|
Sen Farkında Olmadan
Kapılar sana son kez açıldı Sen farkında olmadan Yağan bir bulut oldun gönlümde Islattın yüreğimi, benim rüyalarım sabah olmadan ******* gündüzü şaşırdı Sen farkında olmadan Çiçeklerim güneş yüzü görmez oldu Kurudu bütün hayallerim vakit geç olmadan Göremezsin, hayallerim karanlık mazide Dolaşıyor sen farkında olmadan Martıların sesleri yüzüyor gözlerimde Göremedim uçtu bütün hayallerim Gün tan ışığını vurmadan Gidiyorum bir paket yaptım hayallerimi Sen farkında olmadan yüreğimde ki sevgilerimi Son bir gün ışığı görmek istedi Üstümdeki bulutlar bırakmadı peşimi Sen farkında olmadan yağdın üstüme Islattın bütün hayallerimi Metin Mungan |
Sen Olmasaydın
Gözlerim dalıp dalıp seni düşünecek, Hayaller kurup şiirler yazabilecek miydi? Ellerimi avuçlarıma bağlayıp sonra seni bekleyecek, Gecenin bir yarısı uykumdan uyanıp ‘’Özledim seni bitanem’’ diyebilecek miydi? Umut etmeyi, yaşama tutunup sımsıkı sarılmayı öğrenecek Paylaşmayı, sevinç dolu olup da huzuru bulabilecek miydim? Adını semaya yazıp güneş gibi doğacak, Sabah uyandığımda gözlerimi açabilecek miydim? Sanma ki dilimde adın tükenecek Gözlerimde bir gün sevgin eriyecek Nede ellerim başka bir el tutacak Bu yürek seni tanıdı seni sevdi Kalbim varlığını ebediyen hissedecek Sende öğrendi bütün duyguları Sonsuzluğa giden bir yolun olduğunu. Balıkların aşkını bana ilk sen anlattın İlk sen öğrettin ağlarken gülmeyi İlk sen oldun bu kalbimi yüreğinde umutla yücelten Yürekten severken kalbimin aynası oldun Sen olmasaydın ben ne yapardım Gezdiğimiz yollar seni sormaz mıydı? Bana Sen olmasaydın bu aşkı yaşayabilecek miydim? Sen olmasaydın seni tanıyacak mıydım? Sen olmasaydın sana bu sözleri yazabilecek miydim? Sen olmasaydın seni sevebilecek miydim? İyi ki varsın ve yanımdasın Metin Mungan |
Sen Şimdi Nerdesin
Seninle konuşmak bir çözüm olsa Koşup geleyim yanına Bu kış çok erken geldi Çaresizlik yine kapıda Açmasam diyorum kapıyı Gider mi? Bilmem ki Sen dayanamadın ve gittin Şimdi sen nerdesin ben nereden bileceğim Hiçbir fayda ve çözüm yok Sen artık kendine yeni bir düzen kurdun Çok sevdiğin bizleri söyle nasıl unuttun Hayal meyan hatırlıyorum o günleri Bizleri en çok sen avuttun En çok sen üzüldün bu duruma Bırakmayacağına söz verdiğin yarına Koşup gittin bir heves uğruna Ne olur geri gelme, Ben her gece seni arıyorum zaten Sormadığım tek bir yer var Sen şimdi nerdesin? Metin Mungan |
Sende Bir Gün
Dökülecek kelimeler dilinin ucundan Söyleyemediklerini söyleyeceksin Sende bir gün Elinde kâğıt kalem Düşüncelerini yazacaksın. Ne yazacaksın? Aslında sende bilmiyorsun Süzülecek gözlerinden hiç beklemediğin bir damla Kanayacak aşkının bir yarısı Sözlerinle beraber dökülecek gözlerinin arasından Hiç ummadığın anda Sende bir gün Elinde kâğıt kalem Duygularını yazacaksın. Kimsesiz bir başınasın Yanında, Yalnızlığın ile beraber yazıyorsun