Cahilde biziz RABBİM,hakirde.

Zenginde bir alemde, fakirde,
herşey ölümlü akılda fikirde,
toprak kadarda hükmümüz yok,
cahilde biziz RABBİM,hakirde.

Metin Salihoğlu

CAN BEDENDE ise.

Her akşam geceye koşturduğum tayım olur,
Her gece canım ok bedenim yayım olur,
Eğer can beden ise güneşte penceremde
Her sabah kraliçem,odamda sarayım olur.

Metin Salihoğlu

Canı canandan ayırır günler.

Bir elin balda,bir elin gamda,
dudaklarında tatlı tuzlu anılar,
ne kadar sevsen, yalvarsanda,
ne kader dinler,ne yar anlar.

seneler girer araya bir anda,
ne yarın bilinir,ne bulunur dünler,
yakalasan, zincirlere vursanda,
yoktan canı canandan ayırır günler.

Metin Salihoğlu

Canı SAĞ OLSUN.

Mezarımı kazsınlar yoluna
Gelip geçsin salına salına
Bir Fatiha düşünce diline
Görürse de canı sağ olsun.

Resimler albümde dursun
Hatıralar gönlünü bursun
Kimi isterse aşkını versin
Verirse de canı sağ olsun.

Viranlar da baykuşlar öter
Solmuş sararmış otlar biter
Bayramdan bayrama yeter
Gelirse de canı sağ olsun

Metin Salihoğlu

Canlar CANINI YİTİRİR ELBET.

İnsanlar kum dünya mihnet çölü,
gün gelir birbirinden çekerler eli,
alır götürür bilinmeze zamanın seli,
canlar canını yitirir elbet.

hani peygamberler,hani onlarca ulu,
hani sultanlar,hani binlerce kulu,
herkesin musalla taşından geçer yolu,
Rabbim yarattı bitirir elbet.

Metin Salihoğlu

Cennetinden KAÇIRDIN SEVDİĞİM.

Gözlerimden aldın ümidin sihrini
Sevdama vurdun gizli mührünü
Vefadır diyerek ayrılık zehrini
Yudum yudum içirdin sevdiğim.

Vuslattan hasrete bakıttın yönümü
Baştan mı yazdın bu aşkın sonunu
Senin elinde mi sanki gündönümü
Baharımı kışa çevirdin sevdiğim.

Birkaç tatlı sözüde bedelle sattın
İçinden çıkılmayacak düşlere ittin
Solmuş resimlerimizi fırlattın attın
Parça parça uçurdun sevdiğim.

Kimlerden öğrendin sitemkar olmayı
Sevene çok gördün bir gece kalmayı
Havva mısın yedirdin günahkar elmayı
Benide cennetinden kaçırdın sevdiğim.

Metin Salihoğlu

Çeşme.

Leyladan vefayı öğrendi,aslıdan yanmayı,
ferhattan sabrı öğrendi,keremden yanmayı,
seviyorsan eğer su sesiyle uyanmayı,
şurada bir tatlı uykuya dal derim.

çok akşamları sevdalılara şarkı söylerdi,
karanlık *******i yalnız kalmaktı derdi,
bu hazin yalnızlık onu için için yerdi,
şurada bir sigara içimi kal derim.

su verdi çok hastaya,çok yolcuya,
kandılar bir ilahi huzuru duya duya,
şu kızgın güneş dalmadan uykuya,
suyundan birkaç yudum al derim.

Metin Salihoğlu

Çiçekler ah ÇİÇEKLER.

Dağda,ovada,bucakta olsunlar,
yağmurda,karda,sıcakta olsunlar,
hemen boynu bükülür çiçeklerin,
isterse en güzel kucakta olsunlar.

Metin Salihoğlu

ÇİLİNGİR Sofrası.

Sofrayı kurmuşlar dört kafadar,
meyve sandığından yerde masa,
kilimler yayılmış etraf havadar,
birde şu deli rüzgar olmasa.

meyve,salata,mangal köşede,
etler pişecek dumanı geçince,
suya bırakılmış birkaç şişede,
durduğu gibi duracak mı içince.

birinde cümbüş birinde darbuka,
fasıl dillerinde sarhoşta oluyor,
vuruyorlar sazlara korka korka,
bu ne sevgi ahhh hoşta oluyor.

sonra gecenin çığlığı başlıyor,
kimi uykudalar kimi durgunlar,
işretin kanunu onlarada işliyor,
sanki birbirlerine sıkı dargınlar.

Metin Salihoğlu

Çocuk gönlümüz.

Bir dağ yolu vardı bizim orada,uzun,ince,
şehre göğüs geren bir tepenin başındaydı,
bastıkmı ayağımızı ne bir kaygı,ne bir düşünce,
mutluluk ya toprağında ya taşındaydı.

çok geçerdik oradan koyunlarımız varken,
şafakla yola çıkardık köpeğimiz önümüzde,
el sallardık şehre dağlar kucak açarken,
mutluluk estirirdi o yol çocuk gönlümüzde.

dağların sessizliğine ağaçlar arasından giderdik,
koyun seslerine kuş sesleri karışırdı güneş açarken,
azığımız boynumuzda,koşar oynar bayram ederdik,
bir türkü tuttururduk dağların büyüsüne uçarken.

koyunlarımıza su verdiğimiz bir deremiz vardı,
kıyısındaki kavak altlarında yorgunluk atardık,
aldığımız neş,e bizimle dağ başlarına çıkardı,
yakıcı güneşte bir kaya dibine uzanır yatardık.

sonra,karşıki tepelerden birinde bir saat bulmuştuk,
güneş yepeye değdimi yola düşerdik yavaştan,
akşamın karanlığında yuvasına dönen birer kuştuk,
sabahla öykümüz tekrarlardı yeni baştan.

Metin Salihoğlu