|
Arif Baltacı
Adını Koyamadım Yalnızlığımın
Her yeni doğan günden seni diledim. Beklemenin sabırsızlığı yaşadım Tenha ve sen kokan sokaklarda. Oysa biliyordum yine gelecektin bana Yüzünde masum gülümseyişin Elinde ufak kırmızı çanta Ya çok yoruldum taşısana diyecektin. Yorulana kadar umarsızca dolaşacaktık yollarda Çamlıca’nın ardından güneş tepeye doğru yol alıyor Saat ayrılığı çoktan geçmiş Ve ben hala seni bekliyorum Biliyorum her gün daha da ağaracak saçlarım Biliyorum her gün daha da ağır gelecek yaşamak Oysa bana söz vermiştin, sana söz vermiştim Bir Perşembe gecesi gittiğin gibi gelecektin Bende vuslat gününe kadar seni bekleyecektim. Ne çok dualar ettim tanrıya Bir kez daha göreyim diye rüyamda seni. Sevdiğim, günüme doğan güneşim benim. İstanbul artık bana dar geliyor. Sigaraya da başladım yeniden. Her nefeste seni çektim içime Her nefeste seni düşündüm. Bu yüzdendi sigaraya düşkünlüğüm. Tam da mutluluğun şifresini çözmüşken Anlayamadın bu acele gidişin neden.... Toplamadan valizini, düşünmeden sensiz beni Henüz çizmemiştik ki mutluluğun resmini Oysa biraz umudun mavisinden katacaktık Birazda gözlerindeki kahverenginden İçine kalbinin beyazından koyacaktık Ve birazda ilk bahar yeşilinden... Daha bitmemişti ki resmimiz Bu acele gidişin anlamadım neden... Yine sensiz uyandım Kaç gün oldu sevdiğim alışamadım Ben senin yokluğuna dayanamadım Geçen zamanın inadına daha bir arttı acım Yalnızım sevdiğim yalnızım Kimse anlamıyor beni Kimse dindiremiyor içimdeki sensizliği, Oysa “hiç adı koyulur mu yalnızlığın derdi” Sevil hanım Ama ben hala adını koyamadım yalnızlığım Annem “Onlarca dostun var ya etrafında oğlum” diyor Oysa ben sensiz yapayalnızım annem bunu bilmiyor. Ne çıkar ki etrafımda binlerce insan olsa Sensiz olmak, yalnızlık demektir benim lügatımda... Kaç zaman geçti sevdiğim sen yoksun Biliyorum dönemezsin gittiğin yerden Biliyorum sen daim beni beklersin Gece uyurken rüyama gelir Gündüzleri her an beni izlersin. Ben sensiz doğan her güne lanet ettim. Her gece tanrıdan seni istedim. Mezarının başında ne dualar ettim. Sana gelmeyi de beceremedim sevdiğim.. Sana gelmeyi de beceremedim. Arif Baltacı |
Adsız Aşk
Kalbimde açan zehirli bir çiçeksin Açmasan kim bilir sende öleceksin Bırak ruhumuz acıyı çeksin Filizlensin kalbimizde sevda yangını Bembeyaz teninde yaşamak böylece Aşkı görmek yüzünde gizlice Ve sana sarılmak böyle her gece Her gece hissetmek bin çiçekte tadını Mahkumuz istemesek de bu sevdaya biz Ağla sevdiğim ağla gözyaşını sileriz Yaramıza bizden başka yoktur çaremiz Varsın olsun koymayalım bu sevdanın adını Arif Baltacı |
Ağla İstanbul
Ey be İstanbul, ey taşı toprağı altın Sevdaları yalan, sevenleri hain şehir. O boğazının mavileri yetmedi mi sana Gözyaşımı da istedin benden. Aksın sevdiğimin uğrunda gözyaşlarım ne çıkar ki Varsın durmasın sonsuza kadar Senin mavilerin yetmiyorsa sana Ağlarım yetene kadar aklımda sevdiğim var. Ağıt yaksın yaşlı teyzeler ardımdan Yalnızım ey gökteki yıldızlar. Ağla be kahpe İstanbul Sende ağla biraz benim ardımdan. Bahara soyunan taze çiçek kokan ormanlarını Bindiğim vapurun ardından uçan martılarını Ve beni sevmeyen o kadını Çıkarıp anılarımdan gideceğim şehrinden Çantama biraz umut, çok az dostluk ve biraz da vefa aldım Bütün kötü anlarımı sana miras bıraktım. Dedim ya İstanbul biraz da sen ağla. Benim acım zaten yeter bana. Arif Baltacı |
Ağlar gibi
Gün ışığına hasret bir gül gibi Öyle mahzun öyle solgundu yüzü Büküktü boynu güneşsiz bahar gibi Gözlerinde bir telaş bir korku vardı Sanki yaşamaktan korkar gibi Sonra bir siren sesiyle Değdi gözlerimiz birbirine Gözünü kapattı bir şeyler saklar gibi Vapur yanaşınca iskeleye Hızla indi vapurdan bir şeyden kaçar gibi Soru işaretleriyle birlikte Düştüm o bilinmezin peşine Birden döndü baktı bana İçimdeki o ateşi yakar gibi Bende bir telaş başladı Sandım birden dünyam karardı Geldi durdu yanımda bir şey hatırlar gibi Dedi tanışıyor muyuz biryerlerden Bana öyle geldi dedi başını eğerken Sustu anlamsızca bir anda İçinde bir yerler yanar gibi Dedi neyse karıştırdım herhalde Elbet benzer insan insana değil mi Ve sen dedi gözlerime bakıp sustu Sanki benden birşeyler umar gibi Lal oldu dilim konuşamadım Baktım anlamsızca gözlerine o yabancının İçerimden bir yerle kopar gibi Gitti bir meçhule bakarak arkasına Sildi gözyaşlarını hırkasının ucuna Unutamadım o günü ömrümce hatırlarım Hatırladıkça dönerim arkama Sanki o sesi duyar gibi Gönlümde o kız sessizce ağlar gibi... Arif Baltacı |
