|
İzzet Selçuk Cumaoğlu
Adak
Bir özgürlük uğruna canlar verilir Gönüllü tutsak oldum senin aşkına Çekilir de kılıçlar, başlar kesilir Ben başımı severek adadım sana. Esirgemem sevgimi yeter ki iste Derdimin çaresi yok, yüreğim hasta Sevdam çırpınır durur bu can kafeste. Ben canımı severek adadım sana. Akıp gitmez şu gönlüm başka güzele Erdi yaşım kemale, döndüm gazele Damarımda kanım ol orda gezele Ben kanımı severek adadım sana. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Adını 'Sen' Koy
Gönlümün nadide asma bahçelerinde yetişip, Ömrümün son bağ bozumunda toplanan, Üstüne çiy düşmüş bir üzüm salkımı gibi Tatlı ve güzelsin. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Ağladı Gözlerim Sensizliğime
Ağladı gözlerim sensizliğime Yalnızlık bomboş sevilere kucak açtı. Yitirdim kaybolmuş düşlerimin derinliklerinde Sevmekten hayli uzak seni. Ağladı gözlerim sensizliğime Anlattım yoksulluğuna bitmiş *******in; aşkımızı, Boğdum bir avuç dolusu mavi sevdalarda seni, Ağladı gözlerim sensizliğime. Düğümlendi gönlümde, bitimsiz şarkıların en acısı Gözlerimi hapsettim hür ve perişan Ağlamayı unutmuş duygusuz gözlerine Ağladı gözlerim sensizliğime. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Ağlama Yeter ki
Akmasın gözlerinden bir yudum göz yaşı, İçime düşen sızıya dur diyemem çünkü Varsın boş kalsın gönüller, sen ağlama yeter ki İçimde ki o boş çırpınışlar yaksa da beni Kıyamam, dökme göz yaşlarını boşuna Haydi kurula kirpiklerini. Çaresiz değiliz Kör kütük bağlansak da hayata, Umarsız dertlere düşmedik ki hiç birimiz Kim ne derse desin aldırma sakın Göster yüreğini, cesaretini Daha neyin varsa hepsini. Yıkılma sakın, dökme gözyaşlarını, İçime düşen sızıya dur diyemem çünkü Boş ver sensizliğime, sen ağlama yeter ki. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Aklıma Gelenler
Gözlerime bakışında içim ısınır Aklıma, başını göğsüme koyuşun gelir, Hasretle sarılırım güzel boynuna, Seni içime koyasım gelir. Doya doya öperken seni derinden, Aklıma bir kadeh şarabı döküşüm gelir. Her köşede hatıran dolu, Her yanımda sen varsın, Heyecandan titrerken senin yanında, Aklıma sakarlığımın tutuşu gelir. Sana şiir okurken Duygulanıp da gözlerim dolduğunda Aklıma ellerimi tutuşun gelir. Her ne yana baksam seni görürüm, Düşünmesem bir an bile bil ki ölürüm, Kapında kul köle olasım gelir. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Aklımda Tutuyorum Seni
Gün batımlarında Sensizlik çekilmiyor, Onun için aklımda tutuyorum seni. Efkarlıyken bir kadeh Rakı bile içilmiyor, Yürüdüğüm yollar ağır geliyor ayaklarıma, Canımı acıtıyor, Sensizlik çekilmiyor, Onun için aklımda tutuyorum seni. Yatak, yastık, nevresim Ne varsa uykuyla gerdeğe giren Hepsi boğuyor beni. Sensizlik çekilmiyor, Onun için aklımda tutuyorum seni. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Aklımdasın
Vakit gecenin bir yarısı, Uykularım, uykusuzluğumla boğuşmakta Ve sen, uzaklarda da olsan Hâlâ aklımdasın. Arzularım benden hayli uzak Korkularım karanlıklarda çığlık çığlığa, Sevdalarım düşe kalka yollarında, Ufukta inceden inceye şafak atmakta Ve sen, uzaklarda da olsan Hâlâ aklımdasın. Sevincim sensizliğe mahkum, Gözyaşlarım gizlenmiş göz pınarlarıma, Zaman bir hayli ilerlemiş; gecenin bir yarısı Tutkularım sana koşmakta, Ve sen uzaklarda da olsan Hâlâ aklımdasın. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Aldanmayasın
