Nazan İzmirli
 

Sus / tum #####

sevmek
susturulmaksa
.....dudaklarda
......hapsettiğin

sus / tum.........

buzlarım eriyor
sende
bugünlerde,
akıyor..................
deryalara............
karışıyor..............
tuzlu tuzlu
dalgalarla
dertleşiyor............

ıslık mı gönderirler
frtınamı getiriler
bilmem
kalbimin sesine.......

belki de
suskunluğum
göl dinginliğinde
çekilir
dağların gölgesine

açtırır
nilüferleri
tane tane
bir gün
sen
nilüferlerin
boy attığını
izlerken
hüzünle

sazlara
balıklara
susun
derken
beni hatırlarsın
dudaklarındaki
izlerimle...........

sevmek
susturulmaksa
.....dudaklarda
......hapsettiğin..........ki o dudaklar..............özgürlük istiyor......artık.............
senden............................................ .................................................. .........sana


09.01.2006-antalya

Nazan İzmirli

****Mevsimsiz****

mevsimsiz...........................
....................patladı..................
................... kozalar.....................
................su! ! ! sun.! ! ! ...................
.................kelebekler....................... .
...................................uyanacaklar.... ...

23.01.2006

Nazan İzmirli

/////// Ne ////// çare //////

dün gece
tövbeler ettim
seni
üzmemeye

/////// ne /////// çare ////////

beynim, kıvrım kıvrım
seninle
kalbim, beni terketmiş
sen de

söyle! ! ! nasıl? ? ?
yeminler tutulur
tövbeler bozulmaz

seninle dolu ben de.

ne olur! ! !
bu deli kalbi
affettiğini söyle..........


09.03.2006-antalya

Nazan İzmirli

@@@Labirent -@@@

günün yorgunluğu
....................kıvrılmış kalbime;
akşam sisi çökmüş
...........................duman duman.

adımlarım
bedenim
beynim
farklı
yerlerde
ruhum
geziniyor
şehrin
yitik
köşelerinde.

sokaklar
kıvrım kıvrım
beynimin
içi gibi
dizelerde.
dönüp dönüp
çıkamadığım
aralara
uzanan
daralan
anılar...

buram buram
kokardı
çocukluğumda
közde kestane
her sokak
köşesinde
sac üzerinde
döne döne....

kokular
savrulmuş
boğuluyor
yakılıyor
keşmekeşlik
kale içinde

kestane olsam
canım
acıyor...
köz olsam
kalbim
dayanmıyor.

kızgın sacda
dansediyor
labirent
gibi
bedenim
beynim
yüreğim

keşke
közde
kestane
kokusunu
alabilseydim
ve de
labirentlerde
kaybolabilseydim.....


04.01.2006-antalya

Nazan İzmirli

^^^^^^ Tir tir ^^^^^^^

buzullardan gülümseyen
kardelenim sana gelen

^^^^^^^^ tir tir ^^^^^^^^
^^^^^^^ üşüyen ^^^^^^^

baharlarınla ısıt beni
solmasın senliğim

^^^^^sensizlikten^^^^^^


17.01.2006-antalya

19 Mayıs' a bakan gözler..!

Sonbahardı.
Ekilmemişti henüz tarlalarımız ve bir daha ekilemeyecek gibiydi.
Kara bir yel esti Mondoros'ta karıştı tarihin sayfaları.
Bir millet yok olmaktaydı.Bir millet..
Bir aşiretten cihangirhane bir devlet çıkaran...
Üç kıtayı altın nalıyla damgalayan bir millet...
Yedi iklim öteden yankıları duyulan.
Orta asya'da doğup,dört bucağa yayılan bir millet. Bir millet...
Son nefesine kadar onuruyla yaşayan onuruyla can veren....

