirmiydim

Bilebilirmiydim,küçücük dünyamın,
Alt üst olup,dağılacağını.
Yaratılmış o gözler,sevilmek için,
Yaratılmış ki, seveni eritsin!

Bir bakışıyla beni daha çok bağlar,
Sevmem demiştim,ama ne gezer,
Öyle biri çıkmış ki karşıma,
Kalbimi benliğimi,ona adamışım.

Sevmişsen sen de bilirsin,
Sevmemişsen başına gelsin, daha alası.
Belki o zaman,o zalim kalp,
Sevmenin ne demek olduğunu öğrenir.

Beni aç susuz bırakan,
Uykumdan uyandıran sen,
Başkasına bakmasın o gözlerin,
Kıskançlıktır sevgilim,kalbime giren.

Meziyet Ak

Bilemiyorum

Hiç kimse anlamıyor benim derdimi,
Hksızlığa gelemediğimden bu hırçınlığım.
Kimse hakkında kötü düşünmediğim halde,
Bilemiyorum neden takdir görmüyorum.

Nedir bu eksiklik bu yaşantımızda,
Durup yükseliyor kalp mezarımda.
Bir ses yeter artık diyor haksızlıklara,
Yine kalbim seviyor herkesi neden.

Öylesine bir fırtına esiyor yüreğimde,
Bir isyan oluyor estikçe içerimde.
Anlatmak için bulamıyorum bir tek kelime,
İsyanımı gömdüm mezar yapıp kalbime.

Artık insanlar sevgiyle yaşasın diyorum,
Sanmayın sevmekten ben korkuyorum.
Güneş doğsun ufkumda mutlu olurum,
Anlarsanız beni huzur solurum.

Meziyet Ak

Bilinçlenin Artık

Türkiye'de yaşar, değer bilmezsen,
Türk olmayı eğer,kabul etmezsen,
Sonra bu vatandan,istersen hisse,
Girmişsindir derim,yitik bahise.

Bu Vatan uğruna,canını veren,
Şehitler hesabı soracak senden,
Dış mihraklardaki,hain güçleri,
Sevindirmeyelim,sussun sesleri.

Devletin malına zarar verilir,
Sonra da adına devrimdir denir,
Bu vatan bizlerin,uyanın artık,
Onca mala cana,etmeyin yazık.

Kırıp yok etmekle ele geçen ne,
Gör bak zararın var,senin kendine,
Cennet Türkiye'min, her bir köşesi,
Ulusuyla yaşar,onun neşeşi.

Bilinçlenin artık,yakıp yıkmayın,
El ele vererek,çözüm arayın,
Eğer konuşarak,anlaşırsanız,
Sorunlar çözülür,hür yaşarsınız.

Meziyet Ak

Bir Ben

Sevgilerimde beni yalnız bırakan,
En beklemediğim anda yardımıma koşup,
Sonra belki de istemeden kıran sen!
Beni tanıman için bir ben olması lâzım içinde.

Belki de o zaman anlayabilirsin beni,
Bir benle senin duyguların birleşir,
Dost olursun belki tanıyınca bendeki seni,
Gönlümdeki sevgin sendeki benle güzelleşir.

Meziyet Ak

Bir Gün

Güneş açacak mı yine dünyamda?
Güldürecek mi beni zalim dünya?
İnanıyorum gerçek sevgiyi bulacağıma,
Tüm dünya şahit olacak bilin mutluluğuma.

Yaşantım bu güne ek sille vurmuşsa da,
İrademle savaşacağım yaşam savaşımda.
Sayan seven kişiyi bulacağım hayatta,
Yıkamıyacak kader kalaağım ayakta.

Ben de bir gün mutlaka mutluluk bulacağım,
Bu hayat girdabında yok olmayacağım,
Sevgiyle kucak açmış doğaya koşacağım,
Gönüllere huzurlu sevgiler katacağım.

Meziyet Ak

Bir Gün Mutlaka

Sonsuza kadar kahrolmayacağım inanıyorum buna,
İnanıyorum gelecekte her şeyin iyi olacağına.
Hayat iniş çıkışlarla doludur dostum,
Daima düz ovada gezinemeyiz.

İnenler bu hayat girdabından mutlaka,
Gelecekte tırmanışa çıkacaktır bilesin.
Dünyaya bakarsak yerinde durmuyor,
Mevsim değişikliklerini görmüyormusun.

Eğer çalışmadan mümkün olsaydı,
Her istediğimizi elde etseydik,
Mücadelesiz istediklerimizi kazanabilseydik,
Hiç bir tadı olmazdı böyle yaşamın.

Her şeyi almak isterdik çabalamadan,
Alırdık vermeden mutsuz olurduk.
Bize ait ne değer kalırdı o zaman,
Ne haysiyet ne şeref hiç kalırmıydı.

Meziyet Ak

Bir Haber Ver

Göründü gözlerinde,
Karmaşdır hüzünler.
Dağlanan yüreğimde,
Ses verir güzel sesler.

Sevginin ötesinde,
Buluşur hep gönüller.
Mazinin gözlerinde,
Gönlüme bir giriver.

Karanlık *******de,
Kendinden bir haber ver.
******* sessizse de,
Aniden gel bir ses ver.

İnan ki yüreğimde,
Kaçışır tüm kederler.
Kısacık şu ömrümde,
Etme beni derbeder.

Meziyet Ak

Bir Kasımpatı Ver

Kasım ayı gelince sonbahar neşelenir,
Kasımpatı rengârenk katlarıyla gülümser.
Sevgilerin içinden kulak ver bak seslenir,
Umutsuzlukları bile karşılar hep iyimser.

Katlarından özümler mutluluğa dalarsın,
O güzellik götürür huzurun tüneline.
Ruhun ahenk içinde rüyadayım sanarsın,
Hülyalı akşamları saklarsın sen gönlüne.

Fısıldaşır sevdalar kalpler neşeyle dolar,
Sen bir kasımpatı ver inan gönlüm dinçleşir.
Sözler yetersiz kalır canlanır hatıralar,
Katmer katmer güzellik kışı özelleştirir.

Saz söz renkleniverir seni seyretmek yeter,
Anıların resmini sen süsleyebilirsen.
Ruhumdaki huzura bir tek kasımpatı ver,
Karamsarlıklar biter dene bir kez istersen.

Meziyet Ak