ALDANMAYASIN Göz yaşlarımın akmadığına bakma sakın Unutmuşluktan değil Çaresizliktendir suskunluğum İçim her gün ağlamaktadır Aldanmayasın. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Allah'ın Belası
ALLAH’IN BELASI Hiçbir şey yakmadı canımı böyle, Seninle yıkıldı tüm hayallerim. Sana olan sevdam suç oldu diye, Yazıldı boynuma Allah’ın belâsı. Yıktığın umutlar benim dünyamdı, Yaşardım onlarla var olur diye. Ömrümü tüketti o pis nefretin, Sokuldu koynuma Allah’ın belâsı. Kururken sevdanın pembe çiçeği, Büründü siyaha aşk gelinciği. Eskiyen yüzümün kırışıklığı Yansıdı aynama Allah’ın belâsı. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Anı Kalır
Uzun süren hayatta akıp gider ömrümüz, Bin bir çeşit sevdayla yanar durur gönlümüz, Bir an bile boş bitmez dert doludur günümüz, Gün biter zaman gelir toprak olur tenimiz. Kırmaya gerek mi var, bir insanız hepimiz, En güzel şey sevgidir, bunu böyle biliriz, Gün biter anı kalır, vakit dolar gideriz, Ölüm gelip çatınca yana düşer elimiz. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Anlamı Neydi?
Bir fırtına gibi estin gönlüme, Sel olup taşmanın anlamı neydi? Bir dost gibi sevip, doldun içime, El olup kaçmanın anlamı neydi? Arayıp sormazsın, öldüm mü sandın? Gülmedi hiç yüzüm, güldüm mü sandın? Senden başkasını sevdim mi sandın? Oklayıp vurmanın anlamı neydi? Gönül bahçemde sen, siyah laleydin, İçimde parlayan nurlu haleydin, Coşkular yaratan bir şelaleydin, Kuruyup solmanın anlamı neydi? İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Anlatamıyorum
ANLATAMIYORUM Hergün Belki ararsın diye Bu köhnemiş odamı bekliyorum, Istırabım büyüdükçe büyüyor Kanıyor yüreğim Derdimi anlatamıyorum. Hergün Yorgun gözlerle yolunu gözlüyorum Binbir hayaller peşimde, Bir telaş içerisinde çırpınıyor yüreğim, Geçmişi deşeleyip Yüreğimi kanatıyorum. Ne sesin geliyor uzaktan Ne sen dönüyorsun Ne kadar da zalimsin Beni yıpratmaktan usanmıyorsun. Çalan bir telefona Ya da kapı ziline Gelen sensen diye umutla koşuyorum Hüsranla tükenirken umutlarım Yüreğim kanıyor Kimseye anlatamıyorum. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Anneme
Neşeyle ıstırap birlikte olur mu dersin? Dokuz ay karnında taşırken beni Sen bunu çok iyi yaşadın annem. Her zaman sevgiyle kondurduğun buseni, Yıllar geçti, hâlâ yanagımda duyarım annem. Aklıma düştükçe verdiğin şefkati, Öksüzleri düşünür ağlarım annem. Sallarken uyutmak için, ninni söyleyişini, Hastayken başımda uykusuz bekleyişini, Bunca zaman geçti, unutamam annem. Emeğinin hakkını alabildin mi benden? İyi bir evlat mıyım, bilemem annem. Aç başını da pamuk saçları bir daha göreyim, Benim için yorulmuş buruşuk derili elleri Ne olur uzat da bir daha bir daha öpeyim annem. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Ararım Seni
Dokunduğumda içimi titreten O yumuşak, o narin tenin gelir de aklıma Kelebeklerin kanadında ararım seni. Düşündükçe ilham veren sesini Hatırladıkça dudaklarındaki lezzeti Arının peteğinde ararım seni. Nefesim sen olursun soludukça havayı Kokunu duyarım uzakta da olsan Orkideler gibi dik yamaçlarda Dağların doruğunda ararım seni. Uyuduğunu düşünürüm, büzülmüş yatağında Yastığın olurum hayal de olsa Beşiğin kollarında ararım seni. Yakışmaz yanına en nadide çiçek Benden başka kimler bilecek Sanmam, yoktur senin gibi yetiştirecek Özel seralarda ararım seni. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Artık Benim Değilsin