kelimeleri Hiç seçemiyor, bilmiyorsun Hani yalnızlığı anlatan, Bendim ya sanki! Beni anlatıyor o kelimelerin Elime bile zor aldığım Okurken kulaklarımı hissetmeyişim Bu son mektubun yüzünden mi? Soruyorum Sende mi? Bana ilk mektubunda Evet demiş, seninle sonsuza kadar beraberiz Sözünü vermiştin... Yazarken nasıl yazdın bilmiyorum ama Düşünmeden sanki bir anda Yazdığın belli oluyor Satırlar ardında gizli kalan sözlerin Beni yaralıyor… Son mektubun, ilki gibi yazıları düzgün değil Değer vermiyorsun sanki kelimelere Birkaçı değil hepsi manasız ve yersiz. Düşünmedin mi okurken ne hissedeceğim? Hep aklıma geldi, Bir gün senide kaybedeceğim Yapayalnız bir başıma kalacağım Zamanlardan sıyrılıp Yaşamımdan olacağım Bir gün bunun olacağını Hep hayal ettim. Peki, Yetmedi mi oynadığın gururumla Sana az mı geldi yoksa Sevgimde olan Bir gece kadar sessiz, Kokladığın güllerde rastlamadığın, Dediğin bu can, Sana yetmedi mi bu canım Pişmanlığın seni terk etmiş Duyguların aşkın iksirine karışmış Aşkım yanıyor kül olmak üzere Gözlerini aç neler yaptığına bir bak Beni sensiz ateşe atıyor sözlerin Ne olur bir cevap ver susma öyle Ne düşünüyorsan paylaş benimle Nedensiz soruların cevaplarını bende arıyorum *******i uyuyor mu sanıyorsun? *******i bende ağlıyorum, Bende yanıyorum hem de içimin hiç yanmadığı kadar Sabahlarıma gözü yaşlı uyanıyorum… Ayaklar altına düşüp Ezilip büzülecekse duygularım Halim yok kaldıramam artık! Taşıyamam bu yükü omuzlarımda Sevgim ayaklar altında ki yerinde Sen mutlu olacaksın diye, Yo! Bu kadarı da fazla Kirli eller dokunmasın aşkıma Gururum daha fazla ayaklar altında ezilmesin. Yanacak elbet kalbim sensiz ateşte Yanacaksa yansın şimdiden Geçen saniyeye düşmanla bakıyor gözlerim, Bekleyemem ben yarını Güneşim yok ki benim şafağımı süsleyen. Gözyaşlarım alevlerin düştüğü yerden bana el sallıyor Tüm düşlerime elveda demek beni bir bilsen ne çok yıkıyor Şimdi düşlerdeki yarım kalan oyununa biraz ara verelim Paylaşmak nedir gel öğrenelim Kolayca silmek mi? sonsuz sevgimizi Nasıl sileceksin! Kurşun kalemle mi yazdın sen onu kalbine? Hangi silgi ile sileceksin. Beni çoktan, Aklına mıh gibi yazdığın yerden Silmişsin fakat! Sende bir gün, Düşeceksin bir çukura Başın dik insanlara baktığında Göremeyeceksin benim gibi seveni Bulamayacaksın sana can vereni Metin Mungan |
Sende Başladı Seninle Bitecek
Ben yaşadığım sürece sadece Bitanemi seveceğim Bitanem ile gözlerimi kapayacağım Bitaneme hasret ve duygu yüklü şiirleri En güzel sözleri dile getireceğim Soruyorum aşkımı kıskanan varsa! Böylesine güçlü birbirine sıkı sıkıya bağlanmış Bir bağı kopara bilir; Yüreğimizdeki bu aşka artık Son bitti diyebilir misiniz? Aşkımız yanan bir volkan Köze çevirebilir misiniz? Yapabilirseniz vay halinize! İlkbahar gelince açan gonca gülüm Sonbaharımın solmayan beyaz gülüm Aşkımızın ateşinde bile kor olmayan alın yazım Sen güllerden de narin ve güzelsin Dokunabilir miyim ki ben başka güllere Bakarsam senin olmayan hayallere Canım yanar acıtır yüreğimi Kalbime saplanır bir hançer gibi Metin Mungan |
