Teselli

Senin yanımda yokluğun
Düşüncelerimden başka
Varlığımdaki olanları değiştirmedi.
Sen yanımdayken de
Görüyordum,konuşuyordum...
Velhâsıl beş duyum da
İşliyor eskisi gibi
Sen yokken de yanımda.
Eskisinden fazla olarak sadece
Seni düşünüyorum şimdi.
Ne çıkar sanki?
Sen ve ben yine aynı atmosfer altındayız
Bastığımız toprak biz ayrı olsak da aynı
İsmi değişik olsun isterse
Değil mi ki toprak?
İşte benim tesellim bunlar
Bir tesellim daha var:
Allah'ı da görmüyorum senin gibi
Allah'ı da seviyorum,hatta senden çok...
Sevgi,görmeksizin de yaşarmış değil mi?

Alper Kürük

Teselli Değil

Kahrol sen de ömür güzel kahrına
Bunca zaman kahrolan sen değilsin,
Aldırma dünyanın yokla varına
Ruhun güzel için her dem eğilsin.

Güzel olmasaydı dünyada eğer
Göz verir miydi hiç boş yere Allah?
Tüm güzellikleri görmeğe değer
Bence şu göz dediğin vallah, billah.

Çocukca küssün mü Yaradanına
Güzel olmadıksa diye çirkinler,
Aşkın kör gözleriyle bakanına
Güzelleşir çirkinler bu da yeter...

Alper Kürük

Tiryakilik Başa Belâ

(Bu şiir kahvenin kıtlığı yıllarınındır...)

Ey insan kardeşler
Harp bizim neyimize?
Şurada bir koyunluk ömrümüz kalmış
İyi geçini geçiniversek
İyi iyi geçiverse günlerimiz...

Ey Brezilya'lı kardeş
Ne üzersin biz tiryakileri?
Denize dökeceğine,
Cayır cayır yakacağına
Ver kahvenle bayram etsin boğazlarımız.
Kavga neyimize bizim
Ey Brezilya'lı kardeş
Bak,kendini düşünmeyip
Azıcık da bizi düşünseydin
Biz tiryakileri...
Bir sigaramdan çekecektim nefes
Bir de kahvemden yudum
Başım yerine gelecekti
Ne böyle sızlanacaktım
Ne de bozulacaktı kahve rüyalı uykum...

Alper Kürük

Tophaneli

Babası tavla atarken kahvede
O,köşe başında dokuz taş oynardı.
Babası nargile fokurdatırken
Nefes çekerdi çöp sigarasından
Bir tiryaki neş'esiyle içten.
Huysuzdu babası...
Aç-susuz yattı Tophane kahvelerinde günlerce
İçtiği bir bardak çayın hatırı için
Babasına karşı geldiğizamanlar.

Kâh korsana benzetti kendini
Kâh cinayet filimlerinin katillerine
Saçı sakalına karıştığı anlar.
Tophane kahvelerinin havası
Baba evinden de çok sardı onu
Esrara orada alıştı,
Orada alıştı büyük yalanlar kıvırmayı
Allah korkusunu duymaksızın.
Ter döktü birkaç kuruşla oturduğu
Sigara yanığı kumar masalarında,
Monte Karlo kontuna dönerdi
Loş ışıklar altında
Kâh rest,kâh pes çekerken.
Aç kaldığı da olurdu bu yüzden
O,aldırmazdı açlığa.
Dışı insandı içi şeytan
Hak verirdi kendine her an
Kaderi her edişinde bahane,
Dünyada Cennetiydi onun
Kafadar dolu kahveleriyle Tophane...

Alper Kürük

Toplantı

İnsan gözünü bir kere
Dünyaya açmaya görsün
Bakar ilk topluluk nazarıyla
Doğumevinde
Yolunu bekleyenlere.

Artık arkası gelir toplantıların...
Ta ölünceye kadar
Hatta daha da uzar.