Yorgundu Anadolu.
Savaşlardan,yıkılmaktan,karanlıktan bezmişti halk.
Osmanlı çınarı içten içe çürümeye başlamıştı artık.
Gökyüzünde,Anadolu insanının gözyaşlarını yağdıran kara bulutlar dolaşıyordu.
Demir eller uzanmıştı yurdun üzerine
Apansız üzerimize çöküveren bir tehlike değildi bu.
Aksine yüzyıllarca tekrarlanan hatalara ve yanlış politikalara kurban edilen
Anadolu insanının öyküsüydü.
Bir millet yok olmaktaydı.
Başımızı gökyüzüne kaldırdığımızda artık özgürlük gelmeyecekti aklımıza.
Artık 'sıla 'olmayacaktı hiçbirimize.
Eteklerini çekiştirirken analarımızın,
Ne zaman geleceğini soracağımız babalarımız olmayacaktı.
Gelinler eli kınalı kalacak,yare giden yollara türkü yakılmayacaktı.
Artık umut olmayacaktı ya da hayal kuramayacaktık en güzel yarınlara dair.
Artık yarınlar 'esaret ' getirecekti sadece.Yarınlar' korku, özlem ' getirecekti artık.
Yarın güneş doğmayacak,ay hiç parlamayacaktı. Artık yarın olmayacaktı.
Bir ağıt yakılacaktı ve vatan şairimiz Namık Kemal'in sesi yankılanacaktı tarihin derinliklerinden;
'Vatanın bağrına düşman dayamış hançerini,
Yok mudur kurtaracak baht-ı kara maderini? '
Kemallerin en büyüğünden cevap yetişti;
Vatanın bağrına düşman dayasın hançerini,
Bulunur kurtaracak baht_ı kara maderini.'

Bahardı.
İlkbahardı.
Sonsuz mavide yol alıyordu Bandırma Vapuru ağır ağır.
Yavaştı hareketi, yükü ağırdı çünkü,
Özgürlük taşıyordu,hürriyeti götürüyordu insanlara.
Ağırdı yükü nedeni; elbette ki güvertedeki sarı saçlı kumandan değildi.
Nedeni; kumandanın üzerinde bulunduğu deniz kadar büyüleyici
Mavi gözlerinin gördüğü uzak ufuklardı.
Öyle bir gelecek düşlüyorduki o gözler,ne eskimiş
Bandırma vapuru tartabilirdi ne de vapurun altındaki derya.
O mavi gözler bir Türk Devleti görüyordu; hür bir Türk devleti
Kendi kendini yönetebilen bir halk.
Hiçbir düşmana göz yummayan,hiç bir topluluğa kendini ezdirmeyen
Ve hiç bir yaralıyı ezmeyen tek bilek, tek bir yürek.
GENÇLER,GÖRÜYORDU YİNE O MAVİ GÖZLER.
Çığ gibi büyüyen,artarak,sesini yükselterek ilerleyen gençler görüyordu.
Vatan aşkıyla çarpan kalpler,tarihin yanılgılarını gören gözler,
Yeni ve güzeli arzulayan beyinler ve geleceğe umutla bakan bilinçli bireyler görüyordu.
Gençler görüyordu dudağında bir ezgi;

Dağ başını duman almış
Gümüş dere durmaz akar
Güneş ufuktan şimdi doğar
Yürüyelim arkadaşlar.

Mavi birer sonsuzluk olan gözlerinde, yürüyordu gençler
İşte bu marşı hep bir ağızdan, bir yürekten söyleyerek.


Evet.
Bu gençlere hayat vermeliydi Paşa.
Yeni bir devlet kurmalı, bu genç beyinler hayat bulmalıydı.
Sonra yine o mavi gözlerde kadınlar analar beliriyordu.
Erkeklerin arasında değil,bu kadınlar erkeklerle kol kola yürüyor
Hatta başı çekiyorlardı.
Onlar da tıpkı erkeklerde olduğu gibi,gören gözlerle bakıyordu dünyaya
Kendi gözleriyle! İlerliyor,ilerliyordu topluluk git gide büyüyerek,
Çoğalarak yürüyordu bir milletin geleceği ata'nın gözlerinde.
Gözleri uzakları görmekten yorulmuyor bu kez de gençlerin
Kurulacak Türk Devleti'ni yönettiklerini görüyordu.
Görüyor ve bir tebessüm yaylıyordu dudaklarına.

