Cevapsız Kalan Soru

Dokunsam ağlıyorsun bir deli razgar gibi
Hem mahzunlaşıyorsun seven kalbin var gibi

Bir muamma gibisin soru çok cevabı yok
Bilmem ki sever misin senden başka bilen yok

Gönlünden atmıyorsun “Allah kelamı’ mıyım”
Sahip de çıkmıyorsun ne kadar zavallıyım

Geçmişe saygı duymak evet! ..Gerekli ama
Duyguya isim koymak zor mu geliyor sana

Yar gibi sevmiyorsan dost gibi sevme beni
Gönlünde tutmuyorsan dilin de tutma beni

Bir soru sordum sana ya evettir ya hayır
Cevabını ver bana ya bedbaht et ya kayır

Ortalıkta bırakma “lüzumsuz eşya gibi”
Ya kırarak parçala ya da “okşa aşk gibi”

Bedenin senin olsun ben gönlüne muhtacım
Hep ağlattın sen beni “ismin” yine baş tacım

Haydi cevap ver bana neden ıslak gözlerin
Bu boyun büküş neden, neden titriyor sesin

Gelme! ..Önemli değil! ..Ama cevap ver bana
Hesabı soruluyor, ne diyeyim yıllara

Kadir Albayrak

Çabuk Büyü

'Küçüğüm' dedim diye
Kendini 'minnacık mı' sandın?
Yani sana 'Bebeğim' deseydim;
'Biberon mu' kullanacaktın? .......
Bilirsin;
Bebekler beşikte,
Senin gibi küçükler
'Yürekte' sevilir! ...
Unutma ki insanlar, aslın da
Küçücük varlıklardır
Büyüyen tek şey;
Sadece 'Duygulardır'

Haydi; Büyüdüğünü göster bana
Aç yüreğinin kapılarını
Sevgiyi oturt gönül tahtına Bekliyorum
Bekliyorum küçüğüm! ...
Bu gün,
Hemen,
Şimdi;
'Büyü' küçüğüm! ...

Kadir Albayrak

Çal Şu Kapıyı

Pencere önün de geçiyor ömrüm
Ne olur gel artık çal şu kapıyı
Her güne bin damla göz yaşı döktüm
Elin de güllerle çal şu kapıyı

Aradan yıl değil asırlar geçse
Hazanlar baharlar ard arda gitse
Bilsem ki kalmadı gelecek kimse
Seni bekliyorum çal şu kapıyı

Sevdiğim hasretim kaderim benim
Güneşim nefesim cennetim benim
Ardında kalarak bekleyen benim
Ecelim gelmeden çal şu kapıyı

Geldiğin an sakın şaşırıp kalma
Karşında gördüğün başkası sanma
Benim de saçlarım siyahtı ama
Beyazlar dost oldu çal şu kapıyı

Kadir Albayrak

Çocukluk

Gözlerim de tütüyor lunapark
Bir bilet bir liraydı galiba
Önce çarpışan otolara
Sonra da dönme dolaba binmeliyim
Ahtapotla balerini de ihmal etmemeliyim
Sonra kalan beşyüzlükle de kağıt helva yerim! ..

Çevremdekiler,
Birbirlerine gösterecekler beni
'Çocuk galiba' diyecekler! ..
Bir süre onlara aldırmam belki
Sonra yavaş yavaş sinirlenirim
Belki de bağırırım,
'Size ne ulan! .....'

Bir daha bakmazlar mı acaba? ! ..
Bakarlar.. bakarlar
Hayvan oğlu hayvanlar! ...

Gençtik! .. Birini sevdik
Çanımıza ot tıkadılar! ..
Başka işleri yokmuş gibi
Bununla uğraştılar! ...
Yeter be! ..... Yeter! ....
Gençlik 'Çocukluktan beter! ...'

Şu önde ki kokana bana bakıp bakıp ne dedi? ...
'Herif...herif...' saçından sakalından utan! ....

Vay sünepe vay! ....
Çatlayın ulan! .... Şimdi de
Atlı karıncaya da binicem
Kokana; Senin binilecek tarafın mı kaldı? ......

Şunlara inat
Bir de emzik bulmalıyım! ...
Bu gece gönlümce 'Çocukluğumu yaşamalıyım'
Bir de şapka takayım,
Önünde spot ışığı olan

Yuppiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Çocuğum işte! ... Çocuğum bu gece
Hastırın ordan
Size ne ulan! .....