Ahmak Islatan
Rüzgarların koynuna bıraktığın saçların Hala öyle divane hala öyle deli midir. Ya hovarda yüreğin sonbaharın ardından Yine öyle umarsız yine serseri midir Acıtır mı kalbini verdiğin bütün sözler Acıtır mı söylesene aşkımızın şarkısı Senden bir şey kalmasa da silinse de tüm izler Ben seni unutamam kalbimin vefasızı Ahmak ıslatan yağmurlarını bilirim ben Yakalanmadım desem yalan olacak Bilemezdim ayrıldığımız gün sen giderken Bu yağmurlar yüreğime yağacak Yüreğimde aşkımızı boğacak... Arif Baltacı |
Aşk Neydi
Karanlık bir sonbahar akşamında Aniden içime bir sızı düştü Yoksa aşk dedikleri bu muydu Ya da bir anlık sevinçten sonra Gözlerde oluşan nemim adımıydı aşk Her aşkta ayrılık Her aşkta acı Her aşkta gözyaşı Olmasa aşk yaşanmazmıydı Neydi aşk dedikleri anlayamadım Kalbimin hızla çarpması aşk sayılmazmıydı Aşık olmak için ne gerekiyordu Aşk duygusunu yaşamak için Sabaha kadar onu düşünmekmi lazımdı Aşk sadece güzel birine mi bağlanmaktı Ama ben sabaha kadar düşündüm Ağladım ayrıldım acıyı tattım Ama bir kız için değildi Bunun adı aşk değilmi şimdi Aşk sadece birinimi sevmekti İnsanları doğayı,hayvanları Allah’ı sevmekte aşk değil miydi Gökyüzünü,yağmuru,baharı,kuşları Sevmek aşka sığmaz mıydı Sonunda ayrılık olmayan sevgilere Aşk denmez miydi sizin oralarda Aşk vuslata ulaşamadan ölmek miydi sence Aşk güzellikle acıyı Bir arada yaşamak mıydı Aşkı bulmak için Bazı şeylerden vazgeçmek mi lazımdı Aşk imkansızlık mıydı Kucaklaşamadan vurulmak mıydı aşk Ya da kurşunların önüne geçip Uğruna ölmekmiydi Eğer aşk buysa arkadaş Zor rastlanır bu devirde Aşka düşene Arif Baltacı |
Aşkın Adresi Yoktur
Aşkın adresi yoktur Karambolde bulursun onu Aşka dair bilinen tek yer var Yürek denen o sonsuz diyar Hangi köşededir bilinmez sevda Sana gelir uzak diyarlardan Uzak diyarlardan kalbine akar. Aşkın zamanı yoktur Zaten aşk zamansızlık değil mi Apansız, amansız gelir Toparlanmaya bile vaktin yoktur Geniş zamanlar istersin oysa sen Geniş zaman bulunurda aşk kaybolur. Aşkın mantığı yoktur Mantığın bittiği yerde başlar aşk Aşka dair hiçbir şey bilinmez Aşk yaşanır hissedilir ama söylenmez Anlatılamaz aşk aşkı tatmamış insana Aşk meydan okumaktır dünyaya Aslında aşk yoktur Biz duygularımıza aşk demişiz Bir şeyler hissetmişiz de Ne olduğunu bilememişiz Aşk demişiz adına bu bilinmezin Bu bilinmezde yönümüzü kaybetmişiz... Arif Baltacı |
Ateştir Sana
Bu sitemim sana değil Sakın yanlış anlama Binlerce kez yenil Boyun eğme hayata Her aşkın bir sonu varmış Sevenler elbet ağlarmış Aşk akıllara zararmış Sakın sevme bir daha Ümitlerim bitmez dersin Kapıldın sele gidersin Sonra hayata küsersin Ümidin kalır bahara Çabuk geçer durmaz zaman Uğraşma boşa vermez aman Azrailin gel dediği an Zaman ateştir sana.. Arif Baltacı |
Ayak Seslerin
Bir acı vardır sanki O tenha kaldırımlarda Sessizdir oysa gündüzlere inat Sonra sessizlik bozulur Ayak seslerin gelir Beklerim ardından sen gel diye Sen gelmezsin benim ölesim gelir Ve artar bu acı Her ayak sesinde Ayak seslerini öldüresim gelir Arif Baltacı |
Azılı bir kaçağım
Tozlu ve boş yollarında sevdanın Kaybettim bütün yarınlarımı Hüzünler biriktirdim kumbaramın içinde Ben artık azılı bir kaçağım Sevda yangınlarında beni aramayın Ne bir ses duyulsun, nede açılsın kapım Varsın gelmesin mezara kimseler Cezam müebbet olsun, göz yaşlarım durmasın Ben artık azılı bir kaçağım Sevda yangınlarında beni aramayın. Sokak lambaları aydınlatmasın yolumu Benim olduğum kentte artık sabah doğmasın Gülün dikeni batsın, yüreğimi kanatsın Ben artık azılı bir kaçağım Sevda yangınlarında beni aramayın. Ne çıkar ki bir ömür gelmesin sevdiğim Ne çıkar ki bekleyim bütün gece yolunu Kapım parmaklık olsun, gözlerinse celladım Ben artık azılı bir kaçağım Sevda yangınlarında beni aramayın. Viran olsun bağlarım yıkılsın dört bir yanım Kovalasınlar beni, arasınlar her zaman Yollarımı kessinler, ümitlerim kalmasın Ben artık azılı bir kaçağım Sevda yangınlarında beni aramayın. Yazılmasın şiirler söylenmesin hiçbir söz Bırak sabah olmasın bu yalancı dünyada Acılarını aldım, mutluluk sana kalsın Ben artık azılı bir kaçağım Sevda yangınlarında beni aramayın. Arif Baltacı |
Bana Yetim Deme Anne Yetim Değilim