Gözleri.
Özgürlüğüne herşeyden çok değer veren milletinin gençlerinin
Gerçekleştirdiği bu yeni yönetim tarzını yadırgamıyordu.
Olması gerekenin de bu olduğunu biliyor ve adını saklıyordu
Dudakları usulca: ' CUMHURİYET '
Biliyordu kendi yüreğinde şakımaya başlayan küçük BİR kuşun bütün
Türk Gençleri'nin tüm halkın kalbinde canlanmaya başladığını,
Bu kuşun bir süre sonra bu kafeste yaşamayacağını,
uçmak,engin gökyüzünde kanat çırpAcağını.
Tek bir hamle yeterliydi,kapağın açılmasının vakti gelmişti.
İşte bu yüzden çıkmıştı yola, sadece kapağı açacaktı.
Sonra kuş kendiliğinden süzülüverecekti gökyüzüne doğru.
Biliyordu ki sadece başlangıç yeterliydi.
Yepyeni çağdaş ve ilerici bir Türk yurdunun oluşabilmesi için.
Halkında bu yürekliliği biliyordu.
O sadece 'yanınızdayım ' diyecekti.'sizde benimlemisiniz? '
İlk olarak düşmanları atacaklardı yurtlarından el ele.
Sonra da egemenliği kısıtlayan padişahı ve çevresini.
Bundan böyle Türk halkı kendini başkasına yönettiremezdi.
İçlerindeki kuş havalanmak üzereydi ve durdurak imkansızdı.
Vapur.
Yavaş yavaş ilerliyor,gece ağırlığını basıyordu.
Oysa mavi gözlere gece inmiyor,aydınlık bir gelecekte
Eşitliğin, özgürlüğün ve adı henüz söylenmeye korkulan
DEMOKRASİ'nin
En dorukta olduğu bir milletin yakın geleceğinde dolaşıyordu.
Tan ağırırken o gözler hala orada,aynı yerde Samsun limanına bakıyordu.
Güneş.
Güneş doğuyordu ufuktan.
Doğan güneşin ışınları bile , Mustafa Kemal'in karşı kıyıdaki
Kalabalığı gören gözleri kadar parlamıyordu.
Çünkü Mustafa Kemal karşıdaki coşkulu kalabalıkta GENÇLERİ görüyordu;
Geleceğin aydın gençlerini.
Yürüyordu gençler yeni bir Türkiye'ye doğru ata' nın gözlerinde.
Ve rüzgar,
Sarsılmaz Atatürk Gençliğinin kuvvetli seslerini getiriyordu kulaklarına;

' Dağ başını duman almış '
87 yıl geçtikten sonra Samsun'da doğan güneşin ardından bugün HAYKIRIYORUM........

EGEMENLİK MİLLETİNDİR.

YANİ BENİM.

NE KİMSEYLE PAYLAŞMAK GEÇER AKLIMDAN,

NE DE BİRİSİNE DEVRETMEK.

TEK BİR ŞEY GEÇER AKLIMDAN:

NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE,

NE MUTLU ATATÜRK'Ü OLAN MİLLETİME...!



19.05.2006-antalya

Tarih öğretmeni
Sn.Nuran YEŞİLYURT

Nazan İzmirli

Aciz ruhlar

kalemleri kırılırken
barışla, aşkla.....
yazık...!
ruhları aciz rumuzlar altında kalanlara.....


03.12.2006-kaş/kal- aciz ruhlar

Nazan İzmirli

Ada'ya göç

kadın,
eli yüreğinde kaldı
her gece adaya baktı durdu
kıyısında tekne
ışığı bir yanıyor bir sönüyor
ayın gölgesinde.
bilirsiniz adaları
anafor,akıntı
sürüklerde
rakıya meze derken
meze olursunuz
bilinmezlere.

dua;
avuçları havada kaldı
kadının
topla dedi ağları
yüreği dalga dalga
deniz suyuydu içini acıtan
tuz'dan ağu
göz pınarlarında.