Uzakta dur ne olur, ağlamaya değmezsin Hasretimi düşünme, sen teselli vermezsin Acın kaldı içimde, yandığımı bilmezsin Görürsem dayanamam ama beni sevmezsin. Ölüm gelse kapıma, dönme artık sen bana Adımı anma sakın, dua bile okuma Dökülmesin gözyaşın, bakma mezar taşıma Bunca yıl sevdim seni, sen sevgimi bilmezsin. Haydi git uzaklara, artık benim değilsin Sildim seni kalbimden, bunu böyle bilesin Solsun o güzel yüzün, birgün olsun gülmesin Dolsun kalbin acıyla, gözyaşların dinmesin. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Artık Sevmiyorsun
Beynini düşünmeye zorluyorsan, Gözlerin ağlasın istiyorsan, Ama hiçbir şey yapamıyorsan Anla ki Artık sevmiyorsun. *******in kupkuruysa dudakların gibi, Gözlerin uykuyla çabucak kucaklaşıyorsa, Hayallerin bitmişse sevda üzerine kurduğun, Anla ki Artık sevmiyorsun. Yüzün her zaman ki gibi gülüyorsa, Beni gördüğün zaman normal atıyorsa kalbin, Sana verilen karanfil solmuşsa vazonda, Anla ki Artık sevmiyorsun. Boynun, yükünden kurtulduysa, Çürüdüyse zinciri, anılar taşıyan kolyenin, Bir köşeye atıldıysa eğer Anla ki Artık sevmiyorsun. Gözlerimle karşılaştığın zaman İçinde bir his kıpırdamıyorsa, Uzanmayı arzulamıyorsa ellerin ellerime, Anla ki Artık sevmiyorsun. Sana öldüğümü söylediklerinde Hatıralar canlanmıyorsa beyninde, 'Beni ne çok sevmişti' diyemiyorsan eğer, Anla ki Artık sevmiyorsun. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Aşk Çiçeğim
Bir ateş düştü içime, sensiz yapamıyorum, Bırak git desem de beni, sensiz olamıyorum. Göz yaşlarım hiç dinmiyor, sensiz duramıyorum, Yeter çektiğim ıstırap, dön artık aşk çiçeğim. Gülemez oldu gözlerim, sen gittiğinden beri, Bekliyorum yollarını, üzme artık dön geri, Bağrımda bir çılgın ateş, yandı yaban gülleri, Yeter çektiğim ıstırap, dön artık aşk çiçeğim. Sensizlik kızgın kor gibi, ateşten kızıl gömlek, Karşımda solgun hayalin, 'kolay' der gibi, ölmek, Yanımda yoksan yetmiyor, hayalinle sevişmek, Yeter çektiğim ıstırap, dön artık aşk çiçeğim. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Aşkımız Bitmesin Diye
Yitik günlerimin mavi matemine dalıyorum, Sevda hisleri geçip gitmesin diye. Her gün sahte gözyaşlarıyla ağlıyorum, Sevgilim benden kaçıp gitmesin diye. Takvim yapraklarına perçin vurmak istiyorum, Tanrı' mdan günlerin geçmemesini diliyorum, Ölümün varlığına her gün kahrediyorum, Güzeller güzeli göçüp gitmesin diye. Güneş her günden daha da geç batsın, Şen gönüllerde bağıran acı bir feryatsın, Sen benim gönlümde tek mücevheratsın, Yalvarırım Allah'a aşkımız bitmesin diye İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Aynalar
Yalancı aynalar, Riyakar aynalar, Hilebaz aynalar, Yıllar önce Gençliğimi söylerdiniz, Şıklığımı söylerdiniz, Yakışıklılığımı söylerdiniz, Oysa şimdi Beni mahvettiniz. Yüzüme vurdunuz çirkinliğimi Kırışıklığımı saklamadınız iğrenç suratımın Ölümün eşiğinde olduğumu belirttiniz. Şimdi iğreniyorum sizden Çünkü beni mahvettiniz. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Bakışların Söylüyor
