Çanakkale'ye doğru

Çanakkale'ye doğru
Git, bitmez Anadolu
Mektular gelir gider
Hasret ve sevgi dolu

Postalları bağladım
Tüfeğimi yağladım
İlk mektubu okudum
Yüreğimi dağladım

Mataramı doldurdum
Su içtim kana kana
Asker ettiler beni
Bir babayla bir ana

Kaleköy'den bakınca
Semadirek görünür
Mektubum gelmeyince
Bana hüzün bürünür

Silâh elde beklerim
Günlere gün eklerim
Ben bir Türk askeriyim
Güçlüdür bileklerim

Gökçeada dağları
Diken değil bağ olsun
Bir gün şehit düşersem
Vatan millet sağ olsun

Zeki Çalar

Çek oğlum Zeki!

Daha dün bir, bugün iki,
Bu dünyada ne gördün ki?
Sevdalının biri derler,
Aldırma, çek oğlum Zeki!

Takın gönül merceğini,
Gör dünyanın gerçeğini.
Sula sevda çiçeğini,
Soldurma, çek oğlum Zeki!

Mümkünse her gönüle gir,
Kıymetini bilen bilir.
Yüreğine gurur, kibir,
Doldurma, çek oğlum Zeki!

Sakın hor görme garibi,
Onun da var bir sahibi.
Kadehini dertli gibi,
Kaldırma, çek oğlum Zeki!

Hayat bazen ballı börek,
Sevgi için çarpsın yürek.
Bu denize boşa kürek,
Daldırma, çek oğlum Zeki!

Fâni dünya bir okuldur,
Aşk Tanrı'ya giden yoldur.
Gönlüne hep sevgi doldur,
Yıldırma, çek oğlum Zeki!

Bir şairsen, uykun olmaz,
Kafiyeler uygun olmaz.
Fikrin uysa, duygun uymaz,
Çıldırma, çek oğlum Zeki!

Zeki Çalar

Çeşme

Su getirdim eşmeden,
İçemedim çeşmeden.
Sevdayı hiç bilmezdim,
Ben bu derde düşmeden.

Çeşmenin altı çayır,
Dolaşırım dağ, bayır.
Sevda çekeni kolla,
Kayır Allah'ım kayır!

Çeşme önünde testi,
Bir kız yolumu kesti.
İkimizin başında,
Kavak yelleri esti.

Bu çeşmenin yası yok,
Su içmeye tası yok.
Aklım, fikrim Sevda'da,
Sevda gibi hası yok.

Bu çeşmenin nesi var?
Şırıl şırıl sesi var.
Sevda çok güzel ama,
Aksi bir annesi var.

Çeşme başında kızlar,
Birer testi omuzlar.
Ben Sevda'mı üzemem,
Sonra vicdanım sızlar.

Çeşmenin suyu duru,
O kız gözümün nuru.
Derdimi söyleyemem,
Yanarım kuru kuru.

Çeşmenin yanı serin,
Düşündüm derin derin.
Acep n'etsem, n'eylesem?
Bana bir akıl verin.

Zeki Çalar

Çeşme başı

Çeşme başı, su başı,
Gönlüm çeşme adaşı.
Ben sana ne yaptım ki,
Niye attın o taşı?

Kapıydım aralandım,
Defterdim karalandım,
Bir taşla yaralandım,
Niye attın o taşı?

Bir deliydim, duruldum,
Şiir yazdım yoruldum,
Bir söz ile vuruldum,
Niye attın o taşı?

Zevk almıştım gülmenden,
Hoşlanıyordum senden,
Ne istedin kız benden?
Niye attın o taşı?

Akşamdır günün ardı,
Nice umudum vardı,
Ummadık taş baş yardı,
Niye attın o taşı?

Gençken fokur fokurdum,
Güzel şiir okurdum,
Gece düşünüp durdum,
Niye attın o taşı?

Zeki Çalar

Çıkma gurbete

Yanılıp yakılıp çıkma gurbete,
Bir dilim ekmeği yeter sılanın.
Sen de benim gibi hasret çekersin,
Hayali gözünde tüter sılanın.

Sılayı andıkça gözler ıslanır,
Türküler söylenir, gönül hislenir,
Baykuş bile keklik gibi seslenir,
Bülbülü bir başka öter sılanın.

Herkes sılasını över, övünür,
Hasretini çeken yanar, dövünür,
Çalısı, çırpısı sümbül görünür,
Gülleri mis gibi kokar sılanın.