Senden Vazgeçemedim
Unuttum senden kalan hatıraları Birer birer kopardım Kapattım gönlümün kanayan yarasını Bir seni unutamadım Senden bir türlü kopamadım Senin hasretinde kavruldu tüm yaşanan her şey Ve ben senden vazgeçemedim Yürürken bile yürüdüğümü anlamıyorum Gözlerimin baktığı şeylere dalıp gidemiyorum Gülerken güldüğümü, sevinçten havalara uçtuğumu saymıyorum Ağlarken bir seni hatırlıyorum. Çünkü anlıyorum Senden vazgeçemediğimi anlıyorum ve ağlıyorum Her gece demiyorum Ağladığımı bir ben biliyorum Soğuk buzlu taşlar da kaldırımlarda Sabahladığımı biliyorum Çaresizim yardım bile isteyemiyorum İstememde senin elinden olmayan her şeyi Dokunamam koklayamam senden izinsiz bir şeyi Sonra kızar gidersin son gidişin gibi Geriye hiç ama hiç dönmezsin Şimdi dönmediğin gibi Sevgim yerini nefrete mi bırakacaktı! Aşkın biter bitmesine de sevgin hiç biter mi? Duyguların söner mi? Gece yaktığın bir mum gibi erir kül olur mu? Aşkının bittiğine inanırım ama sevginin solmasına asla Senden ayrı kaldığım bu aylarda Hep aşkımın solmasını istedim Güneş yüzü göstermedim Bir damla su vermedim Boğazımda kaldı yediğim her şey aldığım hava Gördüğüm güzellikler bana bir kâbus oldu Uyandım ansızın şimdi kalbim soldu Üstümde bir gariplik bir halsizlik var Kendimden vazgeçiyorum Senden asla vazgeçemem Metin Mungan |
Seni Asla Affetmeyeceğim
Sana olan nefretim geçmeyecek Sanma ki içimde sevgin eriyecek Yanardöner bir ateş yükselecek Seni asla affetmeyeceğim Bir sis perdesi aralayacak içindeki sancıları Ansızın çalacak içimde biriken kalp ağrılarını Dönüp baksam ne fayda geriye dönmeyecek yanan ateşin yankıları Seni asla affetmeyeceğim Bitti dediğim de kanayan yüreğimin kalp ağrılarını Ben kabullenmişim yılların insafsızlığını Şimdi ikimizde yanan bir enkaz yığını Seni asla affetmeyeceğim Yanımdan geçtin sen yüzüme bakmadan Geri gelir mi sanıyorsun sen çabalamadan Noktayı koydum son yaşananlardan Seni asla affetmeyeceğim Metin Mungan |
Seni Asla Bırakmam
Kalbim ben su an hasretinleyim Koşa koşa gelmek istiyorum sana Seni seviyorum Ve her zamanda seni seveceğim Seni anlatmak istiyorum Dillerde bir şarkı bazen Gönlümde ben bir şiir okuyorum Senin adının olduğu Her şeyi seviyorum Hayatı ve yaşamayı da seviyorum Sensizliği düşünmek istemiyorum Sadece seni ve umutlarımı düşlüyorum Dinlediğim her şarkı seni anlatıyor Beni sorma ben o an sadece seni düşünüyorum Zaman seninle öyle bir ilerliyor ki Zamanı durdurmak istesem Senin yanına gelebilsem Gözlerin sadece bana baksın Ellerin ellerimi tutsun Dudaklarının arasından bir söz mırıldansın O anda kalbim durmazsa ne zaman duracak Senin için döktüğüm gözyaşı Gelip ne zaman merhem olacak Seni bekliyorum hep umutlarda Bir şey itiraf etmek istiyorum umutlarıma Seni asla bırakmam Bunu sakın ama sakın unutma Metin Mungan |
