|
Tandaki Lal
Bilinmez birileri çalışır havuzda Testiyi sudan caydırır Kenar notundan devam edelim Havuzun bileziğindeydik Sarmaşık hevesliler gibi Suyun yaygısına dalmıştık Almaşık yapraklar gibi Sefası havuzun alındısıydı Alındısından devam edelim Ereğin çıvgınları çılgın Emelin derinliği saralı Sarmadan sarılmadan kanmışım Tandaki lal gibi tutulmuşum Sureti onunla silindi Aslı bende yuvalandı Bilinmez birileri çalışır havuzda Testiyi milden kaydırır. Yıldız Dalı Yasaklı Gönül Abdullah Karabağ |
Tespihler Yenilendi
Yeni yıldı yenilenemedi Ocakta eskidi yeni yıl Ocakta kesildi parmakları özgürlüğe bağdaş kuranların Yeni yıldı yenilenemeden eskidi Tespihler yenilendi otuz üçerli üç tekbir parmaklarında kontranın Günaydın cumhuriyet yeni yıl hediyesi! Lacivert Oyalar Abdullah Karabağ |
Tutku
Başı yarım ay halesiz Eşi yok ki bağlasın Karınca hubar’a Kuşlar dala koşturur Bulana aşk olsun Mucura bezenmiş boyu Kırık dişli köşeli taşlar rengi dengine uygun Fesi pamuk Çukurova gözdesi apak Konmaz başına Asılı durur göğün çatısından Teni çıplak Mezar sürgünü Çakırdikeni kozalak gözlü Sakalı seyrek Sanki ot telinden gömlek Seması Lekesiz deniz mavisi Düğmesi mısır patlağı bulut tepenin ıssızlığına sığınır Piposu Fildişi karası tütünsüz Fırçası işlek delice biri Kurmuş sehpayı karşısına Tuvale çeker terkedilmiş güzelliği Arkası güneş uzak mı uzak dağın gerisine devrilmek üzere şaşa kalır adamın tutkusuna. Şarkım Karanfilde Kalsın Abdullah Karabağ |
Une Créature et son Récit
Selon une légende, on racontait rarement: Son père, fils de la tempête de neiges pérennes Sa mère, fille de la vallée de montagnes angéliques C’est une créature que sa silhouette �* des boucles luisantes. En hivers, elle se devient mince en se gelant En printemps, elle se dégèle et gémit et murmure En étés, sa couleur se déshabille dan le noir Sa jumelle se baigne sous sa lumière jouissante. Plusieurs de couleurs se composent avec elle, Certaines de celle se décomposent de même; Elle se ressemble �* sang mobilisé de mon corps Ou bien, �* centaines vaisseaux se transsudants. Le noir d’être écrasé tombe au fond de tous, Mais le blanc privilégié, Sa répand et s’élève jusqu’aux boucles luisantes. Personne n’a pu comprendre le récit de la créature! Boucles de Canicule Abdullah Karabağ |
Unutma
Çıkmışım Bekaa’da bir tepeye Bir yel kopar gelir Süphan’dan aşkı Siyabend Çılgınca sevişir Cudi çanaklı Kır çiçeklerin Buğulu gölün ilk göz ağrısınca Susuz çöle dokudum Arı-durgun Sıla yumuk özlemini Yâr Mendile bağlamış düşlerini Yedi iklim Yedi kıtayı yol eyleyen Güneşin çocuklarına Nişanladım Buğday perçemli bozkırlarını Dicle-Fırat sürmeli serhildanlarını Bu Baş koyan zindandır Zindanlaşan dağlardır İlmik ilmik ördüm Meri gözlüm Bal sözlüm Ben örgümü Sen aslını unutma! Şarkım Karanfilde Kalsın Abdullah Karabağ |
Unutulanlar
Uykularda bölüşülmüş Nehrin unutulmuşluğu Uyku çıkmazlarında gözyaşım gözyaşına çağrıdır nehirlerin çağrısı Sayılarla çağrılır şarkılarla avunur tutuklu nehrin unutulmuşluğu Uykularda fişlenir sayılarla şifrelenir bölünmüşlüğüm sayılar silahlı Silahların gölgesinde unutulmuşluğun nehirlerin uykusu uyur uyumaz uğurlanır. Yıldız Dalı Yasaklı Gönül Abdullah Karabağ |
Üç Taş
Olmaz deme İnsan halidir Sana kızdım Ona kızdım Kendime de Eğildim Üç taş aldım Savurdum suya Fal açtım havasına Gülü sana ona Dikeni Kaldı bana. Şarkım Karanfilde Kalsın Abdullah Karabağ |
