|
Başım Hamit'le Dertte
başımda hırsız gençlik çalan yaşam gençlik arsen lüpen üretken arzular kar yağar lapa lapa farkettirmeden sırtımızda ucuzluk işi çeket sümerbank botlar aşkımın ablası asker cigarası üstü ölüm haricen rüyalar dahili arkadaşlar çakal sürüsü aynı kıza fors dünyayı ben yarattımlar ben bilirim kavgayı(bilimsel de olsa) çirkinler hacana sever mi korkaklar mülayim akşamüstleri aynı karakter kızıl batımda aynı arabesk abiler gururlu bütün hayat kerhane hatırası 11 gül samimiyet mahmurenin anaçlığı hayaller gözü yaşlı çimdiklenmeler bitmez bu ömür bayıldım duyunca gitmiş leyla üflenmiş sigara surata koklatılmış soğan buruna ön dişler demir, para yokluğu lan nasıl götürdüm kamyonda vildanı halı yıkarken bakıştık bacısıylan lan ne adamım be el dinler pazar konseri ben emrah üstü maykıl ceksın yattığım yerden sesinden anlarım kamyonu yavuz fatih fort d 1210 adalet'i gördüm ikiz arasında dövdüler beni amele pazarında sırdaşım hademe yaşar emmi karabela dayısı babam kumarbaz ayyaş tapu kadastro'da bitmez kırıkları sabah akşam neşet ertaş kalırım aptallar mahallesinde buruşlinin ölümünü bana sorun pas vermez okulun en çirkin kızı bile bee feliçita şarkısını yaptım deli çita deli çita şehrin delisi sabahları dilenir pazar yerinde akşam gider film arası parça izlemeye elinde çaman ekmek alır getiririm lise önüne çıkarır kızlara orasını oh lan be görmez misiniz hamit'i |
Başka
ellerimde sızık kan damlası yağmurların utancı seyreyler alemde akıntılı taşkınlar onulmaz sancı ölüme gebe de olsa hayat tutsak olmuşuz aşka derdim sen uğraşım sen ömrümse başka başka delişmen tutarsızlığıdır yürek kar kaplı da olsa sen değişirsin ben sokak cadde ev bambaşka uzak dağlarda bir dal kır çiçeği sensizliğe solsa anlarım sen sen değilsin bana ben kendime başk |
Başkasın Bende
gülünç kapalı kapılar çarşılar hansız hamamsız hangi mevsimi beklesem sensizlik törenlerle uğurlanır bir birliktelik tekil dışlayan oda müziği ellerim varmıyor seni yazmaya ben herşeyimle senden başkayım senden başka herşey ben sen kendinden başkasın bende belki bu mevsim müziğidir ayrılığımızla bizi birbirimize bağlayan hem kendimizli birbirimize rağmen hem kendimizsizliğimizi bize paylaştıran |
Başucumuzda Kumral Kanatlı Kentlerin Bekleyişi
gün batarken ben sana ışıldarım bak zaman nasıl geçti paylaşmaktan kalmadı yüreğim sana gri evlerin tütsülü şarkısı unuttu bizi kestane saçlarını öyle yana yıkışın gibi güneş sancısında batan günün bulutların ucu titrek titrek değer sana kestane saçlarını öyle arkaya atışın gibi içimizde oyun da bitti lise özlemidir acı çekmek şarkımız dilden dile konar göçer sevdalı biz unutmamaklı utangaç öğrencisi yılların sokak soğuk biz sıcak solumaklı özgürlük düşkünü kuşlar derdin sığırcıklar yuva yapar siluetimize çarpan nefesimize okul dağılır sınıfta kalırdı bakışlarım senli senli çağla ağacına sarılmaktır zamanı düşünmek sıska gülüşlerimde yıllarına akar dudak büküşlü iç burukluğumun ilaçsız serzenişi dağların ötesindeki kızıllığına şimdi tenini çizen bir acıdır oluk oluk aklına gelişim üstelik akşamüstü günlerin senin ellerinin bensiz evinde yanıyor cayır cayır istekli bir grev meydanıdır artık yalnızlığımız ortalık süt liman olsa biz cehennem avlusunda iki asi asi olmak ölmektir yaşamın iyiliğine yasal olmayı başaramadık bildirimizde kar yangını derin başkaldırdık bölüştük ömrü ömürle başucumuzda kumral kanatlı kentlerin bekleyişi balkon ağlayışlarında esmer havalı isyandır sevmek kan otursa da eğleştiğin uykularına |