Yüzüme bakıp acıma bana Tuz basma kanayan yaralarıma Aldırma gözümden akan yaşlara Bana yetim deme anne, yetim değilim... Ne gözlerim sevgiyi göremeyecek kadar kör Ne de yüreğim mutluluğu bulamayacak kadar fakir Böyleyim ben işte bakışlarım ok sözlerim zehir Bana yetim deme anne, yetim değilim... Her gece gelir babam, saçımı okşar Sabahlara dek seyrime dalar Yetim lafı yüreğimi parçalar Bana yetim deme anne, yetim değilim... Hamdolsun her işe gücüm yetiyor İşte babam tam karşımda yatıyor O lafı duyunca aklım yitiyor Bana yetim deme anne, yetim değilim... Beyaza boyadım tüm karalarımı Sana verdim işte yarınlarımı Anne döktürme göz yaşlarımı Bana yetim deme anne, yetim değilim... Arif Baltacı |
Bayram yalanları
Bir bayram günü Çengelköy’e kar yağıyordu İnceden ince Şeker topluyordu çocuklar Yüreğinde karşılıksız sevgilerle Ne eski bayramlar kalmıştı Ne de eski sevdalar Hepsini kopan takvim yapraklarıyla Yitirmiştik birer birer Sahipsiz kalmış bir çocuk yüreğiydim İstanbul’un yalan kalabalığında Tarih bile tekerrür etmiyordu artık Oysa düşler kurardık mutluluk üstüne Yalanın yeri yoktu sanırdık düşlerimizde Meğer en büyük yalanları Düşünmüşüz düşlerimizde Ne yaşamak mutlulukmuş Ne de dünya bir cennet Yıllarca bu yalanlarla uyutulmuşuz Umut sözleriyle avutulmuşuz. Arif Baltacı |
Ben Aşkı Ağlarken Gördüm
Eninden boyundan ölçtüm ben aşkı Tam yüreğin hizasına geliyor. Tarttım en yoğun zamanında aşkı En ağırı bir bakışla eriyor. Ben sokak ortasında gördüm aşkı Hiçte anlattıkları gibi değildi O da bizim gibiydi her haliyle Kahverengi saçları vardı Beline kadar uzanmış. Gözleriyse tedirgindi Bakışlardan utanmış. Hızlı ve ürkek adımlarla Arkasına bakmadan yürüyordu aşk. Ve yalanlarcasına hakkında anlatılanları. Sonra tanıştım ben aşkla Yaşı henüz on altıymış. Hayallerim yıkıldı birden Hani her dönemde aşk vardı? İmrendiğim o hikayeler Ya Leyla ya Mecnun? Meğer anlatılar hep yalanmış. Ben konuştum aşkla Her hafta sinemaya gidermiş, Zaman buldukça da müzik dinlermiş. Oda sıkılırmış yalnız kalınca En çokta yağmurda yürümeyi severmiş. Ama rahat bırakmazmış insanlar Kimi sever, kimi kızar, kimi de küfredermiş. Ben buluştum aşkla İncecikten bir yağmur yağıyordu İstanbul sokaklarına Şimdi tam onun mevsimiymiş. Aşk gezermiş her yağmurda. Eşlik ettim ben aşka Gezdik İstanbul’u yağmurda Bir uçtan diğer uca. Boğazda balıkçıları seyrettik Nargile fokurdattık tophane kıyılarında İstiklalde yürüdük el ele umarsızca Simit attık vapurdan martılara. Her şey çok güzeldi ama tedirgindi aşk. Bilemezdim ki martıların ayrılığın habercisi olduğunu. Ben aşkı ağlarken gördüm. Mavi gözlerinden bardaktan boşalırcasına Dökülüyordu gözyaşları. Öpmeye kıyamadığım yanağı sırılsıklamdı şimdi. Ve bakmaya doyamadığım mavi gözleri Kan çanağı gibiydi Oysa beni duygusuz sanıyordu aşk. Ne bilirdi, tenimin kavrulan sıcaklığında Göz yaşlarımın buharlaştığını. Bilemezdi ki canımı ne çok yaktığını İçime yağdırdığım o damlaların. Ve yollarımızı ayırdık biz aşkla. Ona son kez sarılıyordum Bostancı – Kadıköy dolmuş sırasında Ve hep öylece kalmak istiyordum. Sıkı sıkıya sarılıp hiç bırakmamak Ve ağlamak istiyordum Erkekliğe toz kondurarak. Ve vedalaştım ben aşkla. Erkekliğe toz kondurmadan. Bir lahza olsun fark ettirmeden acılarımı Vedalaştım ben aşkla. Oda her fani gibiymiş. Gönül sahnesinde rol alıp bir zaman Sonrada çeker gidermiş Virane bıraktığı o yüreğe bakmadan. Bu benim aşkımdı. Bu benim yaşamımdı. Ama bir an bile pişman olmadım. Yalnız kaldım karanlık ve soğuk *******de Ateşiyle ısındım. Sinirlendiğim kızdığım anda Gözlerinde duruldum. Hastalandım, yaralandım Hayalinde derman buldum. Ve sonunda anladım ki Şahsa münhasırmış aşk. Bir görünür, bir kaybolur Bir gerçek, bir yalanmış. Ama her yüreğin tatması gerek bu duyguyu Çünkü; Aşk yaşamadan anlaşılamazmış. Arif Baltacı |
Bir Aşk Hikayesi Bu
Ne umutlarım vardı gelecekten Seninle,hep elele,hep birlikte Sen benim,ben senin herşeyi olacaktık Şimdi,şimdi gidiyorsun gerçekten Ve bana unut diyorsun beni Farzet ki seninle elele gezmedik Farzet ki öpüşen biz değildik Şehrin dar sokaklarında Hiç tanımadık say birbirimizi Hiç görmedik say herşeyi Yıldızların altında elele Dolaşan başkalarıydı de Dizine yattığın ben değildim Dizime yatan da sen değil Sahilde,çıplak ayaklarla Elele dolaşmadık hiç Artık ben seni,sende beni Hiç tanımayacaksın Seni seviyorum demedin say Beraber sabahladıklarımızı Es geç hatıralarımızı Olmadı hiç elim elinde Olmadı hiç gözün gözümde Ve hiç olmadı dudaklarımda Senin kırmızı dudakların Saçlarıma dokunmadın Dokunmadın vucüduma Öpmedin beni doyasıya Öpüşmedik birkere