Yarım Kalan Aşkımız
Zamana yenik düşmekti en büyük korkum
Sokakların karanlığına bile alıştım
Ama alışamayacağım senin yokluğuna
Bir ölüm bu sessizce gelen
Ne yazık ki sessizce gidemiyor.
Olmuyor
Yapamıyorum işte
Duvarlar ördüm kalbime
Yıkıldılar
Hep sen
Her köşe başında
Her kıvrımında kalbimin
Hücrelerinde vücudumun
Sen varsın
Alışmışım sana
Kaydı ya bir kere ellerin ellerimden
Anladım
Eskisi olmayacak bu hayat
Suyumdun sen benim
Ruhumdun
Asla teslim etmeyeceğim
Kırmızı ışıkları yanıyor şimdi
Caddelerimin
Dilenci çocukları kovaladım
Sana hatırlatıyorlar beni çünkü
Aslında ben sen olmuşum
Bak onu anladım
Şimdi
Ve anladım
Neyle başlarsam başlayayım
Senle bitiriyorum ben
Yine geldim nereden nereye
Kopuk oluyor işte her şey
Sen yoksun ya
Anlamı yok işte
Ne şiirler ne şarkılar
Ne de aşklar
Sadece bizim yarım kalan aşkımız var
Hatıralarımda şimdi…

Yaşam
bir hayat çaldım yarınlardan
kalbime öyle mühürledim ki yaşanmışlıkları
zamana karşı koymak bir yana
önünde köle gibi giz çöktü duygularım

yağmurlarımı yaza erteledim
hazanlarımı yirmi dört saat yeşerttim umutlarla
hüzünlerim sevinçlere gebe
gözyaşlarım mutluluğa

gönül bir gelincik tarlasına döndü
kırmızılara büründü bembeyaz düşler
sevdalar toz pembe değil artık
gerçeklerle bütünleşti hayaller

Yine Sana
Bu gece sana çalışıyor yüreğim
Kepenklerimi kapattırmıyor sevgin
Yapıştı yakama
Fena tutulmuş sana
Öyle böyle değil…
Bir görsen sen bile inanamazsın bu kadar sevilebileceğine
Ama değersin bence
Fazlasına bile değersin sen
Elimden gelse keşke
Ama sadece şiirlerim var sana verebileceğim
Sana yazılan bir avuç şiir var
Belki de asla bilemeyeceğin sana yazıldığını
Okuduğunda konduramayacağın…
Ama dedim ya
Seviyor seni bu yürek
İnan başkası olmayacak sen istemeyene dek…