Kadir Albayrak

Çok Garip

Sana inanmak mı? İstedim ama
Bende sorun yokta gönlüm muzdarip
Sevmekten kastı ne? Bilmedim ama
Bunu senden duymak, duymak çok garip

Bir yanım 'he' dese bir yanım karşı
Öyle korkmuşum ki kaplamış arşı
Az mı aramıştım ben çarşı çarşı
Onu sende bulmak, bulmak çok garip

Yılların yükü var yükü yılların
Tozunu yutmuşum toprak yolların
Benim için düş-tü saran kolların
Bunu senden ummak, ummak çok garip

Mevsimde sen bahar yaz mı bıraktın
Ardında sen beni az mı bıraktın
Vuslata duyacak haz mı bıraktın
Onu sana sunmak, sunmak çok garip

Ben sevdim! Derim! Sen söyleyemezsin
Bu aşkın hakkını ödeyemezsin
Gayrı inanmamı bekleyemezsin
Sana böyle vurmak vurmak çok garip

Sen beni sevme be! .. Hiç zahmet etme
Bana vurdun yeter! Aşka zulmetme
Ben seni affetmem! Sende affetme
Artık senle olmak, olmak çok garip

Kadir Albayrak

Çöz Kelepçelerini

Saklıyorsun neden ki? Bu gayrete sebep ne
Eylül de durdu takvim, mayıs neymiş temmuz ne

Vakti zamanı gelmiş kasırganın tufanın
Dikili neyi kalmış sahip olan ummanın

İçli bir şarkı şimdi sözü telden ayrılmış
Mevcudiyet dediğin çoktan küle karışmış

Sessizlik dinlenir mi kulak ne işe yarar
El koyduğun o yürek, sordun mu “Niye atar”

Nasır tutmuş avuçlar saçına hasret bekler
İzan mantığa küskün saçma sapan heceler

Hiç olmazsa sayıkla beni kendi kendine
Ağlamak huzur değil, an beni tebessümle

Dinlemek istiyorum; Haydi anlat kendini
İsyana mahkum gönlün çöz kelepçelerini

Yeter! ..Deyip zamana barikat kur ne olur
Ellerinle sararak “Çok sevdim” de ne olur

Kadir Albayrak

Dayanamadım! ..

Şarkımız çalındı bir gece vakti
Ağlama demiştin dayanamadım
Usul usul yanan ateş misali
Gönlüme girmiştin dayanamadım

Zamansız boynunu bükmüştü güller
Mazinin içinde saklıydı dünler
Közlerin üstünü örtmüştü küller
Savurdu bir rüzgar dayanamadım

Söz verip bir yemin etmiştim sana
Dinmemiş içimde kanayan yara
Dünyayı gözümden silmiştim ama
İsmini duyunca dayanamadım

Kadir Albayrak

De Hele! ....

Sabrımız taştı be! .. Utanmaz adam
Coğrafyamın dışında ki hergele
Biz güneş olmuşuz sen “kardan adam”
Bir doğarsak neler olur? De hele! ...

Avrupa’ymış, “birlik” olmuş, hadi lan! ..
Bize mi kuruldu bu “hain plan”
Başta ki itlere bir sorun, ulan
Kıçında ki tekmeleri! ..De hele! ..

Türk’e barbar diyen “Medeni hayvan”
Adın dün cermen’di, bu gün de alman
Kim di canlı canlı, o duman duman
Fırınlarda yaktığınız! ..De hele! ..

kadını, çocuğu, sebi bebeği
Katledip yaşayan yedi göbeği
John amcanın o tasmalı köpeği
Ne aradı Filistin’de? .. De hele! ..

Dölünüz içerde, dışarda sizler
Hazırlanın tava gelmiş semizler
Bu Millet, elin de “bir şey” temizler! ! !
Poponuza ne sokacak? De hele! ...

Ha bu gün ha yarın, vakit geçecek
Bu Ülke, hasmını, bir bir seçecek
El-hak! .. Hepinize sıra gelecek
“Senin neren ağrıyordu? ” De hele! ..

Vietnam bataklık, Irak cehennem
Sırada Şam mı var, İran mı bilmem
Camii duvarıdır “Canım Türkiyem”
Sünnet nasıl yapılırdı? De hele! ..

Siyonist ve mason, “şer pakt-ı” kurmuş
Kuduz köpek gibi azmış kudurmuş
İmralıya “azad edin” buyurmuş
Anana sor! .. Baban kim di? .. De hele! ..

Sabırla bekleriz biz fellik fellik
Kellik yok bu halkın, başın da kellik
“Deli Dumrul’umuz” eksik şimdilik
“Kabus” nedir bilir misin? De hele! ..



Osmanlı’dan tokat, bekleyenler var
Doğu da batı da hem Dünya kadar
Korkunun ecele faydası mı var
Hiç ensen de hissettin mi? De hele! ..

İçimiz, dışımız sana mı bağlı
Kendini medeni sanan kör dağlı
“Avrupa tezgahı” yağlı mı yağlı
Yağlı güreş ne demektir? De hele! ..

