|
İnan
Seni sevdiğimi söylesem Belki buna inanmazsın Kalbimi açıp içine baksan Ama bunu yapamazsın Bırak öyleyse kendini kollarıma Dudaklarım, dudaklarına aşkı anlatsın İlker Pamukçu |
İntizarım
Yarım her şey yarım İçtiğim suyum yarım Yediğim ekmek yarım Dokunduğum hayaller Rüyalarım hep yarım Düşüncelerim yarım İçiçe geçmiş, sıkışmış duygularım Düğümlenmiş bir şey gönlümde Aldığım nefes yarım Saçlarıma yağan kar Başımda duman, başımda efkar Sanmamki tamamlansın Yarım kalmış rüyalar Köşelerde biryerde pusmuş Yalnızlıktan artık bıkmış Açmış kanatlarını uçmaya yüz tutmuş İçimde göçmen kuşlar Dayan yüreğim dayan Kışın ardı hep bahar İlker Pamukçu |
İsimsiz Şiir
Bildik bir dost sesini Minik bir yürek titremesini Tanıdık birinden bir selam gelmesini Özler oldum ah kader Kapılarda bekleşen kederler olmasa Tamamen yalnızım diyebilirim Üç, beş satır yazmadığımda Bilki sensiz tek özlediğim Çığlıklar doldurmak üzere boş odayı Oysa dışarda deniz, dışarda kuşlar Kadehlerde duran mey değil sanki Yürek yalnız, yürek bitmişliği yudumlar Kederlerde biter gün olur elbet Bir dost açar kapımı ardına kadar O gün gelirse eğer, birdaha yeşerir aşk’lar Dayan gönlüm; daha Sonbahar Dayan gönlüm daha sonbahar İlker Pamukçu |
İstanbul'da Bir Sonbahar
Yüreğim ağlıyor yine bu gün Yine bir sonbahar akşamı Dört bir yanda keder, elem Hüzün mevsimi geldi yine gönlümün Neden dökülür sanki sonbaharda yapraklar Toplayıp yığın tüm yapraklarını İstanbul’un Ne kadar uğraşsanız nafile Dökülen o yapraklar gibi Gözpınarlarımdan akan her damla yaş Büyür, büyürde; sele dönüşür O yapraklarıda katarda önüne götürür Bilinmeyen o ıssızlara, kör tenhalara Sonra ansızın takılır kalır Birşeylerin aklımın köşesine takılıp kaldığı gibi Tarifi yok öyle bir mevsimki sonbahar *******i bitmek bilmez uzar, uzar,uzar Sabahın ilk ışıkları vurduğundaysa Bütün gizemiyle damların, bacaların üzerine Yıpratan bir gece daha biter Ecel bir basamak daha yakındır şimdi. İlker Pamukçu |
İstanbul- Bodrum -Sen
Biliyorum bu yolculuk zor gelecek ikimizede Koparacak, ayıracak bizi birbirimizden Sanmaki mutlu olacağım sen yokken yanımda Her gün ayrı bir yerim ağrıyacak özleminden Otobüste seyahat zevkli gelirdi belki Sende yanımda olsaydın sevdiğim Ama yoktun, ama yoksun Kilometrelerce dışarıyı seyrettim Doğaya hayran oldum bir daha Sana nasıl hayran olduysam, bir seher vakti Bursa'da inerdim belki bir çay içmeye Yada Muğla’ da mis gibi havayı içime çekmeye İnmedim, yalnızbaşıma içime sindiremedim Bodrum ahhh bodrum tarifsiz güzel Mavilerin, yeşillere bağlandığı yer Bir defa olsun görmelisin sevdiğim Atla otobüse hadi işi gücü bırak gel Saat 02,30 bu mısraları yazadıran bana Ne Bodrum, ne Muğla, ne güzellikler Aşkımıza şahit olsun tüm mesafeler Atla otobüse hadi işi gücü bırak gel İlker Pamukçu |
İstanbul Ağlıyor
Kimi gün yollarda, kimi gün parklarda Kaçamak buluşurduk hani hatırladınmı Ne muhteşem günlerdi, ne güzeldi Ah neler yaşardık biz İstanbul’da Ayrılık; akşam vakti yaklaştığında Hani içimizi derin bir hüzün kaplardı İstemeyerekte olsa giderdin yanımdan Olmaz olası İstanbul *******inde Şimdi temelli gittin; hesapladım aylar olmuş Birşeyler düğümlenmiş sanki Canevimden birşeyler kopmuş Sen gittin gideli sevdiğim inan İstanbul bile ağlıyor senin ardından. İlker Pamukçu |
İşte Ölüyorum
Bir minicik candım ben Düştüm ana rahmine Tutundum bir yanından Hayatın ellerine Doğdum, yetiştim, büyüdüm Gün geldi; ellerin oldum Sevdim,,saydım, sevildim Mutlulukları buldum Vakit geldi kapanıyor Ömrümün tek kapısı Yıkılıyor binalar,yerler toprak karası Aralandı görüyorum, mezarımın kapısı Tamamlandı vadem, hesabım oldu tamam Ebediyete gidiyorum, önümde sonsuz yaşam Yaşadığım bana kalsın, dileğim iyi hatırlanmak İşte dostum, tam vaktidir Geldim, Gördüm,Gidiyorum Başlıyor son sağanak İlker Pamukçu |
İznin Varmı Aşk'a Gönül?
Bu gönlümü sana versem Seni senden bile çok sevsem Aşk bahçenden bir gül dersem İznin varmı aşk’ a gönül Yoluma bir ışık olsan Arasam dermanı bulsam Kollarımda bahar olsan İzin varmı aşk’a gönül Saçındaki telin olsam Coşkundaki selin olsam Uzanıp omzunda ölsem İzin varmı aşk’a gönül Sahillerde fener olsam Sevdan ile yansam sönsem Ufka giden teknen olsam İzin varmı aşk’a gönül Şarkılarda mırıldansam Dalgalarda kımıldansam Dalında bülbülün olsam İzin varmı aşk’ a gönül Uykularda düşün olsam Kafesinde kuşun olsam Sahillerde taşın olsam İzin varmı aşk’a gönül Ben seni güllere verdim Ömrümü önüne serdim Sevdan ile yandım durdum İzin varmı aşk’a gönül İlker Pamukçu |
Kanatlarım Sevda Yüklü
Uyanmasam bu rüyadan Elemi, kederi hiç tatamasam Erguvanın dalında ben Minik bir kelebek olsam Varsın olsun ömrüm bir gün Buram,buram çiçek koksam Yaşasamda ömür sürgün Uzaklara kanat çırpsam Sevdalar taşısam kanatlarımda Damla, damla, tutam,tutam Her insana bir damla versem Okyanustan büyük sevdam 13,06,2005 istanbul İlker Pamukçu |
Kanser Koğuşu
Görüyorum halini ah kader Bu illet hastalık ne sinsi ne beter Gözümün önünde eriyorsun Ben sadece seyredebiliyorum Bir üç, beş yıl daha yaşayabilsem diyorsun Ah keşke, ah nerede Dev gibi adamdın Şimdi için,için eriyorsun Ve ben sadece seyredebiliyorum Doktorlarla konuştum Yapılabilecek herşey yapıldı diyorlar Kapı, kapı gezdim Farklı birşey söylemiyorlar An ve an eriyorsun gözümün önünde Bense sadece seyrediyorum Hergün biraz daha ölüyorsun Muzipliğe vurup nasılda gülüyorsun Bense sadece seyredebiliyorum İlker Pamukçu |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 07:52 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.