Veli
Sol sağ Bir iki Sağ sol Yerinde say marş Kısır döngü burgaç Toplan da gel Veli oğlan vali olacak. Halkalı Seher Abdullah Karabağ |
Vexwendî
Gulistan bi gulan Dil bi evînê Welat Bi şoreşê xweş in De werin Em vegerin Ser gelnasîna xwe! Sewta Berbangê Abdullah Karabağ |
Vitrindeki Kolyeler
Zaman tünelinde topladım yıldızları Afrika yıldızı..Kutup yıldızı..Güney yıldızı… Takılar seni okşar sen tuşları Alır götürür beni melodiler Kılavuzum şu vitrindeki kolyeler Yetmez mi Kuh-i Nur’da karar kılmışsın Vay nazlım has yıldızlar: asyalı serüvenler Aşkın götürür beni sultanlara: sen yıldızlara Alır öğütür beni yolculuklar: he canım Yıldızım şu vitrindeki kolyeler. Yıldız Dalı Yasaklı Gönül Abdullah Karabağ |
We Çi li Evînê Kir Hun Bi Wê Re Ne
Hin kes in, bi xwe tên, xweristiyên xwe de ne Hin kes bi serê xwe tên, bi ramanên xwe ve ne Hin kes in, bihîstin tên, bi guhdanên xwe ve ne. Ji hin kes bûn, çûn, ekserî dilsariyên xwe de bûn. Hin kes in, bi can tên, di dilşewitiyên xwe de ne Hin kes in, ji dijwariyan tên, di cenga xwe de ne Pirtir hîn kes in, bi rewşê tên, di meşa xwe de ne. Ji hin kes bûn, çûn, tengijînên dilên xwe de bûn. Hin kes in, bi herêmî tên, di jiyanên serkî de ne Hin kes in, bi rizgarî tên, di welatên xwe de ne Hin kes in, bi hemgelî tên, hîn bêhtir cîhanî ne. Ji hin kesan bûn, xwe firandibûn bi navên nemirî. Em û hun kes in, bi afirandinên xwe em ne kes in; We çi li evînê kir, evîna we ew e, hun jî ji wan in. Sewta Berbangê Abdullah Karabağ |
Weke Şengebiyeke Mabû
Di çavên min de şemalek diçûrise weke şengebiyek e. Şengezeriya min şengesiwarê xwe re gotiye, wê îşev hevdû bibînin... Teqîn e! .. Teqîn e! .. Teqîn e! .. Lê teqîn in! Ew ne heyberiya bayê newala pîroz e ya kalepîran Ew ne fîşenga hewayî ya pîrozbahiyan, Ew ji belayê çend hezar salan e disa li me hatiye diyarkirin. Şengezeriya min şengesiwarê xwe nedîtiye, dê çawa hevdû bibînin... Di dilê min de tavek pêl dide Bi kelam, bi kel û mij, bi kewş û kelaşa şengêlan Diçe û tê, dilorîne ji navçeyeke Şengalê. Ne strana “kirîvê” ye ya di guhê min de: Axîn e! .. Nalîn e! .. Ji bêkesiyê bêparêzî mayîn e! Şengezeriya min şengesiwarê xwe winda kiriye, dê çawa hevdû bibînin... Li ber baweriya min pelek tê nûyandin, bi zar û zeman e, ji pelên kevnetolan e Ne zûrîna gur û seyan e, ji dad û pêdana ser xetê û bin xetê ne: Tevkujî ye! .. Tevkujî ye! .. Tevkujî ye! .. Lê tevkujî ne! Şengezeriya min jixwe çûye li pê şengesiwarê xwe, dê çawa hevdu bibînin... Di bîraniya bîra min de birêşek şepêl dide weke alava vestayan, Dihêle, diçeliqe di sing û berên xwe de Qirînan digire bê hêl, bê bendav ji navçeyeke Şengalê. Sewta Berbangê Abdullah Karabağ |
Xalxalok
Berbangê vir de Li ber stargeha min hêwir î Kêzika biharê Dest û piyan bilivîne Xwe bişidîne Ma bibînin Gilazên moriyan Taca seriyan Resmala bedewiyan De rabe Çiya û deştan tev de Mizgîneke bîne Bi kilên binevşê birengîne Bîne Li hesinên girtîgehê bar ke Ez verişînim birêsim Ji te re bikim hêlik û hêlîn Sosikê Dora te ne dîwar in Derî û pace Ser te negirtine Çima melisî xewar î Xalxalokê Here Li Navqedexeya min Dewlek av bîne Gola Wanê-Wirmiyê Dîclê û Firêd Herdu Zêyê tê xe Dil û gurçikên min der xe Dayne ser bişangan Xwe berde nav Mîna qulinga avî Bi naz û hez Ajne ke ajne ke! Sewta Berbangê Abdullah Karabağ |