de olsa Beraber şarkı söylemedik Dinlemedik say ^Nasıl geçti habersiz^şarkısını Söylemedik say Hiçbir şarkıyı Çimenlerde uzanan sevgililer Biz değildik de Hiç gezmedik biz Beraberce elele Kucağımda taşıdığım O güzel sarışın sen değildin Sen değildin beni saran Beraber yemek yemedik Su içmedik kana kana Ağlamadık yana yana Sana hiç şiir okumadım Şiir de yazmadın bana Farzet ki sevmedik birbirimizi Diyorsunda güzelim Kolaymı unutmak seni Öpüştüğümüzü,sahilde Koşup,sonra düştüğümüzü Koyunları sevip,karanfil aldığımızı Dizinde yattığımı Söylediğimiz şarkıları Uzandığımız yatağı Yediğimiz yemekleri Gittiğimiz ırmakları Yaşadığmız o günleri Unutabilirmiyim sanıyorsun Say ki unuttum Ya gözlerini nasıl unuturum Sözlerini saçlarını Söylesene seni nasıl unuturum Sanma ki sen gidersen unuturum seni Gidersen resimlere bakarım Gezdiğimiz yerlerde izini ararım Avare olurum uğrunda Divane olurum Ama unutamam seni Say ki unuttum Kalbim nefret eder benden Çinki kalbimde yalnız sen vardın Gözlerim küser bana Hep sana bakardı ya Kulağım işitmez beni Senin sesini dinlerdi ya Dudaklarım kıpırdamaz Senin dudaklarını tattıktan sonra Ellerim hareket etmez Sana bir kez dokunursa Şimdi söyle bana güzelim Seni nasıl unuturum Sözler yeter mi unutturmaya seni Ya da mesafeler yeter mi Ne farkeder sen gitsende Unuturmuyum sanıyorsun seni Seni unutmanın tek yolu var O da yaşamı unutmak güzelim Eğer unut diyorsan hala Hazırım,hadi bitsin şimdi Sensiz bu hayat Ölümden de beter be sevgilim Arif Baltacı |
Bir Ayrılık Öyküsü
Gitmek istiyorsun öyle mi sevdiğim Sen söylemesende gözlerin söylüyor Git bir elveda yeter bana Bir hoşça kal çok bile git Boşver beni düşünme sen Sanma sen gidersen yaşayamam Sanma sen gidersen üzülürüm Sanma sen gidersen ben ölürüm İlk ve son ayrılan biz değiliz Dudaklarıma seninkinden önce Kaç kırmızı dudak değdi bilirmisin Ve senden sonra kaç tane değecek Merak etme ayrılık çok zor değildir Unutulur zamanla herşey git İşte kapı çık herşeyi bitir Git ardında herşeyi götürşimdiden alıştım bak sensizliğe Bakmıyorum gözlerine birkaç dakikadır Ve tutmuyorum elini uzun zamandır Merak etme kızmıyorum sana Dostuz biz sonsuza kadar Git artık git ne olursun Ağladığımı görmeni istemem Erkekler ağlamaz derdin Ama gideceğini söylemedin Ne söylesem boş Ne söylesem yalan Ne söylesem anlamsız Ağzımdan çıkan birkaç söz Hepside sensizliğin sarhoşu Git desemde sana sakın inanma Üzülme diye söyledim Ağzımla git desemde sana Kalbim ağlıyor ardına Bakamıyorum gözlerine Sırf sen üzülme diye İlk sözünü hatırladınmı Ayrılmayacağız Şimdi ne oldu bilmem Ben seni böyle seviyorken Git herşey değişmeden Arkana bakma git Elveda demenede gerek yok git Git eğer anılarımızı unutabilirsen Git gözyaşlarını tutabilirsen Git yaşamadık seninle diyorsan Git git git artık Gözyaşlarım engel olmasın sana Ben alışkınım yalnızlığa Ve ben alışkınım acılara Ben ve sensizlik duygusu yanyana Git diyorum sana sakın geri dönme Beni bu halimle sakın görme Kalbinin sesini dinleme git Alışırım yalnızlığa Yanımda sen olmasanda Arif Baltacı |
Bir Gün Anlarsın
Bakmaya doyamadım o gül yüzüne Gönül gözü doymaz bir gün anlarsın Değişmez hiçbir sesi, senin sesine Başkasını duymaz bir gün anlarsın... Geceden sabaha yürekte sancı Tarifi olmayan bir garip acı Gülüşünmüş sadece bunun ilacı Aşkta sabah olmaz bir gün anlarsın... Uzanmışım yatağa boylu boyunca Kendimi kaptırmışım efsunlu bir duyguya Rüzgarların koynunda dalıp derin uykuya Bir daha kalkılmaz bir gün anlarsın... Arif Baltacı |
Bir Şiir yazalım Seninle
Bir şiir yazalım seninle gel üstad İçinde sevgilerin en temizi olsun Ve yanına dostluğumuzu da koyalım Her yudumda hissedelim gurbeti Sevda türküleri söyleyelim Bağıra bağıra,avazımızın çıktığınca Sonra aşktan konuşalım biraz Kadehlerden vakit kalırsa Bu gece uyumak istemiyorum üstad İçimde mahşer kalabalığı Ve yüreğimin içine işlemiş yalnızlık Bende bir yangın var ki sorma üstad Yalnız kalmayanların anlayacağı türden değil Arif Baltacı |
Bitmiyor
Resimlerdeki her çizgide bir anlam varmış Söyleyebilir misin alnımdaki çizgilerin anlamını. Özellik şu derin olan neyi anlatıyor Herkes anlıyor seni sevdiğimi O derin çizgi bile anlıyor Senin ruhun feryadımı duymuyor. Orhan baba söylüyor bir taraftan Bir taraftan Doğukan söylüyor Gitmiyor sevdiğim gitmiyor Sevdan ruhuma işlemiş Git desem de gitmiyor. Umut bende bitmiyor... Arif Baltacı |
Bitsin Bu Aşk
