Göremedim kör'düm çoğu.

Sam vurdu,bağım gazel
Döktü. kalmadı yaprağım.
Gelmeden o hercai güzel,
Yıkıldı ki gönül dağım.

Yağdırdın yaylama karın,
Güze çevirttin baharım,
Gördü kör'ü, duydu sağ(ı) rın,
Koparttırdın gönül bağım.

Lale, çiğdemim soldurdun,
İçimi de gam doldurdun,
Beni de benden çaldırdın,
Kaybettirdin solum sağım.

İşte bende böylesi yar,
Yiyip bitirdi azar azar,
Sevgi yiyen bir canavar,
Yem eyledi gençlik çağım.

Evrim Evrensel'ce sevdim,
Saçım yoldum,dizim dövdüm,
Meğer 'Sevgi yiyen dev'din,
Kördüm göremedim çoğu.

Evrim Evrensel

Gözden kayboldu...

Göçeyledi,gözden kayboldu,
Bilmiyorum ki yol yolağın,
Ne alo dedi,ne haber aldım,
Sesine hasret kulağım...

Gitiği yerde mutlumudur,
Yokluğumu duymuşmudur,
Aradığın bulmuşmudur,
Busene hasret yanağım.

Günüm huzursuz,gecem uykusuz,
Ay'a gölge inmiş,güneş ışınsız,
Geçiyor her dakkam,saniyem sensiz,
Nağmeye hasret dudağım.

Anlamsız gidiyor sensizse zaman,
Duramaz oldu, bu bedende can,
Bülbül lal kesilmiş, gönülü viran,
Gül çiçek açmıyor sensizse bağım.

Evrim Evrensel

Gözlerin Aydın

Yeminler eyledim,yar inanmadın.
Dostu düşmanımım güldürttün bana.
Yaptın iftiralar yar uslanmadın,
Kendini vefasız bildirttin bana.

Yaptığın sığmıyor söz ve kelama,
Kırılan kalpler tutmaz ulama,
Reklam ettin sen seni aleme,
Defterimden ismin sildirttin bana.

Seviyordun hani, ne böyle oldun,
Yalvardım olmadı,sen yada uydun,
Büktün belim,boyn eğrikoydun,
Sanma evrenseli öldürttün bana.

Dolana dolana gezdim boşuna,
Böyle ahval gittimi hoşuna,
Sözün mermi oldu girdi döşüme,
Yine boş kadehler doldurttun bana..

Evrenseli Cevru cefa içine koydun,
Adım ifşa edip,dillere yaydın,
Derim ey bivefa gözlerin aydın,
Virane kabristanım buldurttun bana.

Evrim Evrensel

Gurbet

Yıkılası gurbet eller,
Beni ne hale getirdi,
Viran oldu bağda güller,
Beni ne hale getirdi.

Yirmiydim döndüm yetmişe,
Benzer oldum bir baykuşa,
Gider yolum kaya taşa,
Beni ne hale getirdi.

Engellerim perde perde,
Gençliğimde saldı derde,
Yem ettirdi kuşa kurda,
Beni ne hale getirdi.

Irmak nehir yaşım akar,
Eşim dostum yola bakar,
Ömrüm beyhudeye akar,
Beni ne hale getirdi.

Aha oldum ak sakallı,
Eller varlı yadlar mallı,
Bahçem bağım kuru dallı,
Beni ne hale getirdi.

Evrenselin ömrün heder,
Hadi gençliğim geri ver,
Gonca gülüm solmadan der,
Beni ne hale getirdin.

Evrim Evrensel

Gül yüzlü sultanım gelmedi

'Gül yüzlü sultanım' yine gelmedi,
Sarayı viran oldu,tahtı perişan.
Tek gerçek seveni,körmü görmedi,
Cana kıran girdi,baktı perişan.

Gülyüzlümsün hala,hemi sultanım,
Sen benim ruhumsun,canım,cananım,
Özümün özü,şahdamarda kanım,
Yürek viran kaldı,aktı perişan.

Gelde kovalasam,boğuşsak yine,
İnsan ne veremez ki sevgisine,
Dileğim can katmak geleceğine,
Sensiz kalan oldu,kalktı perişan.