Seni İçimden Atamıyorum
Seni bekliyorum, hayalini görüyorum Unutmaya çalışsam da unutamıyorum Aklımdan çıkmıyor o sözlerin Seni içimden atamıyorum Karanlıkta kayboldum ne olur bul beni Gece gündüz hasretinleyim gel gör beni Bir bilsen karanlığın o hırçın sesini Seni içimden atamıyorum İstemem senden bir teselli Bundan sonra elin elime deymesin Görmesin gözlerim o yeşil gözlerini Seni içimden atamıyorum Silip bir kenara bırakıyorum İçimde ki bu gizli kalmış nefreti Düşlerime izinsiz girme Seni içimden atamıyorum Anıları çaldın ortadan kayboldun Bir bulut oldun ıslattın beni Üşüyorum yağan yağmurlarda Seni içimden atamıyorum Sevgiyle bana bakma Göremezsin içimdeki beni öldürdün Nasıl sil gözyaşını dersin Bu yaşlar senin için değil! Kaybolan içimdeki sevgiye, Gözlerimi bir daha göremezsin! Bu yaşlar kaybolan gözlerime Ağlıyorum karanlık bir odada Seni içimden atamıyorum Hayalime çabuk girdin ve gittin Bana yalnızlığı ilk sen tattırdın Sonunda beni terk edip Hayalindeki umutlara koştun Sonunda gittin, içimde bir şeyler koptu Seni içimden atamıyorum Uzak durma gerçeklerden Kaçmaya çalışma Yorulursun yağan yağmurlarda Bir dilek tut gökyüzüne bakarak, Yıldız kayarsa eğer gökyüzünden tutmaya çalış Boşuna yorma kendini Seni affetmem Sana yıldız kadar uzak bir yerde Oradan oraya savruluyor bu gönlüm Boşuna yorma kendini Sen yıldızları tutamazsın Tutsan bile değerini anlayamazsın İnsanlara sevgiyle bak Onlar sana bakmasa bile İçindeki gizli kalmış benliği ortaya çıkar Onlar bunu göremese bile Ama ben buradan çok iyi görüyorum Pencerene her gece bakıyorum Ve bir yıldız olup, Işık saçıyorum Unutmaya çalışsam da boşuna oynuyorum Sen yüreğimin en derin köşesindesin, Seni oradan çıkartamıyorum Boşuna yoruyorum kendimi Seni İçimden Atamıyorum Çünkü seni seviyorum |
Seni O’nun Kollarında Gördüm
Seni O’nun kollarında gördüm Bir sokak arasıydı Gecenin karanlığında Bir değil bin kez öldüm Ve sen O’nun kollarındaydın Senden kalan son hatıra bu mu olacaktı Seninle biz bir mevsimdik aslında Sen ağladığında Ben çiçek açardım tomurcuklarımda Arıyorum yok bulamıyorum Hani nerde dört mevsimlik sevgimiz Pişmanlığı sende bende yaşadım Sen beni affetmek yerine Sevgi aradın başka ellerde En çok sen mi? Ağladın Soruyorum, Sen mi yandın Unuttun mu? Tanımadığın kollarda sabahladın Üzülmüyorum Çünkü Geri gelmeyecek seninle geçen onca anı Deniz sahilinde kum değildi Fakat Silindi bütün yaşadıklarım Yo yalnız silinemez O kadar kolay pes edemez benim duygularım Ayrılmış olan iki kişilik bileti saklıyorum Mutlaka geleceğim sonsuza Senden başkasını sevmemem bu yalan dünyada Metin Mungan |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 09:26 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.