Uykuların kaçar *******i Sınav döneminde çalışamazsın Gah ceza dersinde mükerrir bir aşık olur Gah borçlarda akit yapar kalbini kiralarsın Uyumasan da tüm gece boyu Yeni bir güne uyanamazsın Her şey çok farklıdır o anda Ne eski sevincin kalmıştır Ne de umutların Sen sadece bittiğini düşünürsün Ve gönül perdende bir daha olmayacaktır. Saçlarına dokunamayacaksın Kollarınla saramayacaksın Diye düşünürken bu hayal son bulacaktır Evet bir rüya görmüşüz aynı anda Sen bir peri kızı ben isimsiz kahraman Bir aşk yaşamışız kimselere aldırmadan Ve gecenin sonunda rüyamız bitti Tüm bu yaşananlar 3 renkle başlayan bir ilişkinin Terastaki nihayetiydi Şimdi mi? Kalbim hızlı hızlı atmıyor Duvarlar gelmiyor üstüme üstüme Kim bilir belki de, bir aşk bekliyor beni yine Demiştim ya güzelim Bizde kapanan kapılar tekrar açılmaz Veda sözleri dökülürken dudaklarından Keşke tanımasaydım seni dedim Her şey bitti dediğimde sen kendin geldin Ve şimdi de gidiyorsun Dayanamasam da ayrılıklara git Ben bu senaryoda çok oynamışım Unutma en derin yaralar bile kabuk tutar Ve vücut bir zaman sonra kabuğunu atar Ve geriye sadece bir iz kalır Ama sen giderken o izi de götür Hiç kimse bilmesin ilişkimizi Bu aşkı yak küllerini savur Beni anılarının en ücra yerinde sakla Ki sen bile arayıpta bulama Yaşananlar bir yıldız kaymasıyla oluşan Hayallerden öteye gidememişti de Ve usulca uzaklaş yanımdan Bitsin bu aşk daha başlamadan. Arif Baltacı |
Biz Sevmeyi Beceremedik Sevgilim
En nadir mücevherleri andırırdı Bana bakınca gözlerin O anda benden uzaklaşırdı Elime değince ellerin Biz sevmeyi beceremedik sevgilim Halbuki yeni açılmıştık limandan Sonsuz bir meçhule gitmekte aşk teknemiz Seni seviyorum demedim sana hiç yalandan Bende ki bu aşk çiçeklerden de temiz Biz sevmeyi beceremedik sevgilim Ben mecnun değilim sende değilsin leyla Sadece masum bir aşk yaşıyorduk seninle Ne zaman dinecek bilemem gönlümdeki vaveyla Aşkımız hiç bitmeyecek sanıyorduk seninle Biz sevmeyi beceremedik sevgilim... Arif Baltacı |
Bizim Sevgimiz
Neden hep böyle oluyor anlamıyorum Oysa ben seni kendim kadar sevmiştim Birkaç küçük olay birkaç tartışma Anlayamadım ki seni birden değiştin Seni gördüğümde kalbimde güller açardı Şakaklarımdan ince bir ter akardı Belki sevda değildi bilemem ama O garip duygu yüreğimi yakardı Ellerimiz ayrılırken farklı yollara Geri dönemem bir daha asla Sevgi denen nesne o kadar saydam Beni tekrar sev desen sevemem inan Kapanan kapılar açılmıyor ki tekrar Mecburi istikamet geri dönüşü yoktur Sevgimin değerini bilmiyorsa bir insan Ona değer verecek biri elbet bulunur Sevgi ısrarcıdır ama asla gurursuz değil Sevemeyiz bizi sevmeyen sevgiliyi Ağlamayız her biten aşkın ardından Her biten aşkın ardından üzülmeyiz bil Sen leyla değilsin ki mecnunun olayım ben Elbet unuturum sevgimin değerini bilmezsen Zaman en büyük yargıç çözecektir her şeyi Benim büyük aşkımı kaldıramazsın sen. Arif Baltacı |
Bu Akşam Rüyalarınıza Gireceğim.
Öfke dolu paletimi aldım elime Bu akşam İstanbul’u resmedeceğim. Fırça fırça dokunacağım yüreklerinize Bu akşam rüyalarınıza gireceğim. En acı resmini çizeceğim İstanbul’un En kuytu yerlerini keşfedeceğim. Adalet zalimin eline düşmüş Çözemezsem bende delireceğim. Bu akşam İstanbul’un güzelliklerinden bahsetmeyeceğim Hislerini kaybetmiş insanlardan söz edeceğim. Haydi durmayın eleştirin beni Bu gece sizlerden bahsedeceğim. Nasıl umarsız oldunuz bir anda Nasılda duygusuz Çaresiz bıraktınız bizi bu koskoca kentte Çaresiz ve uykusuz. Sıcacık yataklarınızda uyurken Düşündünüz mü hiç kaybolan bir gençliği Düşündünüz mü hayallerini yitirenleri. Oysa durmadan konuşursunuz hayat üstüne Şiirler yazarsınız kara sevdaya Siz hiç genç bir kızın damarlarından süzülen Kanın üstünde mehtabı yansımasını gördünüz mü? Ben gördüm. Kelimelerim tükendi, kalemim bitti, O genç kızla birlikte bende öldüm. İlk okuldan beri gönlümde biriktirdiğim umutlarımı Bir kapkaççıya çaldırdım, Ve insanlardan yıllarca sakladığım masumluğumu Bir mafyaya kaptırdım Ve kan gölüne döküldü kızın Masum gözlerinden akan yaşları. Haydi durmayın eleştirin beni. Suçlulara söylemediğiniz ne varsa içinizde Söyleyin bana. Haydi durmayın eleştirin beni. Ben sizi anlatıyorum mısralarımda. Umarsız, duygusuz, sevgisiz insanlar Bakın bir etrafınıza şimdi. Ne oldu, değişen ne var. İstanbul’un güzelliklerinden bahsetmeyin artık Yeter bu yalancı gülümseyişler. Ben hiç sevemedim yalancı baharları. Ben hiç sevemedim bu insanları. Susmayın ne olur susmayın artık. Konuşun, konuşun devamlı ki dinsin karanlık. Ahhh İstanbul, Yar İstanbul biz sana ne yaptık... Arif Baltacı |
