|
kadın Ve Adam
kadın: - Adımı değiştirsem mi Leyla’ya? Adam: - Leyla bir kez gelmiş dünyaya! kadın: - Beni Leyla yapacak mecnun bulamam ki! Adam: - Ben Mecnun olsam sen Leyla... bilemem ki? ! . kadın: -. Adam: |
Kafiyeli Şiir (Orhan VELİ’ye)
yıllarca savaştı kafiye sevmez şair… şiir mi onla O mu şiirle uğraştı dizini dövmez şair… ne yapsa da kurtulamadı uyaktan, şöyle bir ayaklandı, yataktan, mezar taşında, şu mısralar döküldü, dudaktan, “Doğum: bin dokuz yüz on dört Ölüm: bin dokuz yüz elli Orhan Veli” |
Kalırsan Benimsin Gidersen Eyvallah
Sana kal diyemem hayatta, ne de git, Gidene gel demeyiz biz, gelene git, Ne de sevene ne de sevilene git; Kalırsan benimsin gidersen eyvallah. Okurum sonsuz semalarda ismini, Ben seni sevdim seni, değil cismini, Yunus kalbi öğretti, aşkın ilmini; Kalırsan benimsin gidersen eyvallah. Hakikatimdir elbette bir tek aşkım, Budur benim yalanlarımdan tek farkım, Karar ver artık durdu-duracak aklım; Kalırsan benimsin gidersen eyvallah. |
Kalp
Ömrüme büyük gelir, Göğsüme sığmayan kalp. Bedenime yük gelir, Kötüyü koğmayan kalp. Cennete doğmayan kalp. Baştan, kendini süsle, Ruhunu sütle besle, Yaramaz yoksa; sisle Şeytanı boğmayan kalp, Cennete doğmayan kalp. |
Kar Beyazı
Ne zamanları kar beyazı görünse bana Aklıma ölümüm gelir Kefene sarılmış dünyam Kefene göre dikilmişim ben Ne zamanları kar beyazı görünse bana Aklıma düğünün gelir Duvaklar takmış dünyan Gelinliğe bürünmüşsün sen “Biliyordum böyle olacağını en baştan Yalan da olsan, hoşuma gidiyordu beni sevmen Ne yapsam çare olmaz, gözlerim bıktılar yaştan Rüya da olsan güzeldin, güzeldi seni sevmek” Ne zamanları kar beyazı görünse bana Aklıma *******im gelir Kaderimin siyahlığı Aşkımın günahlığı Ne zamanları kar beyazı görünse bana Aklıma sevdiğim gelir Gülerken durup durup ağlaması Ve gözyaşlarını sildiğim |
Karar
Saklamak yersiz, ne diye bilmesin kimse? Cevap vermek de zor, her soru kolay...bilse! İki insan, iki kalp, dardır bir kafese; Sevsen, cennet sevdiğin...sevmesen, cehennem... Günde bir güzele kayar, kalbin gözleri, Birilerini arar gider, düş izleri, Gecelendi, aşk diye, bütün gündüzleri; Sevsen, cennet sevdiğin...sevmesen, cehennem... Şahit olan toprağa, göğe bak, imansız, Aldığın nefes, tattığın aşk, canlı-cansız, Yerküre, pire, hücre...olur mu sultansız? Sevsen, cennet sevdiğin...sevmesen, cehennem... |
Kardan Adam Hikayesi
kar kış kıyamet bu soğukta kim bu deli öylece duruyor nefes yok ses yok kalbi yok aklı yok yok elbisesi ne duygusu ne uykusu sadece sertleşmiş birleştirilmiş beyaz bir su kendi bir hayatı sıfır ölüm bahara o kadar canlı arasında sen cansız hem yalnız bu ne gam kardan adam |
Karmakarışık
gün sahte tanık gece bulanık gözler buzda gün sonsuzda ben de kaybolmuşum derde kaydolmuşum sesler karışık kim kime aşık dudakta tek hece aşk kırk üç derece ben de hapsolmuşum gülerce solmuşum sıkıntı stres keder adamı deli eder. bedenim olacaksa sensiz cesedim de olsun kefensiz ben de susmuşum sana sen konuşmuşsun Çin’de ben de susamışım sana sen boğulmuşsun içinde |
Kayboldu
