Bozovada Bİr Yarİm Var,
GÖzbebĞİm Canim Var,
YaŞama Hevesİm Var,
Bozovada Bİr Yarİm Var


Kalbİmİn Sahİbİ Var,
YaŞama KaynaĞim Var,
Bozovada Sİr Yarİm Var,
Bozovada Sen Varsin Sen.

Bİr GÜn Arasa GÖzlerİn Benİ
Senİ Çok Sevdİgİmİ Hatirla
Ama Bulamaz İse GÖzlerİn Benİ
Ben Sana Çoktan KavuŞmuŞumdur

Gitme ruhum....
Sen yokken hicran düşer bu şehre...
Gitme sevgilim....
Sen yokken tutsak düşerim bir isyan gecesine...
Ölürüm ...
Sen yokken....

bu muydu seni sevmenin bedeli
varlığını yokluğunla mı yaşayacaktım
o kadar yakınımdayken özlemim mi olacaktın
ben sana aşıkken sen bir yabancı mı olacaktın

bu muydu seni sevmenin bedeli
yarım kalan sevgime mi ağlayacaktım
seni severken sana özlem mi duyacaktım
yo hayır seni sevmenin bedeli bu olamaz

seni sensiz yaşamak değil bu bedel
yanımda ol, elimi tut da bedeli bu olsun sevgimim
bir yabancı değil bu kalbin sahibi ol da
seni sevmenin bedeli bu olsun!!!

Bi kerecik gülümsedi,
aşık oldum.
Ellerimi saçlarında gezdirmeyi sevmiştim...
müptelası oldum.
Bir garip olduk,
garipsedim
alıştım sonra
o aşkı arıyordu, ben buldum
neredeyse kölesi oldum.

Gitmek istedi tutamadım
adı olmayan aşkımıza bir de uzaklık girdi...
geri geldi
bir garip olduk...
cigarasının ucunda hissettim kendimi
istediği zaman içiyordu
zamansız olduk.

bir kız gördü sonra, beğendi
uykumdan uyandım korktum
kıskandım sanki biraz
kız onu beğenmedi

sana ölesiye aşık oldum ki
anlatamam...
bunu anlatmaya sözcükler yetmez
seni ve aşkımı anlatmaya


sen benim için kutsal birşeysin
içitiğim su yediğim yemeksin
insan su içmeden nasıl duramıyor sa
sende benim için öylesin


çünkü senle nefes alıyorum
insan nefes almadan nasıl yaşar ki
sana nasıl anlatayım ki
ben sensiz yaşayamam canım sevgilim

mikail akmeşe

serseriler ağlamaz
serseriler ağlarsa kimse susturamaz
ananki sosyete kızı
kimse sertseri olamaz

yalnızdım gülüm yine dün gece
hep seni düşündüm seni andım, dayanılmaz bir şey oldu artık,
yıldızlara baktım seni göremedim
aşkımı aradım bulamadım
bir teselli aramak için
evinizin sokaklarında gezindim

uçurumun ucunda,
dertlerin en sonundayım.
bir adım atsam boşluktayım.
bir adım atsam umutsuzluğumu,mutsuzluğumu burda bırakacağım.
bıçağın kemiğe dayanıp kolumu kestiği yerde...
doğarkende ağlamışım ben,
şimdide ağlıyorum.
ne zaman güler şu yüzüm bilmiyorum.
yüzümde hep hüznün çizgileri.
bana niye gülmüyorsun diyorlar.
gülmeyi unuttum diyemiyorum,sevdiklerim zalim çıktı diyemiyorum.
ama içimde sessizliğin çığlıkları kopuyor.
ne anadan,babadan güldü şu yüzüm.
nede zalim yardan.

elllerin kjağıt kalem tutmasa bile bir resmini zarfın içine koy bom
boş hayaliyle usulca koyy zarfın içine senin kokunu getirsin bana
yeter zarfın üstüne adını yazmasan bile bir tel saçını gündermesen
bile senin kokunu getirsin bana yeter sensizliği karlara yazdım
günüş doğunca erisin diye hasretibni yıldızlara yazdım gün doğunca
kaybulsun diyee yanlızlığı sahildeki kumlara yazdım dalgalar alıp
gütürsün diye AŞKIMIZI kocaman bir ağaca yazdım kuruyunca maziye
karışsındiye yaşamayı