Bu Aşkta Buraya Kadar
Şehir karanlıklara gömülür Ve yürek sevdaya susar Sonra bir acı duyulur Ardından şarkılar susar Belki bugün belki yarın Gelin aşkı bana sorun Aklından yok ise zorun Aşk alevi seni de yakar Bu beden taşımaz beni Sevenin acı kaderi Elbet bulacağım seni Desem artık neye yarar İhtiyacım yok sana Ne sen beni ne de anla Zorla adam olunmaz ya Bu aşkta buraya kadar Son otobüs gelmez artık Benden adam olmaz artık Bu senede bitti artık Önümüzde yine kış var... Arif Baltacı |
Bu Şiiri Sana Yazdım
Merhaba; ömrüme doğan güneş Şiirlerim sana yazıldı bu defa Gönlüme yağdırdığın yağmurlar Aşk oldu, çoştu bu defa... İlk bahar de bu mevsimin adına İstersen sevda de benim duygularıma Varmış gözüm bir kere sana bakmanın tadına Umrumda mı yağan kar, umrumda mı sonbahar.... Nedeni olmaz sevmenin, mantığı olmaz. Bırak sorgulamayı tut ellerimden Sonsuz bir meçhulde kaybolurken anılar Bana gel vakit kaybetmeden... Eskiden kalma alışkanlıklarını bırak Seni seven bu oğlana umut ver Ellerimi tutmasan da olur Gözlerime bakıp gül yeter... Yazılmış kaderime sevdan Yüreğime kazınmış adın gizlice Gel sevdiğim kimseler görmeden gel Bari rüyalarıma gir bu gece.... Adını koyamamıştım ya yalnızlığımın Artık adını çok iyi biliyorum Senin olmadığın her yerde Ben yalnızım diyorum... Lal olurdu dilim seni görünce Sensiz geçen anlarıma lanet ederdim Ahh dört mevsim öteden gelsen bana Seni sen gibi değil, kendim gibi severdim... Dertlerimizi paylaştık da seninle Bir tek seni sevdiğimi söyleyemedim. Hayalin gitmedi gözümün önünden Her duada tanrımdan seni diledim... Issız sokaklarda dolandım durdum. Dinmedi içimdeki asi rüzgarlar Gel sevdiğim, doğ kalbime güneş gibi Gel ki yaşansın gönlümde bahar... Zindan olur ******* sen gelince aklıma Gün ışığı kapıma boş yere gelir. Bilmez ki sen gelmeden dinmez karanlık Sensiz her yer benim hücremdir. Leyla’yı ararken ben seni buldum. Mecnun oldum çöllerde bırakma beni Beni çölün sıcağı etkilemezde Aşkının ateşi yakar sinemi... Ilgıt ılgıt esen rüzgarlarla gel Gir gönlüme sevdiğim, sonum ol benim. Tut ellerimi meydan okuyalım ölüme Anla artık beni, canım ol benim Senliğini at bir yana, benim ol benim... Arif Baltacı |
Bugün İstanbul’dan Ayrılacağım...
Boğazıma düğümlendi yalnızlık Gönlüm bir namlu şimdi Tam şakağından vuracağım sensizliği Asi ezgilere aldırmayacağım. Küçük bir yavru ceylana verip umutlarımı, Bugün İstanbul’dan ayrılacağım. Anadolu’nun tezek kokan yollarına vuracağım kendimi Artık biraz da kendime yaşayacağım. Seni hatırlatan her şeyi dağıtıp sokak çocuklarına Artık adını unutacağım. Seni doğduğun yere bırakıp Bugün İstanbul’dan yani senden Yani sevdiğimden ayrılacağım. Yazdığım şiirleri duymayacaksın artık Ve sana yük olan sevgimi Vapurdan martılara atacağım. Sileceğim adını gönlümden Biraz da kendime yaşayacağım. Bugün İstanbul’dan ayrılacağım... Arif Baltacı |
Çelme Aklımı Sevdiğim
“Bugün eski mektupları karıştırdım sevdiğim Seni seviyorum yazmışsın titreyen ellerinle Asi bir serüvenciymişsin sen, beni görmeden Bende durulmuş bana vurulmuşsun Söz vermişsin bana her şey güzel olacak diye Yalnız kalbin kalmış, bana vereceğin hediye Benimle pay çıkarmışsın bütün güzelliklerden Sadece ben varmışım senin yüzünü güldüren Biz diye başlarmışsın her söze Benimle yol alırmışsın her doğan güne” Şimdi bir Aralık gecesinde İstanbul ayazında üşür ellerim Yalnızlığın dost olduğu bekar evinde Bana söz veren sevgiliyi beklerim Seni unutturmak imkansızdı gönlüme Geçmişe sünger çekip silmiştim oysa Yeni aşklar yaşayacaktım sil baştan Bitti tüm aşklarım daha başlamadan Bir şairin öksüz mısralarında seni buldum Seni buldukça aşk çıkmazında kayboldum Hayallerime girme artık sevdiğim Çelme aklımı gecenin bir yarısı Beni bana bırak, git artık düşümden Git ki artık dinsin aşkın sancısı Çelme aklımı sevdiğim gecenin bir yarısı. Arif Baltacı |
Dostluk
Hüzün kokan *******de Hissetmek isterdik Bir dost elini yüreğimizde Koca yıllar vardı paylaşılan Dostluğun sıcak evinde Hiçbirimize gülmemişti kader Biz miyadsız sevdalar beklerdik Beklenmeyesi anlarda Her limana uğrayan aşk gemisi Transit geçerdi beklediğimiz limandan Bakakalırdık arkasında Saatlerce kıpırdamadan Yüreğin bam teline dokununca bir şair Yaşlar dökülürdü gözlerden gönüllere Yemin ederdik son olsun derdik Son olmayacağını bile bile Bir meçhule giderdik Şimdi saat tik taklarıyla harcanan ömrün Belki de son dönemecindeyiz Doğduğumuz gün gibi yalnızız Ama doğduğumuz gün gibi temiz değiliz Artık zamanım doldu Biliyorum bu sahneyi Kapattım gözlerimi Beklerim son perdeyi.... Arif Baltacı |