Madde geçicidir,esastır mana,
Sevgiyi zerkeyle güne,zamana,
Azrail kasteder birgün bu cana,
Uçunca kafeste,sinem perişan.

Evrenselin'gülyüzlü cananı'sensin,
Ben tipik bir sen'im,sen yine sensiz,
Bu can sende kalır,yurdu bedensiz,
Yaşam duran olur, çöktü perişan.

Evrim Evrensel

Güvercinler Uçmaya devam edecek.

'Sakın haaa...
Geldikçe içinizden uçmak,
Ya da bir yere göçmek,
Uğramayın semalarıma...
Hatırı da yok gayrı,
Eskilerde kalan bir masalmış,
Tetikte avcılar,
Şahin pusuda yolunu bekler...
Tepesinde biryerlerin,
Tüneğinden kalkıp yaparak pike,
Yolar tüylerini kan döke,döke....

Sakın haaa...
Uğramayın dağbaşlarıma,
Konmayın ovalarımın düzüne,
Tünmeyin ağacımın dallarına dahi...
Hatta,yenicami önünde,
Beyazıt çınaraltında,
Sultan ahmet meydanında,,
Konaklanmak kolay da değil artık,
Kalkan'lar kırık,Güvenlik yırtık,
Tepesinde biryerlerin tüneğinden,
Kalkarken daha yaparak pike,
Teleklerinden kan döke,döke'

'Gidin, gidin,gelmeyin,
Semalarımda uçmayın' demeyeceğim...
Demeyeceğim, demeyeceğim,
Diyeceksem de yalan,
Sakın inanmayın.....
İnadına uçmak...
Uçmaklar çoğalsın inadına....
Kurşunlar sıkıldıkça kanadına...

Güvercinler ölmez ancak vurulur,
Uçmaktan doymaz bazen yorulur,
Kanadı kırılır,

İstanbul'un Taksim meydanı,Gülhane,
Şişli,Şişhane,Tophane,
Buluşma yeridir onların,
Dolu dolu uçuşur durur,
İnadına, gitmeden,
Gitmeyin kalın,
Ey gidenler dönün,

Konacak sahalı yürekler,
Yollarını dört gözler,
Sayısızcalar ne güne bekler,
Koruyamasa da şahinlerden,
Şahinler ölüme mahkum tüneklerinde,
Şeyhlerin avlusunda,konaklarında...

Güvercin yürekli Anadolu senin,
Barış özlendikçe umudu yükselir insanın,
Aranırsın daim özgürlüklerde,
Uçuştururlar yüreğinin asumanında,
Kavuşur sana olsa da iki eli kanda,,

Maviliklerinde beyaz güvercinler üreyecek,
Daha daha çoğalacak türeyecek,
Yüreğinin zulasında koruyacak,
Sevgi taşıyanlar tek tek,
Hatırlarını da sayacak,,

Anadolu insanı direndi,
Hepimiz de güverciniz dendi,
Şahinler yeni değildi,

Ve Şahinleri boğacak ölümleri güvercinlerin,
Pençelerini daldırırken alkanlarına,
Çağlayanlarında boğulacak,
Güvercinler özgür,
Ve Anadolu göklerinin maviliğinde,
Atlasında beyazlar uçuşacak,
Sevgi tüm dünyayı kucaklayacak,
Güvercinleşerek uçuşacak,
Şahinler sevgiyi kavrayacak,
Şeyhler şahinsiz kalacak,
Güvercinler uçmaya devam edecek...

Evrim Evrensel

Hain ve Perver

Ben yazıyorum,
Dipçikle, Copla,
Amerikancı yardakçılıklarınızı yazıyorum.

Memleket çıkarlarını,
İnsan haklarının uğruna, kurşunlarınıza,,
Dipçik ve coplarınıza gögüs gererek,
Can vererek,
Dağ dağ tarla açarak,
Sürü güderek,
Sığır ardında koşarak,
Ekin ekerek toprağımıza,
Fabrikada makine çarkına dönerek,
Ocakta maden işleyerek,
Yırtık yaka yalın ayak,
Yaban domuzlarını kovarcasına tarlalarımızdan,
Yardakçılıklarınızı yazıyorum...