çıktı,
rüzgar ve dalga
sürükledi tekneyi
göç başladı ada'ya
balıkçı yoktu artık
bu öykünün
sonunda.

kadın,
yine yalnız,
zaten hep yalnızdı
yarımada dostu oldu
kalan ömrünün
yosun tutmuş
kıyılarında.


07.12.2006-ant/kaş/kal-

Nazan İzmirli

Ada'ya özlem

ben,
erişilmezleri
özlerim
sevdalarımda.

o yüzden;
yüzmeyi öğrendim

kavuşmak adına
sana

kumsal ben
ada sen

var mı..? bizi
kavuşturacak
denizden
başka
seven.

01.11.2006-kaş/kalkan

Nazan İzmirli

Ada 'da adam

istemesem kopmazdım karadan

dedi;
ada ' da
adam.!

bana yetiyor, güneş ve su
bıraksanız da
hazzına
varsam.

Nazan İzmirli

Ada -1-

naz yapacaktım
gözümü açtım
mahmur

ada,
ada'm,
adamım

güneş
ışıl ışıldı
bedeninde
mavi turuncu
ısındım

almıştın
avucuna
ada'nı
tüm kalbinle yine
kırıldım

boşver;
benim hırçınlığım
kendime

görünce
seni
herşeyi
unuttum

24.11.06-kaş /kalkan

Nazan İzmirli

Ada -2-

bakışamadık
günlerdir
konuşamadık
saatlerce
sessizce

gece
bin ışıkken
gövdende
karartma ruhunu
öfkeli dalgalar
gri bulutlarla
özlem
rüzgarlarım
yollarında

beynim
söz verdi
ruhuma
ada'nı
yalnız
bırakma

bir gizdi
bu bekleyiş
bu buluşma
sabahlamak
akşamlamak
tuzlu bir camda
çatlak dudakla

aramız
bir deniz mili
yakınken
dokunamamak

yalnızlığa
sabrının
dayanılmazlığı
silinmeliydi
beynimden

işte..!
o zaman
hak ederdim
seni
bakmaktan öte
konuşmaktan öte
tek hece

ada,
ruhum
aşkım
sevim
derken.....ben....

ada;
ben olurdum
erdemliğin
iliklerimde.



13.01.2007-ant-kalkan-ada-

Nazan İzmirli

Ada

terkedilmişliğin
unutulmuşluğun
yalnızlığın
adı,

........a
...........d
..............a

ben
olsa.

deniz
sensen.

terkedilelim
zamana.....!


04.05.2006-ant-ceneviz- ada-

Nazan İzmirli

Ada olmak

ada olmak
zor iştir
tek başına
savaşmak
yokluğun pahasına


02.11.2006-kaş/kalkan

Nazan İzmirli

Adam -1-

isyanlar sadece sözlerde
öyle bir sevgi ki yürekte
sığmaz kabaran göğsüne
avuçda bir çimdik
toprak;
doğuşu
yaşamı
ölümü
anlatacak.

04.05.2006-ant-bir çimdik toprak

Nazan İzmirli

Adam - 2 -

gurur değildi
dile getiremediği

sevginin ötesiydi
ulaşmak istediği

ölümsüzleşmeliydi
toprak gibi
sevgi.

o
zaman

doğarken
yaşarken
ölürken

bakışlarında
taşırdı
sevgiyi

adam.


22.11.06-kaş/kalkan -adam -

Nazan İzmirli

Adamım - 1 -

aysız
.........yıldızsız
........................sessiz
geceye inat...!
adamım,
gülümseyen kuşların
senfonisinde
güneş perdeyi araladı
aralayacak.

04.05.06-ant-adamım -1-

Nazan İzmirli

Adamım - 2 -

burgu burgu sarmalanmış
bedene
topraktan bir yılan kıvrılarak
gelmekte
adamım,
başı dik mavilere
göz bebekleri lila
erguvanların aksinden kalma.