Başyapıt
sessizliğinin esiri şehir ve kuşlar tabiat ana suskun ne de olsa aykırılığında rüzgarının sinema salonunda kopan filmin burukluğu kesişmesi öykümüzün varsıl ama çelişkili hatta kayıp apartmanlar ağlıyor balkonlar kimsesiz soluşunda zamanın yorumlanması sende sevişmek bu işte ah ne güzel bir sahil kasabasının insanla paylaşması yalnızlığını gözlerin ben dalgaların sitemkar vurması kıyıya ve şikayeti martıların kapalılığını yüreğimin evrene anlayarak al beni başyapıtına acılarının |
Bayramım Sendin Sana Kadar Arife
bayramım sendin sana kadar arife bayramlıklarım tüh bu bayram gene güz sırılsıklamım giyinemem mutluluğumu nasıl anlatsam bilmem ki nasıl sana aksaklığımı çocuk gibi yorulduğumu imkansızlarım olduğunu dedim ya mevsim güz bu bayram da yağmurlu bayramlığım gülüşünü sakladığım sakallarım gülüşün bende kalmış hayret gülüm aynı damarda akan kan biz miyiz bu bayram da bayram biz miyiz çizdin mi beni ya da çizdin içimi boydanboya bilmem içimde hangi hayale sığmadın bilmem tüm aşklarım senleyeniden mi uyandı içimde gene ne büyük bir beğeni bu bak sendeyim şimdi yağmurlu bu bayram sabahı sırılsıklam bir açıklama yazısı belki sonuncu veda belki arifede kalmış bir heves çocukluk hevesi bayramlık hevesi anlarsın ya ihtiyar bir tiryakiydim belki de cigarasında aşklarının külleri bayramımdın sen sana kadar arife tek bayram tek arife hak hukuk yok konuşmalarından aldım şiirlerimi aşk bunun mu imkansızı ne kendini yakmışlık mı bu ikimizin sırrı bu olmalı bir tanem sildik birbirimizi ve yarattık yeniden yağmurlu bir bayram sabahı ve bittik arifeler benim bekleyiş arifem nasılsa bu ne besledimdi içimde bayram şekeri mi torba torba dışarı çıkmam utanması mı bitmez miydi bu bayram soruları sol yanımın altında gül kokulu solumun canı bakışlarımla sarındığım bayramlığım benim |
Belki Dönersin Bana
bilsen zaman çok daraldı ayağımda ağırlığınca taşlar gibi sevdanın ikirciksiz gururu aşırmış kalbimin atışını ölüm aşkımızın önsözü eder etse etse be gülüm imkansızlık saadet bize gözkırpışsız buluşmalar üçüncü mevki ama samimi tutulması kesin emir sanki ayrılık sahtekar soluk çehre içimde ışıksız kuleye hapsolmuş gergin gözlerindeyim adım adım tüm agızları susturan bir şeytandır bu soysuz akım nokta nokta işlenmiş bir uçurumda çarpıyorsun dalgalanmış deniz gibi paralanmış ordu yüreğime ben an be an aklını yitiren yaralıyım diz çökmemiş sensizlik cehennemine biter korku sarılmasız kollarım sırık gibi yalnızlık çiçeğine mesleğim seni sevmek mükafatım ölüm tez elden ellerinle göm beni belki dönersin bana |
Belki Senin Olurdum