Xevnan De Xewek
Xwe pê dixim şevan de bi sebrên xwe Xelekên wan de li darde me bi dildirêjî Yên ku bûne belayên serî min, hevgeş evîn in Da ku; ew sebr in, ew xevn in, ew bi dilzîz in. Ev çi xew e ku li ber deriyên wan bi bar im: Nas in, nas tên, ez nenas im ku bê nas im Lê neyar tên, gotinên xwe de dibin yarên min Çav lê gerendinan de bi bîr têm vêxistin Êdî dilvêsiyên wan de weke xevneka nependî me. Ev çi terş û talan e ku ez tê de sergêj im: Ew xevn in...ew xevn in...ew xevn in, bêxew im; Ew êş in, ew xevn in, xevnên ku bi êş in. Ey şevger, li ser pireka kevin û xewle Ez têm kuştin, maneya wê çi ye; Ew xevn e, ew xevn e ku hîn tê de me! Ey şevger, li ser pireka bilind û ronîdar Ez têm nimandin, maneya wê çi ye; Hêleka wê bi min xweş mîvan e Hêleka wê ji te re hêj bi gulan e, Tu bi şevê re reqisî, ez mam tenê Min bi sorgula xwe xevnên xwe rêwî dikir. Sewta Berbangê Abdullah Karabağ |
Yarıgölge
Buruktu çerçeveli anılar kırağı eliyordu nefesler o an solan yemindim Mutluluğun kanısına asıldım yakardım Yakardım bırakıp gittin dönmedin Hani herdemtaze yarıgölgeydin. Lacivert Oyalar Abdullah Karabağ |
Yas Çiçekleri
Bu sahnenin kaldırımları mı ağır adımlarım mı Yoksa bir yanılgısı mıydı Olaylara gebe avare bir aklın Her neyse alır yürütürler beni Bir filmde harflenen kaldırımlar Harfler harfleri vururlar vahşice Hecelerim kaldırımların yas çiçeklerini Adımlarım kaldırımlarda Ben önümdeki kaldırımları adımlarım Arkamdaki şehir adımlarımı Köprü başına harflerin yasına gidiyoruz Üçü ölmüş biri yaralı bir kiralığın araba kazasından Dedektif bir beydi kaldırım efendisi Dekoratif bir harfti yardımcısı Kan izlerini kokluyordu ezilenlerin Zaten harflerin emek kavgasını Koklamak için eğitilmişti bir köpek gibi Ve gün batıyordu yaslıca Üst geçitte bir muhabir öğrenci telâşlı aceleci Deklânşöre bastı yas çiçeklerine bakarken Ve gün kızarıyordu batarken Adımladım kaldırımların alfabesini Hiçbir harf araştırmadı cinayeti Uzaklaştım yoluma harflenen yas çiçekleriyle. Yıldız Dalı Yasaklı Gönül Abdullah Karabağ |
Yasaklı Gönül
Gönül yasaksın gönülden yasaklı Gönül çığlık çığlıkların yasak Gönül gülücük gülücüklerin yasak Gönül türküsün türkülerin yasak Gönül için için gönülsün gönülden yasaklısın Gönül gönül bağı için olmazı olura çıkaramaz mısın? Yıldız Dalı Yasaklı Gönül Abdullah Karabağ |
Yazıt
İşhara seçmece ilk gece hakkı kralın kutsal evlilik düzmece İluna niçin Güçler dengisi güçlülerin elerki Sümer’de Ninsun’lu egalmah mür sunu sunak dostluk ikizlerin Nidaba hilalinde etruşi mahmuran mahatma diyetinde Şamaşlı cemilem elluri elluri! ____________ Elluri (sümerce) : İleri; evet, işte. Lacivert Oyalar Abdullah Karabağ |
Yol
Çok mu sevdalıydık Döşte Rext û fışeng Elde tüfek Her anı ölüm mayın bomba Yani çok mu sevdalıydık Yaşamın böylesine Gülüm Güneşe uzanan Bütün yollar tutulmuşsa Başka ne yaparsın? Şarkım Karanfilde Kalsın Abdullah Karabağ |
Yol Ayırımı
Kazanmak özde özveriyle direnip özgücünü dönüştürmektir Kaybetmek öze biçim görünüp özüne yabancılaşmaktır Kazanmak ya da Kaybetmek Hangisini yeğlersin ey özüm! Yıldız Dalı Yasaklı Gönül Abdullah Karabağ |
Yontu
Betimleyebilir misiniz yontucu yontu ihanetini imge etken betim edilgen özne çekimser Galiba yontuyuz. Lacivert Oyalar Abdullah Karabağ |
Yorgunluklar