Dünyadaki toplantılar bir yana
Saymakla tükanmez:
Doğumda,düğünde,ölümde...
Fakat âlem değişir değişmez
Başlar bir son toplantı
Ki kâinat içinde...

Alper Kürük

Toprak

Toprak sizi de düşündürür mü?
Böyle beni düşündürdüğü gibi
Düşünmek istediğiniz anlar.
Düşünmek bana Hak vergisi
Bir de o olmasa ben
Çırılçıplak kalacaktım tümden
Dünyada.
Düşünüyorum,düşünüyorum da
Cevaplandıramıyorum bir türlü;
Bu toprak ki ekilen tohumu
Filiz filiz çıkarır,
Yarın kaybedersem ruhumu
Tıpkı tohumcasına ekileceğim
Toprağa ben.
Şu ki beni düşündüren:
Ben gibi nice tohumlardan
Ekildi şimdiye dek
Olmadı bir fışkıran.
Kalbimde var şu imân:
Belki filiz vermiştir
Bu ekilen tohumlar
O,bilinmez âlemde...
İmân eden etmeyen
Hepsi bir,hepsi aynı
Değilmi ki ekileceğiz hep
Olmayacak ekilmeyen
Ne gelir elden?

Alper Kürük

Tozkoparan İskender Destanı

Zaman aka aka geldi
Ta on beşinci asra kadar...
Bu asırda, bu yurtta Nevcivanlar içinde
'Tozkoparan İskender' de yüceldi.
Daha çocuktu yaşı
Ama cesur mu cesur,
O kadar da güzeldi...
Atıcılar dergâhında
Yay kabzası kavradı,
Birgün arslan pençesiyle
Kirişini bağladı.
Ağzından 'Bismillah' yükselirken
Çekiverdi yayını
Hayrette bıraktı âniden
Kemankeş Alayını.
'Toz'u kopmuştu yayın...
İhtiyar kemankeş 'Yıldırımlı Baba'
Seslendi içinden alayın:
Bu nevcivan kemankeşten
Dâim kuvvet akacak,
Görürsünüz bizi birgün
Gölgesinde bırakacak...
O esnada bütün alay
İskender'i çembere aldı
Bundan böyle lâkabı:
'TOZKOPARAN İSKENDER' kaldı.
Dillerde bütün hep o,
Kuvvetini kıskandı kemankeşler,
Bu uğurda kazandı nice nice
Dostlar,düşmanlar,eşler...

Bıyıkları terlemişti henüz
On altı yaşındayken
Bir sefer yeli esti tatlı tatlı
Venedik'e doğru.
Kaptan Paşa 'Küçük Davut'a
Bir muhafız takımı verilirken
Tozkoparan İskender de
Biriydi kırk kemankeşten.
'Burak Reis' o seferde
Şanlı deniz tarihinin
Sayfaları arasına
Şehitlikle gömülürken,
Savaşın geleceği
Bilinemezdi önceden.
Bir Venedik kadırgası
Ustaca bir manevrayla
Rampaladı
Paşa Gemisinin kıç yanına.
Zırhlı bir Venedik'li
Zırhına güvenerek
Sarıldı şimşek gibi
Amiral Sancağına.
Suya düşmüştü Sancak!
Aman ne felâket?
Arslan Türk Kaptanları
Görürse şanlı Sancağı
Öyle savaşırdı ancak...
Durur mu hiç İskender gayri
Nişan aldı o an
Venedik'liye karşı.
Ok, göğüs ve arkadan
İki defa zırhı deldi...
Sıra Sancağa geldi.
Yıldırımcasına birden
Atladı denize yalın pala
Kara sulara gömülürken
Sancağı aldı
Ve kâfirin boynuna
Bir de palasını çaldı.
Sancağı tutmuştu bir elle
Bir elinde de kesik kelle
Tırmandı Paşa Gemisine.
Başı sapladı önce
Sancağın alemine
Sonra dikti Sancağı yerine.
Bu baş döndüren sahne
Sürmemişti bir dakikacık bile.
Kaptanlar Sancağı görünce
Sevinçten deliye döndü
Binlerce top düşmanı dövdü...
Tozkoparan İskender Pehlivan...
Bu nevcivan,bu yiğit
Helâl süt emmiş anadan,
Yücelik dilerken Tanrı'dan
Nihayet düştü şehit...