Bana ait geçmişten tatlı bir iz kalmamış Sevgi denen o şeyden hiç eser yok içinde O güzellik tükenmiş, duygusuz yüreğinde İnkar etme güzelim, bakışların söylüyor. Unutmuşsun adımı, anladım anmıyorsun Yırtmışsın resimleri, arada bakmıyorsun Tüketmişsin sevgimi, benimle yanmıyorsun İnkar etme güzelim, bakışların söylüyor. Hasretinden ölürüm, bir şey gelmez elimden, Sevgi dolu sözlerin dökülmüyor dilinden Nehirlerin akmıyor sevda veren gölünden İnkar etme sevgilim, bakışların söylüyor. Ateşinle yanarken kurudu dudaklarım Susuzluğum gitmedi, derya umdum çölünden Bitirmişsin sevgini, sana aşık delinden İnkar etme bir tanem, bakışların söylüyor. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Balım
Sensiz geçen her günüm bin ıstırap içimde, Döner misin bilmem ki ummadığım bir günde Değerim yok mu benim o güzel gözlerinde Seni böyle vefasız görmeye alışmadım. Sen bu gönül bahçemde nadide bahar dalı Ömrümün kovanında şifalı anzer balı Koruyucu meleğim, Allah’ımın bir kolu Sana bir söz söyleyip kırmaya çalışmadım. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Beddua
Dilerim bakmasın, kan ağlasın gözlerin, Yüreğin kırılsın, acı dolsun sözlerin, Her gün zehir olsun tüm yazların güzlerin, Yaktığın canımı hiç çıkartma aklından. Gülmesin gözlerin, unutursan adımı, Silersen aklından, bana yaptıklarını, Tanrı’m hep yok etsin, başka taptıklarını Kalmasın hiçbir iz, tatlı, güzel şeklinden. Kurusun dudağın, susuzluğun gitmesin, Tıkansın boğazın, hıçkırıklar bitmesin, Sevdiğin hiç kimse, güzellikler tatmasın, Unutup da beni çıkarırsan gönlünden. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Bekleyeceğim
BEKLEYECEĞİM Benim için Karanlık değil geleceğim Yalnız ölmemek için Bir yaşlılar evinde Delikanlı gibi tek başıma Ölümü bekleyeceğim. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Bela
BELA Senden daha büyük var mı ki bela Başıma bin bela diliyorsun Ben çekerken acını geçip karşıma Kahkahalar atarak Çılgın gibi gülüyorsun. Belaya gerek mi kaldı gittin ya işte Yıllar var ki görmedim yoksun ya işte Silip atın aklından öldüm ya işte Daha niye belalar diliyorsun Daha büyük kaldı mı bela Bunu çok iyi biliyorsun, Girip de düşlerime dalganı geçiyorsun. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Beni Ara
Sönmüş bir mazinin acıları gelirse aklına Kurumuş hayallerinde beni ara Gün olur da gözlerin çakmak çakmak yanarsa Bitirim sokaklarda beni ara. Uzanırsa ellerin susmuş bir gönüle, Arzularsan -öpülmek için- ıslak bir dudak, Vücudunu ilmek ilmek saran kollar varsa, O kollarda bir an beni ara. Islanmayı unutan kirpiklerin, Günlerden bir gün ıslanırsa, Susarsa pencerende yağmur, Parlayan güneşte beni ara. Beni ara bitiminde Rodrigo'nun gitar konçertosunun Beni ara, maziden beri hayli perişan Yitik duygularını bulursan bir gün -olur ya- Deş onları, arasında beni ara. Bir gün, aşk dilencileri görürsen kapında, Avuç açarsa onlardan birisi sana Bir damla aşk koparabilmek için, Bak gözlerine derinden,içinde beni ara. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Beni Hatırla
Gün olur da Gözlerin bulutlanırsa, Caddeler ıslanır Şimşekler patlarsa eğer O gün beni hatırla. Gülmek istemezlerse gözlerin Kalbin bir başka atar Karanlıklarda Belirsiz bir hayal ararsan eğer O gün Beni hatırla. Güneşin ağladığı gün Işık, tüllerin eteklerini tutarsa pencerendeki, Gözlerin buğulanırsa Bir sevda ararsan eğer O gün Beni hatırla. Korkma, çok hatırlamazsın, Ne senin gözlerin bulutlanır, Ne de güneş ağlar Ama yine de beni sevdiğini anlarsan, -olur ya- O gün Beni hatırla. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Benim Adım İstanbul