04.05.06-ant-adamım-2-

Nazan İzmirli

Adamım - 3 -

ruhdaki
çocuk
kaç kırk daha
yaşayacak
bu beden
bu yüreği
ne kadar
taşıyacak
bırak...!
sevdalım
adamım
ela gözler
mavi ufuklara
sedeften
yelken açacak.

04.05.06-ant-adamım-3-

Nazan İzmirli

Adamım - 4 -

dil lal
gözler kör olsa
adamım,
sevdama aşkı
tenim anlatsa

04.05.06-adamım-4-

Nazan İzmirli

Adamım - 6 -

hani vardırya
çekişir
çekişirde çıkmazya
nasıl zordur o an

seni özlediğim her an

korkmaz
yolunda olmaktan
sarplarında kalmaktan
gölgen gücümdür anılardan

sensiz
kalmam
bu can
beni
bırakmadan

sevdan
içimde saklı kaldı
adamım.


13.03.2007-ant-kalkan-

Nazan İzmirli

Adamım - 5 -

tenin kokunla
tenimde,
sevdamı anlatmaya
an kala,
sevdan içimde gizli kaldı
adamım.
sevda
nasıl anlatılırsa,
ince bir iğne ile
nakış nakış işlendin içime
adamım.
şeffaf
bir cam gibi
evirdin çevirdin
renklerle bezedin
gökkuşağına dönüştü
sevdamız
adamım.

07.05.2006- ank -Adamım - 5 -

Nazan İzmirli

Adı rüzgar olan

sessizliğindeyim
sessizliğin
yani;
seninleyim.

önce,
bir yaban arısı
vızladı durdu
aldırmadım gitti
gelin tacına kondu
gevenli.

sonra,
güneş
bulutla aldattı beni,
kıvrıldım küskün,
uykuma soyundum
o an,

tir tir oldu içim,
bedenim
seninleyim.

örgüden kurtulmuş
iki tel saç
yanağıma
dokundu,
yorgundu.

küskün
üşümüşlüğüme
sığındı.

sendin o

tir tir
yüreğimi
avuçlayan
adı rüzgar olan.

09.09.2006-ant-

Nazan İzmirli

Adım adım

Adım adım
sana gelmek istiyorum
şu koca deryanın üzerinde
martı kanatlarında yürümek
yürümek istiyorum...............

hiç korkmuyorum biliyormusun!
sevmek.......
varsa yüreğinde
boğulmassın engin
sevgi denizlerinde

adım adım
sana gelmek istiyorum
çabalamak, emeklemek
ve sonra
martı kanatlarında
uçarak.................
sana gelmek istiyorum


Nazan İzmirli
24.11.2005-antalya

Nazan İzmirli

Adsız bir kuşum

Rüzgarın önüne kattığı
Sırılsıklam adsız bir
Kuşum....
Kanatlarım kırılmadan
Duy beni....
Süzülürken gökyüzünde
Bulutlar şahidim!
Seni ne çooooooooook
SEVDİĞİME...................

02.10.05-antalya

Nazan İzmirli

Ağlama!

ne varsa benden arda kalan
gel gör, gel gör ve ağlama!
sensizlikten.............

koca bedenimden,
ne bir zerre buhar
ne bir damla yaş
ne de bir parça kül
toprağa kalan

ölmeden ecele son nefesi vermeden
bir beyaz güvercin geldi, tam şurama
böğrüme konan
öyle söküp aldı ki onu benden
o an bedenim ona eş,bir kuş oldu
ardından yol alan
ağlama!

beni sensiz bıraktın
yüreğim acılarda
feryatlarım ayyuk da
sensizlikten yanaydı
inanmadın
kabullenmedin
ne kadar sevgisizmişsinki
sevgimi göremedin

an be an seni yaşamak istedim
uzaklardaydın
özlemin derya oldu büyüdü
kavuşamadım
kokun, tenin, bakışın hayal oldu
hatırlayamadım
tebessümlerini hissettim hissettim
gülümsedim gülümsedim
seni çok ama çok özledim.