Erirdi Yüreğim
Ve erirdi yüreğim Değince gözlerime gözlerin Sense baharı yaşardın Görmediğim Tatmadığım baharı Sahi baharların vardı senin Yüreğine kattığın Aşkı yaşattığın Beni aldattığın Baharların vardı Unutmuşum!!! Arif Baltacı |
Eylül
Firari bir aşkın külleri bunlar Kamufle etmeyi beceremedim ben Aşkta yasak mı olurmuş sevdim işte ne var Bari deşifre etmeseydin giderken Pusular kuruldu yalan sevdaya Eylülle geldi bu ok bu yaya İnsan sevmek için gelmiş dünyaya Aşkın değil bakışındır sinemi delen Gölgeler gölgeler kara gölgeler Her gittiğim yerde benden öndeler Soysuz eylülle başlar ******* Fırtına değildir gündüzdür biten Karanlıklardan sonra güneş doğarmış heyhat Sevilmekte değil sevmekte sanat Emrinize verilmiş sonsuz kainat Var mı içinizde kullanabilen Sevdim dedim işte var mı ötesi Gönül bir sanatçı duyar her sesi Diline dolanmış olmaz bestesi Beden değil ruhtur ölümü seçen Arif Baltacı |
Gece Ve Ayrılık Üstüne
Gece yine karanlık yine sensiz Bu kaçıncı geçen gecemdi sensiz Yoksun sen ne hayalin ne de bir iz Böyle bitmemeliydi aşkımız bence Sen gittin ben bir günde kocadım Sensiz hiçbir yerde rahat bulmadım Belki de şimdiden silindi adım Bilmem sende ağlar mısın her gece Her ayrılık benim ruhumu yıkar Sen gidersin ardından canım çıkar Sanma yıllar geçince şu gönül senden bıkar Sensiz her an hayat bana işkence Düşün ben miyim sen misin unutan Sadece bendim sözlerini tutan Benden değilse bile Allah’tan utan Nasıl gideceksin ahrete ölünce Sen gittin hala kurumadı gözümde yaşım Sen gittin şimdi başladı gönül savaşım Sen gitmeyecektin nerdensin yoldaşım Ben bir kez severim sevince. Arif Baltacı |
Gecenin Anatomisi
Asi bir haykırıştı gönlümde sevdan Ansızın susuverdi fırtınanın içinde Ardından dökülüverdi iki damla mutluluk O yeşil o sonsuz pınarların içinden Kadehler ardı sıra kalkarken şerefine Yitirdim o büyüyü kadehlerin içinde Umut dolu yarınlarım var benim Her an sevmeye hazır bir de yüreğim Gamla dolu geçirilmez ki bir hayat Zaten yaşayacağımız kaç sene var ki Garsonların bıkkın bakışlarından sonra Daldım o boğazın yalan manzarasına Düşündüm dostlarımı neredeler kimbilir Kimbilir yollarımız tekrar nerde kesişir. Bulur muyum eski sıcaklığı Yoksa unutulur muyum Düşündükçe dostları hasretten kurtulur muyum Yusuf benden çok uzak Samsun denen şehirde Rıza’yı bulur muyum Antalya’nın içinde Yakup ne yapar Hatay’da yine öyle deli midir. Ya Ramazan yanında öyle serserimidir. Düşünürken bunları unuttum sevdiğimi Zaten beni sevmemişti böylesi daha iyi Doğukan’la beraber bindik sarı dolmuşa Sen olmadan Doğukan sıkıysa burda yaşa Boğazdan geçerken anladım dedim Aşkın zamanı yoktu Beliriverirdi ansızın ellerinde Zorlamaya gelmezdi sevgi Yitirirdin o zaman bakışların birinde Geriye dönemem artık Bütün yollar kapanmış Sana mutluluklar güzelim Kısmetimiz bu kadarmış. Arif Baltacı |
Gecenin Bir Yarısı
Gecenin bir yarısı; Bir acı düşer yüreğine Çırpınırsın,kanarsın boyuna Sonra yer çekimine uyarsın Gözünde damlalarla. Yaşamı hatırlarsın Çocukluğunu Dönsen sanki uzanacaksın Bıraksan sanki ömür boyu kopacaksın Gecenin bir yarısı; Yağmur yağmaya başlar O tenha sokaklara Her cama vuran damlada Gidersin uzaklara Sonra yer çekimine uyarsın Gözünde damlalarla. Sevdiğini hatırlarsın Dönsen sanki öpeceksin Bıraksan sanki hiç göremeyeceksin Gecenin bir yarısı; Bir sigara yakarsın O karanlık odanda Yalnız kalırsın Yapayalnız Sonra yerçekimine uyarsın Gözünde damlalarla. Anneni hatırlarsın Acıların koynunda Dönsen sanki sarılacaksın boynuna Bıraksın sanki öldüreceksin onu da Gecenin bir yarısı; Gideceksin uzak diyarlara Korkma...sakın ha korkma Arif Baltacı |
Gel
Gökyüzü yeniden mavi olsun Yeşillensin dört bir yan Üsküdar bahara doysun Şarkımızı söylesinler bırak Martılar vapura konsun Çevir yüzünü güneşe Dünya aşkımızı görsün Gel Solmadan güller vazoda Umudumu yeşert elinle Sensiz bomboş bu oda Gel ki gönlümdeki ezgiyi dinle Sende olmalıydın bu baloda Zümrüt yeşili kıyafetinle Gel Sevdiğim gel vakit dolmadan Kırmızı güllere düşmeden hazan Göreyim yüzünü belki de son defa Yetiş sevgili ne olursun yetiş Azrail şu canım almadan Gel gökyüzüm kararmadan Arif Baltacı |
Geleceğim