Yollar yorgunuyum bu yollarda Susuyorum Suskunluğun ırmağında bir sandala biniyorum Gülümsüyor kıyıdaki ılgınlar Baştan çıkaracak sandalla oynaşan dalgacıklar Susuyorum Düşünüyorum dertler yoğurmuş yolları Irmak doğurmuş yolumuzu sandal beşik suskunluğum kaçak Kaçıyoruz Sandal üşüyor irkiliyorum ırmak donmuş İniyorum yollar kucaklıyor yolumuzu Sınırı geçiyor yorgunluğum gülümsüyorum Irmak susuyor yorgunum. Yıldız Dalı Yasaklı Gönül Abdullah Karabağ |
Yücel
Mezarcı Bana mezar kazma at tohumu göm oraya Komar pembe zifin tatlı meltem argını orman gülü cibinliğim Çiten çevir sürü dalmasın. Lacivert Oyalar Abdullah Karabağ |
Yürek İşçisi
Dalgın bakışlarını gündoğumunda kaçımsar bulutların kurdelesine düşür Dalgınlığından direnci damıttım yüreğime Kargı bakışlarımı düşünü düşürene düşür karamsar bakışlar beslenmesin Yalancı çınarlara teslim edilmiş umut Yeni bir yürekle açılmak istiyorsan düşün bitimsizliğine Bordo bürgülü avcı bakışlarını günbatımında kordona düşür Balıkçı ağlarının arasında yürek işçisiyim Venüsün ışıltısında martıların gözetiminde Görüşmek üzere. Yıldız Dalı Yasaklı Gönül Abdullah Karabağ |
Zamane
Zamanı eskiten bir zamane yaşarmış İşlek yol kenarında kulübesinde Başı kitap Sofu solun zamanesi Dışarı çıkar Bu yol böyle alınmaz der Yolcular yoluna Kendisi kulübesine döner Bir yolcu çıkagelir ardı katar -vakitsiz- Fırlar önüne Bu yol hiç böyle alınmadı der Yolcu güler gel katıl bize Zamane ya çeker var git yolcu başı kulübemin ayakları yok! Şarkım Karanfilde Kalsın Abdullah Karabağ |
Zarokên Ku Di Wê Newrozê De Bûyîn
Jiyana şeş saliyan, deh saliyan, donzdeh saliyan... Piştî newrozê, serhildana zarî û ciwanên li Amedê Çi tînin bîra me, ey zarokên di wê demê de bûyîn; Li Mehabadê, li Silêmaniyê, li Qmişloyê, li cîhanê Di mala min de, mala we de, malên cîranên we de! Em bêjin ku di şeşan de dest pêdike xwendina pêşin; Ger zu hîn bibe tîpan, hejmaran, hesaban, wêneyan... Bilî wan, divê ku bifroşe simîdan, cixaran li kolanan Bi dizî, bi bezî li taxan, li sûkan, li bazaran li Amedê Eger dibistan di tetîla rojanê de be û yên din de bibin. Em dibêjin ku dixebitin wekî gihîştiyan, zarokên me; Dibistanvanî an ne dibistanvanî ne, neh û deh salî ne Dixebitin zarokên welatê me, bi bar sal in, bê salî ne. Salên ji şeşan, ji nehan, ji dehan... çawa bên bîrkirin? Newroz e, cejn e li rojhilat û li navenda welatê dagirî Li Amedê, pey dilşadiya gelê me; zext e, li me êrîş e! Ne tenê li rêyan, li xaçerêyan, ne li xwepêçandinan de Hatin lêxistin heye di şaneşînan de bi guleyên zirincî; Dilopên sor dikevin ji gulên ber xwendinên welatî me! Sewta Berbangê Abdullah Karabağ |
Zerin
Saçları kına sarısı Yaşı Üç beş arası Perçemi Mısır püskülü Evin dışında evcik Bir yanı avlu duvarı Annesine çekmiş hoş komşucuk Evcimen Zerin Ölüm Ölümdür Baş Yastığa düşende Yastık Taş olanda Hayır Buralarda Yedi başlı ejderha Kırk kanadı var Yeri göğü kapar Evin dışında evcik Taşları Dere yatağından Kapısı Vadiye bakar Kapısında sarılmıştı Zırhlının Ezip geçtiği bebeğine Ağlamıyordu Boyu Bebeğinden küçük Zerin Dili dudağında Dilden dile kopup gelen Özgürlük türküsü’ne Eşlik ediyordu Palet izlerinde Çığ tutan bakışları. Şarkım Karanfilde Kalsın Abdullah Karabağ |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 03:19 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.