sesini duymak istedim
rüzgarlara karşı yürüdüm.
dev dalgalara saldım bedenimi
kavak yellerini dinledim
bulamadım sesindeki ahengi
söndüremedim yüreğimdeki alevi

sabah güneşim benim
şafak vakti beklerken tanyelini
doğan günle görmek geldiğini
işte o an olan oldu
tanyelinin içinde gördüm seni
kuşların şakıyor sabahlarıma
hangi yana baksam sen....

sendin
sendin alıp götüren beni
ardından yol aldığım
ağlama!
ne sana kavuşabildim
ne sesini duyabildim
bildiğim o senin özgür bıraktığın
kuşundu
kaçıp gelen beni alıp götüren
ağlama!

her an seninleyim artık
özlemsiz.....
bekleyişsiz.....
doyumsuz.........
dokunduğun her kuş da
parmaklarının ucun da
baktığın her toprak da
öptüğün her dudak da
ağlama! .......


31.01.2006-antalya

Nazan İzmirli

Akdeniz sabahları

kulaçlarım
yetersiz
çığlıklarımı
aşmaya
boğuluyor
boğuluyorum
özlemlerinle
mavi masmavi
akdeniz
sabahlarında

27.06.2006-ant-lara-akdeniz sabahları-

Nazan İzmirli

Alın yazım* * * * *

aynayla barışıksan
aksini yaşarsın
görsen.
her yeni gün
alın yazını
okursun
çizgilerinden.
altın uclu bir kalem
sedef kaplama kemikten
ışık saçan ellerde tutulmuş
alın yazıma seni yazmak
için yeniden.
kaçınmak imkansız
süslemesi bize düştü
beş yıldız
verebilirsin
bu yazıya
bugünden.....

anlıma yazılmış en güzel yazısın her çizgimde gezinen.

24.03.06-ant-alın yazım*****

Nazan İzmirli

Allah için

sihirli
bir
değnek
olsam.

Allah
için,

can
alanlara
ışınlansam.


23.06.2006-ant-Allah için-

Nazan İzmirli

Altın senin asil tarihindi kültür kokan.

dünyanın yedi harikasından birisin
adın yazıldı gökkubbeye altınla
ne savaşlar edildi uğruna
ne kanlar döküldü
boğaz suların morardı
karadenizden marmaraya.
Fatih Sultan Mehmet
fetih bayrağını surlarda
dalgalandırana kadar
ne yangınlar söndürdü
tulumbacılar, dar sokaklarında.
sırtın dayanmış karadenize
kucağında marmara, adalar hayranlığında.
kavuşmak için, sana muhtaç olan
avrupa ile asyanın hasreti bitti
köprülerin yapıldıkça.
birinci dünya savaşı ilk imzayı attırdı sana;
İstanbul anlaşmasında.
ardından balkan savaşları sonrası
Londra ve Lodos anlaşmaları
çizdi batıyla sınırlarını.
bir reform adına
ev sahipliği yaptın
birçok yeniliğe
evrensel boyutta.
sanayileşmeyi koca Osmanlı ile başlattın,
egemenliğini kısa sürede belirleyip
ortaya koydun cesur yüreğinle.
surların, kalelerin içinde bir gizemin vardı
lalelerin , sarayların bahçelerinden koparılıp
nadide vazolarda susuz kalan zamanda.
ardından Cumhuriyeti yaşayan ilksin dalga dalga.
Süveyş kanalının savaşlara yenik düşmesi
açtı ticaret yollarını sana sonuna kadar.
önüne geçilmez oldu büyümenin
göç aldıkça, taşı toprağı altın diye anıldıkça.


oysa ; altın senin asil tarihindi kültür kokan.
gökyüzünde, denizin her mavi çizgisinde
güneşin kızıllığı yansıdıkça haliçe ince ince
sarayların aksini taşıdıkça boğaz suları
yüreğimiz burulmalı düğüm düğüm olmalı
galata kulesinden İSTANBUL ' da gezindikçe.


