**Yaşam

Yaşam bir çizgi;
Bazen düz,bazen eğri...
Varolmanın nedir bedeli?
İşte onu iyi bilmeli.
---
Beyaz düşler mi?
Onlar da bazen gri,bazen siyah.

Ahmet Bektaş

*Adam Olacaksın

Hesap vereceksin; sormayacaksın...
Üzüleceksin; üzmeyeceksin...
Kıyılacaksın; kıymayacaksın...
Sinmeyecek, yılmayacaksın!

Rol yapmayacaksın; sen olacaksın.
Palavra sıkmayacak, sözünün eri olacaksın.
Vereceksin,almayacaksın...
Hakedeceksin; çalmayacaksın...

Aşkına sadık olacaksın;
Mutlu edecek,güldüreceksin...
İşte o zaman;
Adam olacaksın...

İşte o zaman;
Yoluna baş koyacak sevdiğin.
İşte o zaman; aşkı bulacaksın.
'Adam gibi adam 'olacaksın.

Zaman: Ahmed`in adamlık zamanı.
Ahirzaman...
'Adam gibi adam ' olma zamanı.

Ahmet Bektaş

*Karışık

kadın veya erkek,bir insanın değeri;
Bir insanlık değil mi?

Zalimler islamları, kendi fikri ile vuruyor.
Kendi elleriyle kendini boğduruyor.

O açlıktan ölen masumun,
Çantası servet dolu bilsen...

Bize akıl veren sersem,
İflas etmiş Batı / l felsefen.

Zaman: Ahmed'in duygularının depreştiği an.
Ahirzaman; mübahı da terketmek zamanı.
Dosta boyun / gönüleyme zamanı.

Ahmet Bektaş

*Sabiş'e

Dost acısıdır yüklendiği,
Narin omuzlarına...
Doldurmuş beyaz gülleri,
Kocaman sepetine...

Nice fakiri doyurur da,
Lokma vermez kibire.
Lisanında edep,haya
Her halinde vakar...

Dünyayı kucaklar,
Sevgi dolu Şefkatli yüreği.
Hak`kın yolunda ilerler,
Sanırsın O`nun meleği.

ZAMAN: Dostluk zamanı.
İnsanın değerini bilme zamanı.
Ahirzaman.

Ahmet Bektaş

*Uçurtma

Kağıttan bir uçurtmayım,
Kırmızı…
Sal ipimi yükseleyim
Gök denizlerde
Özgür yüzeyim.

Seyredeyim yukarıdan,
Endamını…
Kokunu getirsin rüzgar.
Ah! Deli gönül…

Bırakma ne olur ipimi;
Çok uzaklara düşer,
Kaybolurum…

Zaman: Ahmed’in gönül ipini,sevdiğine verdiği an…
Ahirzaman…
Kilitli kapıları,sevgi anahtarı ile açma zamanı.

Ahmet Bektaş

*Yalnız yanmalısın

Sevgi her zaman
Karşılık bulmaz ki.
Aşk tek taraflı da,
Yaşanamaz mı..?

Karşılıksız seversen,
Hakkını vermelisin.
O'na kıyamazsın,
Yalnız yanmalısın...

Ahmet Bektaş

*Yanımda olsaydın

Bir garip haldeyim,
Beni sen anlarsın.
Dertleşirdik
Yanımda olsaydın.

Gecenin bir yarısı,yapayalnız;
Dolaştım sokaklarda...
Yoldaşım olurdun
Yanımda olsaydın.

Hiçbir şey söylemeden,
Öylece karşımda oturaydın;
Elini tutardım
Yanımda olsaydın.

O sesi sen de duyardın...
Yüreğimizle,gözlerimizle
Anlaşırdık
Yanımda olsaydın.

Vefasızları sildim defterimden...
Senden başkasını görmez gözüm,
Herşey yerli yerinde olurdu
Yanımda olsaydın.

Ahmet Bektaş

Acz

Neden köreldi
Aşk,sevgi.
Sevgilerimi göndersem,
Sızlar mı için?

Elimde değil,
Damarlarımda dolaşıyorsun.
Bu günümü de,yarınımı da
Zaptettin.

Havuz ol bana,
Susuz çöllere akıp
Yitmeme;
Razı olur musun?

Cesur gemicilere
Nazire yaparcasına,
Aç yelkenlerini;
Aşkın gizemli rüzgarına.

Sevdiğim,
Sen de biliyorsun ki;
Aşka mağlup,
Hem de aciz insan.

Ahmet Bektaş

Ahhh...

Gülümün bahçesinde,
Bülbülüm kafes içinde.
Derinden yanarım,
Üzülürüm; ahhh ederim.

Ayrılık büyük zulum
Olsada; sen var ol.
Ben hasret adamıyım,
Dayanırım be gülüm.

Ayrılık da biter;
Hasret de,özlem de.
Yeter ki solma gülüm,
Gönül bahçemde.

Ahmet Bektaş

Alim!

Azıcık ilahiyat etmiş talim.
Sanır kendini en büyük alim.
Tepeden bakar insanlara daim.
Belli ki o; bir ahmak zalim.
Ben de ona uyarsam; ne olur halim?

Ahmet Bektaş