Tüm güzellik bendedir, bende yaşanır aşklar Bende hayat doludur, yaşam benimle başlar Denizim yosun kokar, gök yüzüm ahenk saçar Her yerim sevda dolu, benim adım İstanbul. Dile gelse güzellik, solgun kalır yanımda Bin güzellik söylenir inleyen her şarkımda Güzellerim pek çoktur, huriler de kıskanır Her yanım sevda dolu, benim adım İstanbul. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Benim İçin
BENİM İÇİN Benim için bu gece bir şarkı söyle Nağmelerinde biraz hüzün bulunsun Gözlerine hakim ol akmasın yaşlar Bakışına hasreti kat benim için. Kuruver masayı sanki ben varım Kadehler tükensin dudaklarında Şaraplar saçılsın şöyle yerlere Dünyanın anasını sat benim için Nasıl özlediğimi bilmeyeceksin Boş yere bekliyorum gelmeyeceksin Bırak kalsın okuma ne anlamı var Şiirlerimi çöpe at benim için. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Benimlesin
Yorgun yıllarıma sorarım seni, nerdesin ah nerdesin? Yerde mi, gökte mi yoksa başka bir gönülde misin? Ararım, sorarım binlerce gönüle, nerdesin yar nerdesin? Bilirim gelmedin bunca yıl, şimdi yaban ellerdesin Kaçamasın uzaklara, hayalimde benimlesin. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Bil ki Seviyorsun
Düşünüyorsan; Aklına sıkça ben geliyorsam, Beyninde soru işaretleri dönüyorsa Ve yine; o uğulduyorsa Bil ki seviyorsun. Gözpınarlarında, Yağmur bulutları kümelenmişse Aklına ben geldikçe Kalbinde şimşekler patlıyorsa Bil ki seviyorsun. Korkuyorsan; Terk edilip unutulmaktan. Kıskanıyorsan; elinde olmadan Hoyratça esen rüzgardan bile Bil ki seviyorsun. Ve hayalliyorsan, Beni öper gibi Öpüyorsan boynundaki kolyeyi Beni düşünüyorsan ara sıra Bil ki seviyorsun. Hayalin; Hep benimle dolup taşıyorsa Eğer ellerin ellerimden ürperiyorsa Ve kalbin benimle noktalanıyorsa Bil ki... Seviyorsun. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Bilemezdim
Fırtınadan sonraki Esintiydin yüreğime esen, Bilemezdim kıyametim olacağını. Coşkun bir selin ardından gelen Bir damlaydın Tufanım olacağını Ve canımı alacağını bilemezdim. Kara bulutların ardında gizli Gök gürültüsüne sığınmış Bir sağanak olacağını Ve beni boğacağını bilemezdim. Bir kibrit kıvılcımı sonrasındaki Kibrit kokusuyken Korkunç bir alev olup Bilemezdim beni yakacağını. Bir büyük ıstırabın içerisinde Debelenirken Öylesine başlayan ilişkide Bir karasevda olup Yüreğime taht kuracağını Beni böyle ansızın vuracağını Cehennemim olup böyle kavuracağını Bilemezdim. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Bilinmez
BİLİNMEZ Unutmanın zorluğu Yaşamadan bilinmez, Vefasızın sevgisi Yüreğimden silinmez. Kalpten kalbe gidilir, Günahlar affedilir, Nasıl şeydir anlamam, Neden bu kin güdülür. Hazanı beklemeden, Kurudu gönül dalım. Boş yere mi beklerim, Beklediğim görünmez. Günler gelip gidecek, Ömür elbet bitecek, Zaman var mı küsecek, Ecel günü bilinmez. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Bilmem
Bir sevda türküsüdür söyler dururum, Aklım gitti başımdan, ağlar dururum, Sevdan doldu kalbime, çağlar dururum, Gönlüm bir aşkı daha taşır mı bilmem. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Bilmem Var mı ki?