NAZAN İZMİRLİ- 23.04.2006-

Nazan İzmirli

Altıncı his -1-

gözlerim,
uykuya doymamış
mavilerin derinlerinde
durgun, berrak,
avuçlayabileceğim kadar yakın
çakıl taşları, kumlar.

kalbim,
avuçlarımdan önde atlıyor
öpülesi dalgalarda uyuyan
turkuaz bir taşa.

gözlerim,
gözlerim
bakıyor sana.
gözlerin ela,
gözlerin doğa,
gözlerinde ben.
buluşuyor bir turkuaz taşta.

seni,
çok yakınımda
hissediyorum
seni.
sezgilerim güçlüdür,
bu defa
yanıltmak istiyorum
altıncı hissimi.

kokun,
sabah sarhoşluğunda
her yanımda,
tıs yok halbuki havada.

sesin,
usul..! usul..!
sokuluyor
uyuyan dalganın
koynuna,
çağlayan coşkusuyla
çınlıyor kulaklarımda.

yanakların,
al.. al.. öpülesi.
dudakların,
gülümsüyor
dudaklarımda..

içim,
içim,sıkılıyor
içim.
bir alev
bir alev havada,
bu seher vakti
istiyorum, yağmur yağsa.
yağsa yağmur
hiç durmamalıca.

karışsa kum,çakıl
uyansa dalgalar en hırçınlığıyla
gelse dağların, çağıl çağıl tatlı suları
çarpsa turkuaz taşa
altıncı hissim............?
çooook
çok
yakınımda.


20.05.2006-antalya-lara kumsalı -06.15- altıncı his -

Nazan İzmirli

Altıncı his -2-

altıncı his,
bastığım toprak
soluklandığım hava
kilitlendiğim engin sularda......


03.07.2006-çıralı-

Nazan İzmirli

Altıncı his - 3 -

ulu
çamlar
omuz omuza
avuç açmışlar
ulu tanrıya......

altıncı his..!

bulutlarla.........ağlamakta.


23.07.2006-ant-altıncı his -3 -

Nazan İzmirli

Ana olmak

etten
kemiktendi,
herkez gibi
bedenin.
kamile
ermiş,
taştı
yüreğin.

üç
ışık
sundun bana,
yontulmalısın dedin
yaşadıkça.

henüz
olgunlaşmadı
meyvelerim dalında.
her sabah,
inanarak
güneşi doğuruyorum
hayatıma.

beslemeye
çalışıyorum
ruhumu;

................güzellik,
.............................kuvvet,
ve de
.........................................akılla.


ana olmak;
en zor haz
anlamalıydım
bakışlarında...


13.05.2007-kalkan-ant-

Nazan İzmirli

Anam

anam benim, bilmezdim
göçmen kuşu olmadan
hasret sen kokmadan
ayrılıkların mızrağını

bugün anneler günü
içim buruk gözüm yaşlı
beni dünyaya getiren anam uzaklarda
beni ana yapan yavrum uzaklarda
attım kendimi doğanın kucağına
yeşil çimler,kır çiçekleri
özlem kokar yaban gülleri
bulutlar ağlamaklı yanlızlığıma
güneş ısıtmaz üşüyen yüreğimi

Dalgalar hasretimi anlatıyor
hırçınca kükrüyor kıyılarda
sakalar çılgınca ötüşüyor yüreğime
devrik bir söğüdün dalında
anam yarim dört bir yanımda

anam dedi bir ses
ruhumu okşarcasına
elinde bir manisa lalesi
sokuldu yanıma
sevgiye muhtaçcasına...


2002-mayıs-antalya

Nazan İzmirli

Anneme mektup

kaç bahar geçti
ısırgan sızısı
toprağında
yüzüm.
gözlerim,
ellerim
hissiz.

biliyordum,
beklediğin
tek mektubumdu
benim.

neden bahsedecektim
sana
sensiz kahkahalar
yalandı bana.
hatırlarsın
en çok
güldüğüm,
muzipliklerindi,
hani birgün
kardan adam olmuştun
bıyıkların donmuştu ya.

görmedim
gözyaşını
sitemsiz di dudakların.
şimdi,
her sandığı açışta
hepsi orada
bakıyor
yine espirili
tiril tiril
oyalarda.

bir zaman tüneli
oluyorsun
zor anlarımda,
koşuyor
kosuyorum
kan revan
kaldığımda;
bir sıcak el
saçlarımda
eşsiz
bir dudak
değiyor
yanaklarıma.

nedir;
sana sınırsız
güç veren
sonsuza dek süren,
her solgunluğumda
beni çiçeklere
bezeyen.

söyle;
sen kimle dertleşirsin annem...!


