Geçemiyorum..!

Hayat; üstümden akıp geçiyor,
Ben içinde yokum.
Umutlarımı çalmışlar,
Bulamıyorum!
*
Etrafta herşey var,
İyisi,kötüsü
Benim içim bomboş,
Yıkıntımı, terkedemiyorum.
*
Denize dökülmüş, gözyaşıyım,
Öyle apansızca çalkalanan,
Ömür tekerleklerinde asılı kalan,
Bir kuru hatırasından bile, geçemiyorum

27.04.2006
Berlin

Mehmet Göden

Gel bana.

Sarışın minik kuşum,
Haydi öyle uç bana,
Şu koskoca cihanı
Yuva yaparım sana.


Ağustos 2006

Mehmet Göden

Geldimi?

Geldimiki,şu gönüle taht kuran?
O! Dosttan selam, iyi bir haber,
Harmanmısın deli gönül, ayırdığın ne idi?
Kaldımıki mahsülün, tanen nerdedir?
*
Engin oldun! arada kendin kayboldun,
Yüksekten uçmanın ederi nedir?
Hani pişkin idin,şimdi toy moldun?
Böyle sürünmenin suçu kimdedir?
*
Kendini bir nevi,aşmakmış hayat,
Güvenmiş, emaneti vermiş sana hakk!
Kimine fazlası düşşün, ne yapak?
Sen kendin ettiğine baksana nedir.?


Berlin 1999

Mehmet Göden

Gelip geçen hayata dair..!

Kapıldık gidiyoruz,ömürde yorgun yıllar,
Ardımızda mazi denen,bir katı vicdanlı var!
Mevsim heryerde gelmişde bahar,
Payımıza düşen,kış, boran,tipi, kar,
+
Dere akar mil bırakır, insan yapıp ettiğini,
Kıyıya vurunca anlar Balinalar, denizlerin bittiğini!
Bir kadeh misali,dolup boşalmaktayım,
Yalnız kalınca bilir insan,elden neyin gittiğini!
+
Hoş yalnızlık pek koymaz! fikri sabit öldürür,
Allı pullu güzellik,yatıp kalkınca kaybolur!
Rüyalarda gezene,hayal bile hoş gelir,
Mum ışığı hemen söner,gün ışığı zor bulunur.


14.02.2006 Berlin

Mehmet Göden

Gelmedin..!

Nerde kaldın? yıllar geçdi aradan,
Telaştanmı,bilerekmi unuttun!
Neler verdim o yılların ardından,
Umudumu çürüttünde gelmedin
+
Bari birşey deyip darda bırakma,
Sana arzularımı yolda bırakma,
Vazgeçip dönüşünü gözde bırakma
Hasretimi büyüttünde gelmedin.
+
En hoş anılarımı sende sakladım,
Kızarsın diye anıp bakmadım
Hasretinden başka hasret tatmadım
Üzerimde eskittinde gelmedin.
+
Ne vardıki böyle küsüp kalacak,
Giderken ardından dedim dönecek,
Vuslata zaman kalmadı ancak,
Ölüm döşeğine uzattında gelmedin.

Eylül2006 Berlin

Mehmet Göden

Gene..!

Sıra sıra göçmen kuşlar uçsunlar,
Baksınlar; Anacığım yasta'mı gene,
İnipte,birer birer hatır sorsunlar.
Hali perişanmı, hastamı gene,
+
Ağıt yakar görünce göçen kuşlara,
Türküsünü söyler dağ'a taşlara,
Ak mı düşmüş? örme gibi saçlara,
Bakın gözlerine,yaştamı gene,
*
O türküyü duymaz, dağlar borandır,
Karlıdır şimdi 'Daz' kışın virandır,
Tahtır'ı Kösür'ü kara dumandır,
Umudu hayali,sislimi gene,
*
Denize küskünmü? bakmaz maviye,
Ne dertler çekmişse atmış Sine'ye,
Sorarsa! ' izin varmı' oğlum seneye;
Yolları gözlerken,yaslımı gene,
*
Kimler icat etmiş şu gurbet eli,
Kimi mecnun etti,kimini deli,
Yıllar yük vurduda,eğdiki Bel'i,
Değneği,Bahçe'deki dut'dandır? gene.

13.05.2005

Mehmet Göden

Gerek...!

Verme sır bildiğini, gider cor olur,
Oda gelir söyleyene,kor olur,
Yemin etme dönemezsin, zor olur,
Tartıp sözlerini,sarfetmek gerek.
*
Küsen kalbi açamazsın, açılmaz,
Yoksa malın bol keseden,saçılmaz,
Kanat yoksa,öyle yüksek uçulmaz,
Kanat bulup fırsatını kollamak gerek,
*
Sıra gelir acele yok,ölüme,
Tepki vermez isen, düşen zulüme,
Kattım zalimleri, bakın önüme,
Bir engel çıkmazsa,kurtulmam gerek.


Berlin 10.10.2005

Mehmet Göden

Geri ver tanrım!

İçimde yılların yorgunluğu var,
Geçliğimi benim geri ver tanrım,
Ne mutluluk tattırdın! ne vefalı yar!
Umudumu, rüyalarımı geri ver tanrım!
*
Baykuşu tünettin tomurcuk güle,
Varılığımdan çok umurun olmadı bile!
Bir mutluluk istedim bakda şu hale,
Gönül bülbülüme bir göz ver tanrım,
*
Ömür; gözlerimden yaş olup akar,
Bu dert bitirir içimi hal koymaz yıkar,
Ufkumda güneş var, üstüme kasveti çöker,
Karanlık gönlüme ışık ver tanrım,
*
Günahkar sayma beni! sensin baştacım,
Bilmezmisin dinecektir bu acım!
Öylesine sevmektense bu suçum,
Bana küçüklüğümü geri ver tanrım! .

Berlin-1999

Mehmet Göden

Geri vermek istiyorum!

Bakıyorum uzaktasın!
Sana gelmek istiyorum,
İçimdeki hasretleri,
Söküp vermek istiyorum
+
Hayali bile ne güç! ,
Sensizliği sevmiyoum,
Yaşanılan tüm herşeyi,
Geri vermek istiyorum.
+
Al üstümden, şu sevdayı,
Yoksa atar giderim ha!
Pişmanlığa çare yokda!
Sıkıntıya çaresi,çok.

2000_-Berlin

Mehmet Göden

Gibi..!

Ara sıra esiyorum,
Yelmiyim `ki? yeller,gibi,
Alem soğuk,ben yanarım!
İçimdeki, meyler gibi.
+
Buna çare! neyleyim ben?
Yigitliğe pervayım ben,
Düşürdüğün dertleyim ben,
Coşmaz suskun, seller gibi,
+
Kahır denen,şeye kandım,
Geçti zaman,kendim yandım,
Buymuş dünya! başka sandım,
Geçer ömür, an`lar gibi,
+
Dost aradım boştan yere!
Hoş görünen gelmez ele!
Sonucunu bile bile,
Kaldım, fikri surlar gibi,
+
Atılmazki atsam onu,
Burun üstü itsem onu,
Ölümlere tıksam onu,
Heba olsun canlar gibi.


Berlin,agustos 2006
Mehmet Göden

Mehmet Göden