İstanbul'da Ok Meydanı
Şan,şeref veriyordu bir zamanlar.
Pazusuna güvenen pehlivanlar
Sıra sıra merasimle ok atar
Dikilirdi 'Nişan Taşları'...
On beşinde taşını
Dikerken Tozkoparan
Fethetti cesaretle,imânla
Şehitlik kalesini,
Dikti kalplere oradan
Unutulmaz bir ikincisini...

Alper Kürük

Trafik Feneri

Kırmızı dudağını gören dudaklar
Frenlemiştir dudağının üzerinde
Kimbilir kaçı şimdiye kadar?

Yeşil gözlerini görünce gözler
Kalpler durur,düşünceler dağılır
Ve insanın içi geçer.

Biraz sitemle söylüyorum kızma sakın
Kızıl,kıpkızıl dudak,yeşil göz...
Surat değil trafik feneri suratın.

Alper Kürük

Turgut Reis Destanı

Avrupa'yı dolaşır bir isim:
'DRAGOT' geliyor...
Ağlayan çocuklara sussun diye
Bu isim söyleniyor.
Duruyor çocuğun sesi
Hatta tıknefes olup
Korkudan zor alıyor nefesi.
Dehşet timsali olmuş
Koca Turgut Reis
Korkuya kapılmış Ak Deniz...

Cerbe Adasında birgün
Gemilerini yağlarken
Papa Sancağı taşıyan
Müttefik donanması
Başında 'Amiral de Cigala' kumandan
Bastırdı birden.
Çıkarttığı toplarla Turgut karadan
Ateş etti düşmana.
Gündüz geçti öylece...
Kurtuluşa yoktu imkân.
Hummalıca çalıştı
Tayfalar ve forsalar
Yağlandı kalaslar.
Karanlıkta o gece
Yapılan yağlı yoldan
Gemilerini gizlice
Yürüttü karadan
Öte sahiline adanın.
Turgut'u ertesi gün
Göremeyince düşman
Şaşkın ve üzgün...
Sonunda deniz kurdu
Görünüverdi arkada.
Koca bir gemisi düşmanın
Geliyordu Sicilya'dan.
Gözlerinin önünde zaptetti
Gemiyi birkaç dakikada
Kayboldu deniz kurdu.
Amiral de Cigala
Bağırdı arkasından:
'Bu adam insan değil,
Şeytandır Şeytan! '

Bir sefer de Malta'da
Denizlerin Turgut'u
Erişti seksen yaşta
En büyük saltanata...

Alper Kürük

Tutulan Güneşler...

İki bin altı yılı
Yirmi dokuz Martında
Dört kez gördü ayın yüzünü
Güneş dört kez tutuldu
MANAVGAT -KONYA - NEVŞEHİR - ORDU
Üç- dört dakika içinde
Öğle vakti gündüz iken gece oldu...

Güneş bile dayanamaz ay yüze
Gelirlerse bir an için yüzyüze
Tutulan hep ay değil güneş olur
Alllah'tan ki bundan çabuk kurtulur
Yoksa kâinatın bu sonu olur...

Ben de gördüm ay yüzlümü bir kere
Tutulup kaldım tam kırk beş sene
Şikayetçi değilim şükür bu hayatımdan
Zararı yok olsa bile kime ne?
Benim gibi ay yüzlüsüne tutulan
Nice güneşler var hepsi de memnun,
İsterim ömrüm bu tutulmamın sonu olsun
Gönlüm hep cânanıma tutulsun ha tutulsun...

Alper Kürük