|
Endam
Böyle olmaz gidiş hüzün katar içime Bir doğuya bir batıya salınırsın gölge yapar yüzüme. Ünal Çağabey |
Esaret
esirdi düşlerim bir ırmağın kenarında dururken fidanların boy verdiği hani dereden su içerken ve dağın yamacı.. kimse bilmiyordu oysa sadece senin kalbini nerde attığı önemli değildi ben bir çocuktum gecede dedem savaşta ninem babama sancıda ve nehir gürül gürül bulutlar ağlamaklı.. bir ses var başucumda bir kapı gıcırtısında akşamın kanlı ocağında ve babam canhıraş ağlamakta ninemin yaslı kucağında herşey tutsak, herkes esir esaret bir cürüm, günah sebebi... bir gece vaktiydi babam benden haber verdi dünyaya ağlayarak, elleri kilitli ismi hafızamda hala ve murat savaşın gölgesinde kıyıya nice gemiler salmış... düşlerimden çıktım o vakit düşümün penceresinden dışardan bir ses geldi, dışardan bir rüzgar içeriye çıktım o vakit çıktım azgın sularından murat'ın.. ve babam özgür, dedem babama bir şehit ben babamın musalla taşında, onun toprağında yabancı, düşlerindeki yolcu... esirdi düşlerim dalgalar vururken kıyıya, ninem ağıtlarına demlenirken, babam açlığından ağlarken esirdi düşlerim fikirlerin sessiz savaşlarında... Ünal Çağabey |
falın Tadı
bir hırçın dalgaydı beni sürükleyen, yalancı bir bahar... bir büyüye kapıldım yazın hararetli zamanında. beni kandıran bir facıydı, bir gece bekçisi kimbilir. yüzündeki çizgilerden derinlere ses veriyordu çizgilerle derinleri konuşuyordu. Bir falcıydı aslında, beni benden alan, bir falcıydı o akşam... Ünal Çağabey |
Film Gibi
film gibiydi olanlar ben derdimin aynasını oynuyordum dertler ise habersizdi herşeyden güvercinler hep yaralı hep hüzünlüydü günlerimiz... film gibiydi olanlar cazip bir teklifin ardından gelen olmayacak bir işe bulaşmak, aslında hain ilan etmenin zamanı ve günlerimiz hep kederli... film gibiydi olanlar... Ünal Çağabey |
Fısıltılar
Fsıltılarda arar kendini gözler bir hüznün abidesiymiş sanki yuvarlak bir masanın kenar uçları ne zaman oalcağını anlayamadığın fakat ne olacağını bildiğin bir kavmin ayak sesleri... Duvarlar çatlak duyuluyor kalplerin sesleri dile geliyor bütün kelimeler sözcükler yeni anlamlar kazanıyor içinde kimsenin olmadığı kimsenin bilmediği bir zaman kalacak geriye bir fısıltı bir konuşma anı tarih olacak derinliklerde göz kararıyla demi belirlenecek bütün malzemeler göz kararıyla tespit edilecek. ancak bulur kendini insan insanda ancak,bir varoluş sürecinde el pençe selam durarak saygı duruşuna kulak kabartarak el pençe durulur zaten her zaman ve bir fısıltı gelir aniden derinden bir ses çıkar gece yarısı bir yalnızlık türküsü söyler bir damar tıkanıklığı olur aniden. fısıltılar gelir fısıltılar göz kararıyla,nizam,intizam bir gece vakti ölümün kefenini yırttığı kendine yeni kefenler aradığı bir gece vakti gelir fısıltılar fısıltılar... Ünal Çağabey |
Gecenin Vazifesi
canice bir cinayet çivit rengindeydi akşam hüzün kokarken haberler hüzünlü eller ağlarken nice bulutlar kanatlarını kırmışlar meleklerin bir cinayet akşamı mor, sarı, mavi dünya rengarenk bir kedinin beyaz dişleri son kemirişleri hayatı akmakta bomboş nice musluklar zamana akmakta yarısında gecenin şimdi karanlık şimdi soyuta kertirilmiş sınırın öte yanından ötesinden hayatın çoğalsa da sesler artsa da nice nice sayıları vücut halsiz dirençsiz bir duvar çatı düştü düşecek çatı bir amatörün ellerinde ve gece gece canice bir cinayetin verilmiş bir vazifenin emrinde... Ünal Çağabey |
Gel Baba
Gel baba giri içime Sormana gerek yok hiç Alma bir yerden bilet Kapılar sana açıktır her zaman Kapıcılar seni tanır ezelden beri... Gel baba gir içime Fiyat sorma bir yere Sürüme ayacıklarını Çekingen çekingen yürüme Yeter ki gel baba Yeter ki gir içime.. Öyle öksüz gibi bakma Bu yürek senin yüreğin Filizlenmişsin, Dal budak salmışsın Tarihten beri hep ayaktasın Yorma kendini,yürüme Gel baba gel Gir içime... Ünal Çağabey |
Geleceğimin Düşü
Ben bir yazar değilim kabusum olsun Şöyle böyle kağıtlarda toplarım ancak Kare desenli üzerine rengarenk Karalamalar yaparım öylesine Kimse beni izlemesin,görmesin Oskar’ım da yok, ödüllerimde Öpüşmelerim hiç olmadı zaten Ancak yetmişinden sonrasına düşüm var Oda hani toprak altında Hayat denen bir filmin ilk perdesi Geçer belki gözümün önünden Hasta da değilimdir yani Sadece korkak, beceriksiz bir halde Zambakların ülkesinde Yani kim bilir Ben bir yazar değilim Kabusum yok Olsunda demiyorum zaten Sıhhatim yerinde Hani belki yetmişinden sonra Kabusu olur düşümde… Ünal Çağabey 25/02/2008 Ünal Çağabey |
Gitme
Gidersen yağmur yağar üstüme Çöküverir bu asuman Gündelik yaşamım ölür Toprakta ki köküm... Bir kuş havalanır pencereden Bir gülücük uzatır Gidersen bir kuş gider Bir damla gözyaşı döker. Kentler hep canlıdır akislerde Aynalarda ki benim yüzümdür Ve gölgeleri benim gölgem Gidersen üstüme devrilir şehir Karışır gölgesi gölgeme Gidersen ezilir,ölürüm gölgenle... Ünal Çağabey |
Gitme Çocuğum
Ölme sakın çocuğum Bırakma beni yalnız Akşamlarımı öksüz Ağaçlarımı dalsız Ölme sakın çocuğum Ben bir ölüydüm sen geldiğinde Fikirlerim hep darağacında asılı Milliyetim hep ayrı.. Bilmem ki ne yapsam Dost bildiklerim yok artık Ve ben unuttum herşeyi Öylece uğramadı bana ölüm Hep sevdiklerimi yakaladı yarı yolda Çaresizim,dilsizim Yüreğim kanıyor,ellerim acıyor Dilim üşüyor Ayaklarımdan kan çekildi artık. Gitme sakın çocuğum Yaşadığını bilmek bile yeterli Zamana bir yolculuk Ve zamansızlığı anlamak için.. Gitme sakın çocuğum gitme Beni yalnız bırakma.. Ünal Çağabey |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 05:05 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.