harfleri kuruttuk sana yetmez çizgiler belki mavi çok çok yemyeşil bir sarı zaman durdu saatler müzelik söylenti aştığın çağlarınla beslendi insanlık sesler sustu bilmem hangi boyutta anlaştık unuttum kendi sözcüklerimle konuşmayı evren o eski evren değil belki senin olurdum kolaycılığı bıraktım herşeyim iki dudağının arası sesin kişisel kişiliğim açelya aydınlıklı acılı bir sabah aydınlığı henüz çiğ bir ölüm rolünü pek öğrenememiş pişip olgunlaşmamış pişmiş aşa su katmaktır gözlerinle kalmak ilk akşam yağmurlarına üşüşmüş bahar kuşlarının çırpınışlarıyla hazin senaryonu yazıyorum aşkımla sissiz bir rıhtımın huzurlu suretinde geleceğim bir gözlerin olacak meydanda bana inanacak hiçbir hareket ve mimik senin geçip gitmene engel olamayacak umarsızlık sarhoş öfkemin sıkıntılı işçisi sayacak kendini yalnızlığı aşk geçe buluşacağız sereserpe belki yaşlandığımızın sulusepken anlamı olacak tüm zamanlarımızın tadsız tadı belki kavuşmak çocukluğumuzn ilk gibi son masalsılığı cesur değilim seni bulamamaya düşünemeyeceğim tüm vakit işte şu yürüyenin bile sen olmadığını artık sek sek mi olur istop mu oyunlarımıza bağışlasın ömrümüz sımsıkı salaklığımızı biz bir ölüme yalakaydık bir de yalansızlığına gökyüzünün bol uçurtmalı yetkinleştik ölümde ve yalansızlıkta bir aşkı öğrenemedik bir de bilmedik kavuşmanın gerçek anlamını ömrümüz mecaz bir bilmeceydi tahminsiz kinayeli |
Ben
ben senin ölüme durmuş izdüşümün ben yavru kuş telleri olmayan keman göklerde kanayan şekilsiz acılarım kabettiğim kusursuz yalnızlığım şairin ölümü akşamüstü zorunlu açıklama:ve şair anladı çirkinler de sever.bu kaçınılmaz bir gerçektir.ve is kokulu da olsa şehir, beğenilmemek aykırılıktır. caddelerin gri saldırısı anlamsızlığına dayanamaz şairin. zorunlu soru:şairi yaşatan nedir? serçelerin su içişi mi? sözcükler birer kandırmaca mıdır? ve ağaçlar isteyerek mi döker yapraklarını? ağaçlar çıplak üşümüş çocuklar gibi evlerde umarsızlığı ölümü tatmayacak olmanın şehir ölümden yana koyar tavrını ben hep seninle adımlarım gazetede üçüncü sayfa olmayışın döl bereketi varoşlarda özlemi bakire bir kızın ben teslim yokluğuna erir yaşamla ölüm arasındaki mesafe varlıkla yokluk arasındaki çatışmanın ortasında bekliyorum seni kuşlar bile pusuda yaralar açmaya aramızdaki tutanaksız sevişmeye dokunuşların kürek mahkumu dudaklarımda not:yalnızlık ve aşk doğuştan gelir |
Beni Alırdın
beni alırdın mevsimler nedense hep sonbahar ama kışa yakın zamanlar alırdın gökyüzü gri ve açık kırmızı kederiyle beslerdi gözlerimi çiçek sular gibi öperdin dudaklarımı beni alırdın aldığın bu ben miydim ki yoksa adımlarım mı başkaldırırdı benliğime bilmem yüreğimde kar telaşı eldiven gibi kaplardı her yanımı sıcaklığın yalnızlığıma sen değil ama öpüşlerindi böyle sıcacık bir eldiven beni alırdın akşama doğru hep nedense akşamları seni böyle özlemem bundan demek alırdın göz çukurlarımda nefesinin sarhoşluğu ayaklarım üşürdü çişim gelirdi ama dedim ya senindim sadece seninle olduğum zamanlar evimizin yolları ne sıkıcı gelirdi hayat ne boş bir sen bir de içimi yıkan bu ihtiraslı öpücükler dağdağa telaşa çalan bir acı saatler sana ulaşmak için ilerlerdi akreple yelkovandı en güzel dostlarım yüreciğim tavşan uykusu sen kekliğin havalanması kadar sanatlı sarılırdın ruhuma kaynağımı alırdın ellerimden sanki iç dengemin kaynağını alır katardın ona kendini dedim ya beni alırdın |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 10:16 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.