Belki de söğütlerin yeşerip Kokular saçtığında geleceğim sana Belki bir ilkbahar yağmurunda Taze açılmış çiçek gibi çaresiz geleceğim Ama yıllar değiştiremeyecek beni Yine eskisi gibi ıslığım dudağımda Yine eskisi gibi kunduramın arkasına basarak Yine eskisi gibi sevmelerden korkarak geleceğim Güz mevsimi rüzgarlarla gelebilir Ya da yaz mevsimi trtden gelen alçak basınçlarla Hep gelebilirim her an gelebilirim yanına Kışın kartopu oynayama Yazın ırmakta balık tutmaya Geleceğim birgün geleceğim Yeminle söylüyorum Gökyüzünde yeniden seyahat edeceğim Eminönünden vapura binip *******i sahilden boğazı seyredeceğim Martılara simit atacağım yine Koşarak geçeceğim bütün yolları Unutacağım burada geçen zamanı Medrese-i yusuf dediler girdim Böyle olduğunu nerden bilirdim. Arif Baltacı |
Gelincik
Sen papatyalar arasında Gelinciktin ne oldu Bir güle değiştin beni gamsız Söylemiştiler o yar çok vefasız Lokmam boğazımda kaldı Hani hani ölümsüzdü aşkımız Beni neden terkettin anlayamadım Ya da bizansın bu olayda ne rolü vardı Yoksa aşkımız hepatit-b mi olmuştu Aşkımızın viagraya da ihtiyacı yoktu Beni neden terkettin anlayamadım Kurumuş gül kadar değeri yokmu sevgimin Önce yere attın sonra çiğnedin Ama boşver üzülme ben seni sevdim Kaprisini sevdim. Benim inat sevgilim. Arif Baltacı |
Geri Verebilir Misin?
Umutlarım vardı, gökyüzünden daha mavi Temiz bir kalbim vardı sevdanın esiri Gülüşlerim vardı kahkahalar misali Şimdi bana bunları geri verebilir misin? Uğruna akıttığım onca gözyaşından bir damlasını Seni düşündüğüm anların bir dakikasını Sevdanla büyüttüğüm gülümün goncasını Şimdi bana bunları geri verebilir misin? Arif Baltacı |
Geride Kalan
Umuttu hayatta yaşatan bizi Zemheride yazı beklerdik beraber Bilemezdim böyle bir son bekliyor sevgimizi Aşk ikimizi de aldattı bu sefer Işığı bıraktın hiç değilse gönlümde Gökyüzünü alsanda benden Gitmek çözümmüydü bilemem ama Çok şeyide götürdün giderken Bir beni bıraktın geride Birde beraberken yaşadığımız anları Birkaç yırtık resim kaldı artık senden Birde hayalin gözümün öünde gitmeyen Birde yüreğimde sevgin Sen beni bırakıp gitsende Asla beni terketmeyen Sevgin kaldı geride Onu olsun sakınm götürme... Arif Baltacı |
Giderken
Umuttu hayatta yaşatan bizi Zemheride yazı beklerdik beraber Bilemezdim böyle bir son bekliyor sevgimizi Aşk ikimizi de aldattı bu sefer Işığı bıraktın hiç değilse gönlümde Gökyüzünü alsan da benden Gitmek çözüm müydü bilemem ama Çok şeyi de götürdün giderken Bir beni bıraktın geride Birde beraberken yaşadığımız anları Birkaç yırtık resim kaldı artık senden Birde hayalin kaldı gözümün önünden gitmeyen Birde yüreğimde sevgin Sen beni bırakıp gitsen de Asla beni terketmeyen Sevgin kaldı geride Ama onu olsun sakın götürme... Arif Baltacı |
Gittin;
Gittin; Yağmurlu bir sabahtı Benim içimde Akşamdan kalma hüzünler Yaşadığımız hatıralar vardı Neler vermezdim seni döndürmek için Çıktığın yani beni terkettiğin Yani beni terkettiğin Yani beni mahvettiğin Yoldan seni döndürmek için neler vermezdim Gittin; Sebebebini bile söylemeden Sevmemişmiydim seni gönülden Aşk nağmelerini hiç düşürmüşmüydüm dilimden Ve sen,bir an olsun çıkmamıştın kalbimden Avutulurmu sanıyorsun bu yürek Zamanda sensizliği yaşayabilirmiyim Gittin; Ardında kaldı bu deli çocuk Neden giderken beni götürmedin Neden giderken bu aşkı bitirmedin Ben bu filmi çok izledim Hadi şimdi kendini de bitir Aşkımız,aşkımız gibi bitir... Arif Baltacı |
Gönül Aşka Doymuyor
Galiba unuttum seni Gözlerin hayalime girmiyor Hani derdim ya çok güzelsin diye Saçların gözünün önüne gelince. Artık gelse bile beni etkilemiyor. Duruşun belki eskisi gibi sakin Ama beni artık dindiremiyor Yeni bir aşk arıyorum kendime Eski aşklar bir bir tarih oluyor Görünce seni hayatın bir yerinde İçimden hep gülmek geliyor Bu çılgınlığı nasıl yapmışız biz Sen ve ben! Aklım almıyor Ben bir sevda delisiyim aşk çıkmazında Sen bire gerillasın insan avında Ne güzelde bırakmışız aşkı tadında Artık bize söyleyecek laf kalmıyor. Görüyorum seni herhangi bir anda Maşallah boyun uzamış bu ara! Hala seviyor diye bakma arkana Aşk sönünce bende külü olmuyor Arifim hayatından çok kadın geçti Gönül kimleri sevdi kimlerden vazgeçti Zaten geldiğimiz yerde bir hiçti Onlarcasını sevsen de gönül aşka doymuyor. Herşeysiz oluyordu bir sevdasız olmuyor. Arif Baltacı |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 07:56 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.