01.04.2007-anneme mektup-

Nazan İzmirli

Ard Arda

herşey ard arda
kovalamacada
doğum büyümeyle
büyüme gelişmeyle
sorular cevaplarla
yaşam zamanla
kovalamacada

zaman kayarken tabanlarımdan
yorgun
buz pistinde dansetmek
zamana nisbet

sonra diz çöküp,gitme; demek mi
yoksa!
kovalamacada
önden koşmak mı zamana

Nazan İzmirli-26.10.2005-antalya

Nazan İzmirli

Arka yüz -1-

şöyle uzandım şehre
adım adım gezip
keşfetmeye.
şaştım kaldım doğrusu
elimin üstü ile avucum
kadar yakın tersliğe.
her kare damarlarımda
düğüm düğüm üstüne.
içinde kaybolmak
geri dönmek istemediğim
cennet bu mu
kan revan içinde.
yok oluşunun resmini
gökdelenlerden izlemek
filimmiş meğer
yeşil, esir olmuş bir kere
teknolojiye
direnmek istesede
boş yere
hormonsuz nefesi
kesiliyor
herşey kokuşmuş
çöplüklerde.
ey! yeşil kızıla boyadın tenimi
yüzümde bir gülümsemeki
zoraki...
o güzel caddeler
ihtişamlı mimariler
ışıl ışıl vitrinlerin
arka yüzünde
kan gövdede
yeşil bitmekte.........

ya! yeşil umutları olan
çocuklar.....
onlar arka yüzün
en derinlerinde
neon ışıklı vitrinlerin
arkasındaki yırtık, dökük, kırık
döküntüyü anımsatan düşlerde
kim kimi kazanmalı
kaybeden kim
kazanan kim
anlayamadan.

bir gerçek var ki
henüz uzandığım
uzanamadığım
şehrin bin bir köşesinde
duygularım savaşmayı
beklemekde.......


01.03.2006-antalya

'şehre uzandıkça açılan yaralarım derinleşecek biliyorum, yinede
gezeceğim ve de paylaşacağım sizlerle'

Nazan İzmirli

Aşk'a dair

Bir çok söz yazılmış,çizilmiş aşk'a dair
Delicesine tutkular yaşanmış aşk'a dair

Ölümsüz olsun istenmiş ömür boyu
Aşkın tadına doymak için

Ancak yanlış aşk'lar seçilmiş,
Aşkı ölümsüzleştirmek için

Aşık olmak, doğaya ve onun sonsuzluğuna
Aşık olmak, havaya suya ve yaradanına

Aşık olmak, bir rüya gibi karşılıksız dostluklara
İşte o zaman AŞK'lar ölümsüzleşir doyasıya.........

14.02.99-antalya

Aşk bebeği

içimde ne varsa
aşk'a dair
ölümsüzleşti
bir tutam
toprakta.

sevi
tohumlarım
serpildi,
yeşerir
mevsimsiz
baharlara.

bir bebek
doğdu bugün
adını sen koydum
minik bir serçe kadar.

göğsüme konuyor
iliklerime işliyor
içinde
aşk'a dair
ne varsa.

gülüşü sen,
gamzeleri ben,
kokusu teninden
eser.

kaybettim izini
aşkım,
altıncı hissinle
kabarırsa yüreğin
gel.

gel ki! gör
aşk'a dair ne varsa
benden
sana.

keşki; hep

aşk,
suya yazılıp
toprakla karılsa
izleri ati
ruhu
sonsuz
olsa.


15.12.2006-ant/kaş/kal-

Nazan İzmirli