Nisan Serap Muratoğlu
 

Aşkbazın İntiharı

Kaç zamandır
Yüzümün arka sokaklarında

Acıları çürütürcesine
Sevişiyordu geceyle akrep..

İhtiras denizinde
Boğulur gibiydim..

Ve ölümle yıkamak, istedim
Tozlu düşlerimi..

Kımıltısız kanat sesim
İsyanla büyüdü! ..

İlk kez güneşi seyreden
İçimdeki bez bebek büyüdü..

Yüzüm sana dönük
Zamanın kıyısında

Asi rüzgârla sıyrıldı
Bedenimden utançlarım..

Duygulara yasak koyan
Tabulara inat sevişmek

Ve sevinçlerimi gezdirmek istedim
İlkyaz özlemiyle teninde..

Aldatan kimdi, aldanan kim
Masum sandığım hayat

Geçip giderken, büyüyen
Bir yalan değil miydi! ? ..

Nisan yağmuruyla ıslanan
Öpüşünün gölgesine uzanıp

Aşka hayır! Dediğim
Şiirleri yakmak istedim

Ama biliyorum ki;
Bilmemek aşk üretiyor..

Gidişin oyun adı aşk
Bittikçe yeniden sahnelenen..

Yüzünü çevir
Gözlerini kapat!

Uykuya gömülürken gece
Herkes herkesin oluyor

Ve ben kendimi yağmurun yüzüne asıyorum
Çünkü sen bana yasak! ..

Aglama

Esmer zamanlar da unuttugun

Sana dair olan ne varsa

Gün aymadan göz uçlarina

Ard arda kördügüm olur ya bogazinda

Ve sen

Iskelesi yikik bir limanda

Bosaltirken yükünü

Gemiler silemeyecektir agir hüznünü

Aç Kapyny! ...Aç Aglama!

Son Bakışta Aşk






ak düşen saçlarımla
yazılacak
uzun an’larda sustuğum
…/bir şiir
toprağa ve kâğıda/…

/
hüznün güzelliği, eskimişliğime iliştirilmiş
yaka çiçeği gibi
kayboldukça tenimde
öylesine serpiştirilmiş bulutlar arasında
hiçbir şey anlatmayacağım
mevsimsiz

/
mavinin göbek çukurunda
çağlayanla buluşmalarım
rüya
…/teni çatlayan geceden
habersiz…

/
dokunmadan
…./zamana

/
an’a denk düşen
sevişmeler arasında
ne kadar uzun
yalnızlığım

lütfen
biraz daha
dudaklarıma

aşk da yalnızdır
nasılsa…

/
leylaklara dönüyor
yüzüm

ikiye bölünen
gökkuşağıyla buluşunca
bakışlar ve ayrılık
kalbin yamacında
sürekli bir intiharı yaşayan
leylaklara dönüyor
yüzüm

/
uzuyor saçlarım
incelen toprak
ve ak kağıt

esrarlı bakışlara aşinâ
yeminlerim

uzun yaşanan an’larda
son bakışta aşk
ve yalnızlık

/
yenilgi sessizliğiyle
gövdemde dinlenirken
ölüm


gidilmiyor geriye bakarak
hayattan
ve aşktan
ve yalnızlıktan…

Aşk İçin! ..

Öykünür taylar
Gecenin koynunda
Yıldızlara doğru...

Ninni söyler ay
Kanatlanır martılar
İçimi yıkar mavi..

Tenimde acının teri
Boğazımda düğümlü anılar
Gözlerimde hüzünbaz sevişmeler..

Hayatın tam ortasında
Vur sesinle beni! ..
Kanasın ayrılık..

Yakalım şiirleri! .../Aşk için
Binelim doru ata
Götür kayıp ülkene

Özüm süzülsün avuçlarından
Sözüm dirilsin gözlerinde
İçine al! .../Sakla beni..

Yatağına sığmayan
Duru sularına yürüyeyim
Sana doğru! .../Aşk için..

Gün bakıra dönsün
Düşizlerimiz harelensin
Terk edilmiş şiirlerde..

Razıyım sunduklarına
Sen yoksun! ../Ben yokum!
Biz varız aşk için! ..

Aşk Zor Şey! ..

Eskitmemeli şiirleri, düşleri
.../aşk zorşey! ..

Çatılardan aşmalı, bacalarda tütmeli
Sözler umursuz dilenci...

Al yeleli atlarla koşmalı
Hazanda gam çiçeği soldurmalı...

Sonra, sonra,

b
o
ş
l
u
ğ
a

Bilinci, kanadı kırık kuşa devretmeli
Kan delirmeli, uçkur çözülmeli

Haykırmalı dar açılarda
Seviyorum...! Seviyorum!

Sonra, sonra

y
.a
...n
....ç
......i
.......z
........m
...........e
.............l
..............i

velhasıl / aşk zorşey!

Çalkantı

/Kovdum kendimi kendimden!