Yabancı olursun gittiğin yere,
Derler ki; Hemşehrim memleket nere?
Hep aklına gelir köydeki dere,
Suları buz gibi akar sılanın.

Gurbet ellerinde mahzun gezersin,
Pişman olup, kaderine kızarsın,
Gözyaşların ile mektup yazarsın,
Acısı kor gibi yakar sılanın.

Sırrını açacak dost bulamazsın,
Hep kendi kendine yanar, ağlarsın,
Bu derdi çekmekten kurtulamazsın,
Hasreti sevdadan beter sılanın.

Zeki Çalar

Çit üstünden atladım

Çit üstünden atladım,
Daldan erik topladım.
Yâri gördüm sevindim,
Yaş gününü kutladım.

Bahçeye kilim serdi,
Hoş tuttu, yer gösterdi.
İpekli mendil verdi,
Hep cebimde sakladım.

Hayran kaldım sözüne,
Aşkla baktım yüzüne.
El attım ak göğsüne,
Çift tomurcuk yokladım.

Güldürdü gülmeleri,
Zevk verdi sevmeleri.
Tez çözdüm düğmeleri,
Sarıldım, kucakladım.

Kiraz dudaklarından,
Elma yanaklarından,
Kar gibi gerdanından,
Öptüm de rahatladım.

Bir hayal oyununda,
Dolandım yâr boynunda,
Bayram ettim koynunda,
Hem öptüm, hem kokladım.

Zeki Çalar

Çocuğum

Uçup gideceksin baba evinden,
Özgür olduğunu düşüneceksin.
Okulda her şeyi bir bir öğrendin,
Şimdi de hayatı öğreneceksin.

Bir ev tutacaksın uzak bir yerde,
Sabahın köründe çay içeceksin.
Servis araçları gelip geçecek,
Telâşla işine yetişeceksin.

Yenik düşeceksin duygularına,
Âşık olacaksın, özleyeceksin.
Kimse bilmeyecek gözyaşlarını,
İçe atacaksın, gizleyeceksin.

Yarına umutla yürü çocuğum,
Sıcağa, soğuğa direneceksin.
Her şeyi babandan iyi bilirsin,
Yine de babandan öğreneceksin

Zeki Çalar

Çocuk gibi

Çocuk gibi düşlerim,
En güzeli isterim.
Dere değil, çay değil,
Irmak olur hislerim.

Aklım, duygum birleşir,
Söz beynime yerleşir,
Fikrimle güzelleşir,
Anlam verip beslerim.

Şiir tutkum, hevesim,
Türkü kokar nefesim.
Gönülden gelir sesim,
Düşüncemle süslerim.

Benim ufkum geniştir,
Konularım ilginçtir.
Çok düşünmek zor iştir,
Zorluğu göğüslerim.

Zeki Çalar

Çocuk olmak

Küçük bir bebekken,
çok güzel emeklerdim.
Biraz büyüyüp,
yürümek istedim.
Yürüdüm.
Biraz daha büyüyüp,
güzel konuşmak istedim.
Konuştum.
Biraz daha büyüyüp,
hozanda top oynamak istedim.
Oynadım.
Biraz daha büyüyüp,
okula gitmek istedim.
Gittim.
Biraz daha, biraz daha diye diye büyüdüm.
Askerliğimi yaptım.
Bir iş bulup, çalışmaya başladım.
Evlendim; çoluk çocuğa karıştım.
Geçim derdine düştüm.
Büyüdüm de ne oldu sanki?
Yeniden çocuk olmak istiyorum.

Zeki Çalar

Çok özledim

Ay sözledim, gün sözledim,
Gelir diye yol gözledim.
Ne dün geldi ne de bugün,
Ben nazlımı çok özledim.

Boynu bükük bir fideyim,
Bir garibim, ne edeyim?
İzin verin de gideyim,
Ben nazlımı çok özledim.

Dudakları al kirazlı,
Etek giysin mor beyazlı,
Hep salınsın nazlı nazlı,
Ben nazlımı çok özledim.

Gündüz işle, gece düşle,
Öleceğim bu gidişle,
Mutlu etsin bir gelişle,
Ben nazlımı çok özledim.

Duygularım süne gibi,
Dert yapıştı kene gibi,
Her günüm bir sene gibi,
Ben nazlımı çok özledim.

Her düşümü gerçek sandım,
Kan ter içinde uyandım,
Yedi gündür zor dayandım,
Ben nazlımı çok özledim.

Zeki Çalar