Eskimeyen yüreğimin suyunu çıkardım avuçlarımda Gözlerimden kaçışan soğuk ve tuzlu yaşlarla karışık İçmek istedim Eğildim Bir kaç damla ödünç aldım Dudaklarıma çaldım Adını kazıdım suya Öpeyim dedim Gözlerim kapalıydı Açtığımda su buhar oldu Kayboldu... Yağmurları kovaladım doğduğu şehre doğru Yoruldum Dizlerimin bağı çözüldü Tepemde güneş Derecesi kırk iki Yangın var sandım Terledim, üşüdüm, dondum, Eridim, buz oldum Şehre az kaldı Koştum, koştum,koştum, koştum, koşturdum Kuş oldum uçtum Kanatlarım kırıldı, Kan akmadı kırmızısından Nehirler kızdı bozardı Toprak yandı yandı söndü Arkasını döndü Yağmur sustu, durdu, kudurdu, Sonra baktı bana Ellerimi uzattım güldü dalgasına El saladı, ağladı –sandım- Gözlerime tuz kaçtı Ovaladım titrek ellerimle Açtım Yağmur yoktu Ellerim toz oldu Kayboldu... Ayna çıktı karşıma Çatlak toprağıma dikildi...Şaşırdım Görüntüm yoktu...Şaşırdım Gözlerim belirdi ilk önce aynada Kaşlarım sonra, burnum, dudaklarım Ve başımı gördüm, vücudum yoktu Arkada yağmur gülümsüyordu Döndüm baktım yalandı, yoktu Aynaya baktım, yalan yoktu Cenaze vardı, üzülen çoktu Bir sürü ağlayanlar, sızlayanlar, ağıtlar Söylenenler, dövünenler, sövenler sayanlar Siyah elbiseler vardı ruhlarında Bir mezar, bir ceset, bir kalabalık...Şaşırdım Kefene sarılmış birisi Kefenden el salladı Ağlıyordu gerisi, Görmüyorlardı kördü hepsinin gözleri O eli gören tek biri vardı Bir çocuk, gözü yaşlı, sarı Elindeki testiyi yere düşürdü Koşmak istedi cesede, koşamadı, ağladı Diz çöktü ve sustu Ey yüreğini bir hamlede sıkan çocuk, Sakına parçalanma Suyu karıştı cesede Kendimi gördüm, oysa benmişim o Ceset de babam Susuldu ağzım, kulaklarım tıkandı Burnum aktı, vücudum yoktu Ağlayamadım, kurudum kaldım öylece Birden gözüm kapandı, ovaladım, Bir tek ben vardım Gözümden ayna parçaları döküldü suya Su parçalandı Toprağa düştü Toprak düştü Üşüdüm Toparlayamadım Ayna kül oldu, toprak ışık Ben karışık Mutluluk uçtu Üzüntü boldu Ben dahil herşey bir çırpıda Kayboldu... |
Kelimelerin Kifayetsiz Kaldığı An
Aşkım Ben seni içimde kaybetmişim yıllar evvelinden Ve bulmuşken Bir daha kayıp ilanı vermeye niyetim yok Sevgilim Anlatamadığım duygular Sardı sarmaladı içimi Kelimeler anlamını yitirdi Bitti Basitleşti Ve diyecek kelime yok Bizi bize anlatan Her ne kadar biz aynı cümlede iki özne Yaşadığımız aşk nesne olsa da Gerçi o cümle her ne kadar bir cümle de olsa Tek cümlelik bir roman aslında Bir lütuf Lütufkâr Allah Aşkım Sensiz bir ben düşünemiyorum Seni bensizliğe sürüklemekten korkuyorum aşkım Ve senin hayatını terk etmek demek Yani sensiz kalmak demek Benim bu dünyadan göç edişim Yada bu dünyanın benden göç edişi demektir Ve içimi döküyorum avuçlarına Avucunu yum aşkım Kaybetme göz yaşlarımı Sakla onları benim için Çünkü eğer olurda bir gün göç etmek zorunda kalırsam Dünyadan Yada dünyandan Öbür avucuna göm beni Ve diğer avucundaki gözyaşlarını olabildiğince sık Ve öbür avucuna damlat ki Sende hayat bulayım Tekrar doğayım |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 12:05 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.