Birgün konuşacaklar,
Konuşacak...
Tarlalarımız ırgatlarıyla,
Ekinler orak ve tırpanlarıyla,,,
Ocaklar madenleriyle,
Ve de madenlileriyle konuşacak,
Ve Hainleri anlatacaklar...

Dönen çarklar emekleriyle,
Çoban sürüsüyle,
Sürüler yapağısıyla...
Sütü ve peyniriyle konuşacak yaylasıyla,
Konuşacak bu dağ bu ova,
Bu memleket kapında elpence duranıyla konuşacak,
İşçişi,
Köylüsü,
Öğretmeni,
Yazarı ve şairiyle,
Aydını ve İlericisiyle,
Öğrencisi ve gençliğiyle konuşacak...
Konuşacak açlıktan gebereniyle,
Avurtları çökük,şakak sivrisiyle,
Allosu, Memosuyla,
Ayşesi, güllüsüyle,
Fatması telli geliniyle konuşacak...
Tarihler de yazacak, insanlığın derinlerine,
Hain olmadığımı,
Perver olmadığını konuşacaklar...

Hatta günün birinde senden yanalar dahi,
Dayanamayıp yeter diyerek konuşacak...
Basıldığında en ince yerlerine,
Acıları inende biraz derine..
Vatanperverliğinde gizlediğin HAİN'liğini yazacak..
Hain ve Perveri tarihler mutlaka yazacak...

Evrim Evrensel

Hatırla Beni

Renk renk çiçek donanır baharda,
Solup kuruyan bir gül görürsen,
Hatırla beni.

Seher vakti ötüşür öter bülbüller,
Kahrolarak susan bir bülbül görürsen,
Hatırla beni.

Neşeye gark olunca ellerin kalbi,
Kara kara düşünen birini görürsen,
Hatırla beni.

Gurbet ellerinde harap perişan,
Yalnız ölen bir garip görürsen,
Hatırla beni.

Daim yeşil olan gönül bağlarım,
Solup harap olduğunu görürsen,
Hatırla beni.

Yolun bir mezarlığa düşerse bir gün,
Üstü dikenleşmiş bir mezar görürsen,
Hatırla beni.

Evrim Evrensel

He canım (Türkü)

Dünyaya ilk gelişimin Eylem'i
Neden öyle duruyorsun be canım.
Baharımın mor sümbülü,çiğdemi,
Neden boynu bükük duruyon he canım.....

Aklı fikrim sende canımda cansın,
Niye diyorsun ki başkası yansın.
Seni babasız koyanlar utansın,
Neden utanıpta arlanırsın le canım.....

Geceme mehtapsın,seher yıldızım
Sensiz yüreğimde dinmedi sızın
Yargılama dinlesen ben(i) birazı,
Neden durgun duryorsun be canım.....

Dünya bu, sürecek,ömür bitecek,
İnan kimsen olmaz yaşın silecek,
Ağlayan gözlerin sonda gülecek,
Neden kırgın duruyorsun ne canım.....

Birçok sözüm vardı Eylem kızıma,
Kışlarım karışık kaldı yazıma,
Tek dert ortağımı al ki sazıma,
Neden suskun duruyorsan ha canım....

Evrim Evrensel

Helal Et Ana.

Karnında Dokuz ay on gün gezdirdin,
Onca haklarını helal et ana.
Bunca sene sütün verdin emzirdin,
İçtiğim süt hakkın helal et ana.

Dizinde yatırdın okşar severdin,
Yaramazlık eder, sende döverdin,
Kaçardım ardıma kızar gülerdin,
Üzgü haklarını helal et ana.

Onca yaptığın inkar edemem,
Hakların hakkını saymam bilemem,
Gurbet bitmez belki,sana dönemem,
Hasretler hakkını helal et ana.

Bağımıza kendimiz gazel bürüttük,
Bahara elveda, hazal yürüttük,
Onca gençliğimiz gurbet çürüttük,
Analık hakkını helal et ana.

Belki kavuşamam,elin öpmeye,
Baş koyup dizinde sonkez yatmaya
Bunca dertlerimi sana dökmeye,
Analık hakların helal et ana.

Bir haber gönderde dostlar geleler,
Feryadı figanla yaşın sileler,
Evrensel kadrimiz böyle bileler,
Gider gelmez olduk uzun yol ana.

Evrim Evrensel