Demem o ki; Ayağınız denk alın
Yeminle secdeye vardı pak alın
Tahtını başın da kırıp kralın
Uyuz köpek ne demektir? De hele! ..

Biraz “safra’mız” var! .. Meşgulüz biraz
“Lağımı atalım”, size uğrucaz
Fazlalık ne varsa hepsini alcaz
Dedem; Fatih! ..Tanır mısın? De hele! ..

Ha! .. “İnsan hakları(!) mahkemesi’nde”
Bakıcaz! .. Ne varmış alfabe’sinde
Ne varsa hepsini “bir keresinde”
“Fitil” diye yazalım mı? De hele! ..

“Sabır” kadar çoktur “öfkemiz bizim”
Allah’ın lütfu bu! ..Farkımız bizim
“YA ALLAH BİSMİLLAH” şarkımız bizim
Mehter marşı yazalım mı? De hele! ..

Kadir Albayrak

Değer mi Yar Değer mi? ! ..

Söndü zannetme sakın söner mi ah söner mi
Yürekten dua etsem giden geri döner mi
Ayrılıklar gönlümün tahtına kurulmuşken
Ferman etsem adını yüreğimden siler mi

Dal bile sonbaharsız ayrılmaz yaprağından
Kopardın beni aşkın sevdanın toprağından
İstemem başka bahar, ben şu ömür bağından
Sen kokarken anılar başka koku siner mi

Dolaşıyorsun yine içim de şehir şehir
Gözlerimde şelale yanaklarım da nehir
Estikçe kaderimin yapraklarını çevir
Kavuşmadan bu acı diner mi ah diner mi

Taştın,taştın gönlümden, büyüdün bölündükçe
Sen semaya uzandın, ben yere gömüldükçe
Buna can mı dayanır pençe üstüne pençe
Bari yalan söyleme, bunun adı kader mi

Sen kardelen misali asil vakur ve mağrur
Ben senin toprağınım, toprak hasret doğurur
Göz yaşım rahmet olmuş yoğurdukça yoğurur
Bunca acı nedendir değer mi yar değer mi

Kadir Albayrak

Dekorum; 'Biraz Duman, Biraz Kül'

Odam’da ki dekorum, biraz duman biraz kül
Nasıl, nasıl yorgunum! .. İhtiyacım; tevekkül

Tükenmeyen sır neydi, yüreğim mi, kalem mi
Nerede huzur? Yoksa; gideceğim alem mi

Hatıralarım durun! ..İnin duvarlarımdan
Bitsin bana bu hamle, çıksın kulvarlarımdan

Yüzleşmekten bitkinim, son celse geldi geçti
O son celse ki; hakim, cellatlarını seçti

Zindan bu, siyah, zifir.. Yankı; çeperlerinde
Beni soluklar nefes, “Nefes” ciğerlerinde

Yağmurun sesi dan dan, cama vurur, cam kızgın
Uğulduyor beynim de, ritim azgın mı azgın

Karanlıkta ben beni, soruyorum! ..Cevap yok
Beni ben de kaybetmek! .. Ne çok günah! ..Sevap yok

Bu; cebr-i muhasebe, vicdan mizan da mağrur
Azamete ram olmuş, tekmil günah doğurur

Ne muhtelif ölçü var, tartı da çeşit çeşit
Kör kuyular, kubbe de, asılanlara eşit

Duman yanana ait, kül ise; yok olmuşa
Yanan neydi, kül nerden, işaret; yok oluşa

Madde madde, maddeymiş, ruh-a taşıttığım yük
Bir vebali varmış ki; bu yükten daha büyük

Zaman beni tüketti, siyah mürekkebi; ben
Su-i emsal mi lazım, işte terkip, işte ben

Nefs; dört zamanlı motor, irade; tek silindir
İrade çelik kapı, nefs şeytan-i çilingir

Ey! ..Zindan, soğuk duvar, ey! .. öldüren hal-hülya
Nerede sevdirdiğin, hayat denen manolya

Vakit mi geç, ne oldu, kalem neden tövbe de
Verdin mi emaneti, yüz sürmeden kabe de

Sanki nefs, benden ayrı, bi-zatihi nefs benim
O nefs ki; baş kaldırdı, gel başımı kes benim

Canım “o” na, can “o”nun, istedi, vereceğim
Verdi, yaşattı, aldı! ..Ya ben; ne vereceğim

Eyvah ki borçlanmışım, tövbe Yarabbi! ..Medet! ..
Bu dekor benim ama, senin şanın “merhamet”

Ha gayret! .. Şu dekorun, kenarından bir parça
Yakalayıp, şeytanın, kafasında parçala

Kırılsın kafa tası, hem şeytanın, hem nefs,in
Sen bu dekor içinde “sadece bir nefessin”

Kadir Albayrak