|
İKİ KARANLIK ORMAN BİRBİRİNİ SEVSE NE OLUR / SEVMESE
Anlaşmak diye birşey yoktur aslında dillerin ve yüzlerin altında başıboş zamanlar dolaşır sokaklarda bir kıç,bir penis,bir çocuk-köpek gibi dolaştığım zamanlar varlığımı koruyabilmek için masaların altında ellerimi, ayaklarımı parçaladığım zamanlar Zamanlar haindir,zamanlar muhbir İki karanlık orman birbiriyle anlaşsa ne olur, anlaşmasa Güvenmek diye birşey yoktur aslında dillerin ve yüzlerin altında başıboş korkular dolaşır bense korkumu ölümümün altına sakladım hep korkumun kokusunu aldılar kaçtım kovaladılar İki karanlık orman birbirine güvense ne olur, güvenmese Sevmek diye birşey yoktur aslında dillerin ve yüzlerin altında başıboş yalnızlıklar dolaşır uydurulmuş anılar,sahte öyküler,hiç kullanmadığım yerlerimi bıraktım onlar yine de son kapıma dayandılar kapının ardı karanlık deniz denizde masum,tetikteki sızım,son inancım gördüler onu Artık şimdi o karanlık denizde 'binlerce hiçkimseyim' İki karanlık orman birbirini sevse ne olur, sevmese |
YOK KARŞILIĞI YÜZÜNÜN
Senin sana rağmen bir yüzün var Herkesin ilk aşkına benzeyen Beklemek kadar acı , anlamak kadar zor Nedensiz ölümlerin suskunluğu gibi Yok karşılığı yüzünün Senin sana rağmen bir yüzün var Herkesin ilk aşkına benzeyen Yaklaştıkça imkansız uçurumlar Nedensiz hayatların o büyük acısı gibi Yok karşılığı yüzünün |
İYİ KALPLİ GÜNAHKARLAR
Kanaatkâr ve şakacı bir gece lambası gibisin ... Yanıyorsun sevişmelerin en koyusunda, sonuyorsun binlerce bilmeceyle. Dışarda mağrur,başıboş, ahlaksız. İyi kalpli gunahkârları aydinlatan bir gece lambasi gibisin... Kendi yangınına aşık... |
YÜZÜMÜN AYNADAKİ BOŞLUĞU
Uçurum dibinde nasıl göründüğümü Merak ederim hep. Yüzümün aynadaki boşluğuna hep bakmak isterdim. İnançlarımın kırık döküldüğü yeri anlamak için kalabalıklar içindeki yalnızlığıma dokunmak isterdim... Aşktı adın uçurumda, yanı başımda aynadaki suretimdi yüzüm, aykırı kanardı bana. İnançlarımın çoğu yalanmış alay ederdi benimle. Çok geç anladım, kalabalıklar arasındaki senmişsin dokunamadığım... Yalnızlığım diye küçümsediğim senin sevginmiş, *******i ansızın uyanıp incitilip durduğum senin yokluğunmuş... Onca sevişmeden sonra değişememişsem, sihirli bir aydınlıkta, içimde bir yer sonsuz hasret kaldığı içinmiş... İşte onca yalan geçen hayatımda buymuş tek gerçeğim... |
YÜZÜN..
Benim kaderim bu, öylece karşına oturup seyrediyorum yüzünden geçen zamanları... Küçük bir çocuk olan yüzün annesinin kalbinin kapılarında kalmış... Kırgın düşlerinde sakladığın... İlk gençlik oluyor sonra yüzün öyle eksik, öyle yarım kalmış büyümelerden durgun... Sevdayla ışıyan, çaresiz aşkların şiirlerinde mısra mısra yaşlanan yüzün... Benim kaderim bu öylece karşına oturup seyrediyorum zamanın içinden geçen yüzlerini... Bana sevdalı bir yüzün vardı eskiden o şimdi yalnız içimde saklı... |
YÜZÜNÜ ARADIN SEN HEP
Yüzünü aradın sen hep en çok sevmek isterken bile... Bir bulsan yüzünü bir bulsan insanlara dağıtılmış hasretini İstediğin gibi sevecektin Oysa utandın, utandın kendin oldukça en çok severken bile Sevdiğinin kişiliğine girdin bu yüzden Ne söylesen hep eksik kaldı Shaipsiz utancın gibi eksik kaldı Delice sevmeyi istedin aslında sen hep ama ne zaman böyle sevsen deli sevgini senden çaldılar Ne zaman söylesen sevgini, seni seninle böyle yüzünü araken bıraktılar... kıstın ateşini, küçülttün kanatlarını çekildin en arka odana Gölgelerini bıraktın pencerelere Ah bu hayattan sana kalan sadece deli sevgini özlemekti... Sana kalan, |
ZEHİRLİ ÇİÇEK
Aşk, ölümün dudaklarından öptüğü zaman yüreğimdeki zehirli çiçeği usulca bıraktım dünyanın dışına... Aşk, ölümün dudaklarından öptüğü zaman son kez ayaklanır düşevlerimde bastırılmış yangınlarım mahcup ve sinsi bir konuk gibi yaşlandığım düşevlerim... Aşk, ölümün dudaklarından öptüğü zaman cesedim sahile vurur insanların kıskanarak topladığı cesedim... Aşk, ölümün dudaklarından öptüğü zaman kelimelerin hatırasını sokaklara fırlatırım... |
ÖMRÜMÜ KAYDA GEÇİRDİ BİR SOKAK
Eski bir yalnızlıktan ödünç alınmış günlerle Yaşadım gençliğimi ölü bir kadının saçlarını Okşayarak ... Yaşadım babamın ruhuma ithaf ettiği Bütün pişmanlıkları , Bozgun bir kalp ve siyah bayraklı şiirlerle Dolaştım bütün sahipsiz duyarlıkları... Ömrümü kayda geçirdi bir sokak Sokak ki vaiz ve ticaret Islak tül kokusu ve kömür. Sokak ki hep kışa doğru yürür |
ŞEHİR TUTKUN YABAN VE SANA AŞIKTI
Şehir tutkun, yaban ve sana aşıktı Karlı bir nehir gibi uzayan dalgınlığından uyandırmak için seni siren sesleriyle ağlardı. Oysa sen hep kalbine inerek sevdin güzel ve sapık çocukları, polis ışıklarından dövmelerin oldu süt teninde kırgın ve içe dönük sevişmeden Söz gelimi korkardın ölü kadınlara kar topu atan çelimsiz çocuklardan saçlarındaki şeffaf papatyalar bile korkardı. Rakı şişelerine sarılan gazete kağıtları kadar ürkektin... Ama sen istemezsen kimse ölmezdi. Ispanya'yı baştan başa dolaşan, ayakları şimdi bir kurtlu çınar gibi dökülen ve Che'nin resmini her sabah yaşlı bir Rum kadınına zorla öptüren Fransız Nuri bile hiç ölmeyecek gibiydi... |
ŞEHİRDEN BİR ÇOCUK SEVDİN YİNE
Yaktın masum hırslarını geliyorsun oysa bir bilsen, seni ona taşıyan şehir saçını bağladığın iple bile alay ediyor Ah! bir bilsen herkes tetikte; sense böyle hesapsız, böyle sevinçle Ah! bir bilsen sadece güzelliğin tutuyor acımasızlığın kapılarını Yaktın masum hırslarını geliyorsun, şehirden bir çocuk sevdin yine... |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 12:07 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.