Kısır döngülerde dövünürken
Çirkin bir adam geziyordu tenimde

Çakal ulumaları basıyordu geceyi
Kurşun yanıyordu yüreğimde

Kırağ düşüydü toprak
Sinsice sızıyordu kanım

Ölüm kokusu sarsıyordu gülleri
Bir fidanı kopardım kökünden

Uçmazdı artık kuşlar
Haindim isyanıma yenik

Sarsak akşamüstleri ağlardı tilkiler
Hayasız gece düşlerine
Tutsak olurdu yıldızlar

Kançiçekleri tomurcuklandı canımda
Kirpiklerime turnalar kondu

Yarama örtündü toprak
Kandım kana kana kanamadım

Parasını ben vermiştim oysa kurşunun
Hain, hayasız, vefasızdım yaşama

Yüzsüzlüğümü aldım koltukaltıma
Döndüm kendime

Yorgundum yeniden açmazlara konduğumda
Her adımda gözüm takılı kaldı yarında

İnadına içimde saklıyken yaşam tutkusu
Gidemem! Ölemem...!

Başarısızdır benim intiharım!

Çukur! ..

Kararmaz belleklerde
Hükümrandır şiir
Aydın! ../Kanar Madımak! ..

Alazlanır karanfil ezgisi
Memleketin burçlarında
Kederli türkülerle..

Dünün söz bendi çiğnenir
Karanlıklardan irin çağlar
İçine ağlar Madımak! ...

Kimdi sorgucu, imdi yargıcı
Kanatsız güvercinler uçar
Zulümlerle barışa! ..

Azrail’in düşer kukuletası
Ölüm nedir ki! ? ..
Her gece aydınlanır gökyüzü..

Yağmur uykusu, düş yorgunu
Aydın bilmez ölümü
Barıştandır gözler çukur../Çukur! ..

Müptela

Şehrin mihrabına sığınıp
Acıyan sevgimle dölleniyorum

Avluda dolaşan gölgeler besleniyor
Ahlat günlerinin hicranıyla

Kendini doğuruyor İstanbul
Çoğalıyor sinler..

Ölsem!
........./Şehir ölür mü

Sana gitmek batıyor kanıma
Sessizce kanıyorum

Kıyılar yoruluyor ama
Şefkat kokuyor *******

Sabahlar gülsuyu
Tenimi yıkıyorum...

Ölsem!
........./Sen ölür müsün

Şehrin aynasında buğulanıyorsun
Nurum sıyrılıyor aldanıyorum

Yalnızlığın cenneti şehir
Gayya kuyusunda boğulup gidiyorum

Hayat alıp, hayat verirken
Yokluğunla lanetliyorum kendimi ve şehri

Çünkü ben
................./İstanbul’a değil!

Ölünün toprağa, yaprağın çiğ damlasına
Uykuların huzura ihtiyacı olduğu gibi

Ayrılığın tadını öptüğüm dudaklarından
Sesini getiren rüzgara muhtacım

Hayat / ölüm, şehir / ben
Sevdam / sen kadar..

Çünkü ben
.............../Sana müptelayım!

Öldür Öyle Git! ..

Zihnimde taşıdığım dünyanın
Acılarını çekerdim belki bin yıl daha..

Çiçek suyu gibi içerken seni
Kendime söylediğim en büyük yalandın!

Gün altın ışıklarla aydınlanırken
Gözlerimdeki ışıltıyı söndürdün! ..

Rüzgar söylesin, deniz çarpsın ki
Yalnız yelkenli gibiyim..

Eskiyen bir görüntüyüm zamana karşı
Hüznümde şimşekler çaktığında aydınlanan

Yüzümdeki makyaja bakıp aldanma
Kalbimde siyah güller açtırdın..

Nar gibi gecede alazlanıyor yıldızlar
Yanıyor imgeler! ..

Ve bir hainin gölgesi aydınlanıyor
İklimsiz gidişlerle..

Sözlerim bağışlamıyor sesini
Bağışlamıyorum gidişini! ..

Tetiklediğin aşkı yaralayıp gidemezsin
..../Öldür öyle git! ..

Seni...

.../Seni

Derin bilmece çözer gibi
Gözlerinden, kalbine
Yol alırken gece vakti...

Uyuturum
Kimsesizliğimi
Ve dolunayda büyütürüm
Mavi düşlerimde
Aşkı kutsamak gibi

..../Seni

Düşünürüm
İçimde yitip gitmek
Ürkekliği varken
Ne kadar uzattığını hayatımı..

Gece hızlı tren gibi geçer
Kent uyanır yorgun uykularından
Telaşlı, bıkın adımlar
Hayattan, şiirden ne kadar uzaktılar! ...

Düşünürüm
Ruhunun derinliğini
Sevginin sıcaklığını
Ve hayatıma kattığın anlamı

Şiirlerin kehribar
Sessizliğinde düşünürüm..

..../Seni! ...