Akıp giden zamanı, bir serap gibi, Tutabilmek ne mümkün, gelir mi geri. Kıymeti bilinmeyen sevgilileri, Yad etmenin yararı, bilmem var mı ki? Rengine bakılır mı açan güllerin, Taşıdığı aşk yeter, o gönüllerin, Ötüşüne doyulmaz, şen bülbüllerin, Sevişmenin zararı bilmem var mı ki? Hep, karanlık gecemde masum güneştin, Yalnızlığı paylaşan nurdun, ateştin, Gözlerimden dinmeyen bin damla yaştın, Kavuşmanın zamanı bilmem var mı ki? İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Bir Elveda Demeden
Umutla geldim kapına Hüzünle dönüyorum. Gözlerim dolu dolu Bak şimdi ağlıyorum. Bir elveda demeden, Bıraktın gittin beni. Mutlu musun sevgilim Ben de terk ettim seni. Yokuş muydu yolların Bilmem ben mi yorgunum. Yağmur mu var havada Yoksa ağlıyor muyum. Bir elveda demeden, Dudağından öpmeden, Sana bir gül vermeden Bıraktın gittin beni. Gözlerim umut dolu, Bekliyorum her gece, Hayalimle de olsa Seveceğim delice. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Bir Sevdaydın
Her aklına gelişimde Her dalışında gözlerinin Bil ki seni düşünüyorum. Her basışında kaldırımların Yamru yumru döşenmiş Bir yosma gibi Oynak karo taşlarının her birine Bil ki aklımda hâlâ sen varsın. Rüzgar taradığında saçlarını Gölgeler seni koruduğunda Güneşin keskin sıcağından Bil ki seni koruyorum. Her banyo yapışında Ya da günün yorgunluğunu Kirli bir çamaşır gibi çıkarıp atmak için Ilık bir duşun bakir kollarında Hamur gibi yoğruluyorsan Bil ki kollarımdasın. Havlunun sarışında ben varım Saçlarını kurulayan ben Benim, büzülüp uyuduğun yatağında Sevecen gözlerle seni seyreden. Kırmızı pijamaların üstünde Pufidik terliklerinle Ne zaman bir kahvaltı sofrasının Hazırlığını yapıyorsan Bil ki yanında ben varım. Çünkü ben Senden hiç uzak kalmadım, Kalamadım. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Bir Yıldız Kayması
BİR YILDIZ KAYMASI Gökyüzünde ne zaman bir yıldız kaysa Yalnızlığım gelir aklıma Üşürüm Ürperir diken diken etlerim Hatıralar canlanır gözlerimin önünde Birer hüzne dönüşür Damlar göz pınarlarımdan Erir kemiklerim. Gök yüzünde ne zaman bir yıldız kaysa Gökleri kıskandıracak gözlerin gelir aklıma O gri gözlerin. Göz yaşlarım kümelenir kirpiklerimde Kara bulutlar ne kelime. Gök yüzünde ne zaman bir yıldız kaysa Sensizliğim düşer aklıma İçim yanar kavrulur Daha bir hüzünlenirim. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Bodrum'da Sen Varsın
Bodrum’da gün batımı senin kadar güzel, Senin gibi hırçın deniz, Senin kadar albenili Halikarnas, Ve burada yaşanan aşklar senin kadar acımasız. Gökyüzündeki ay mı çapkın ne? Gökyüzündeki yıldızlarla flört ediyor, Yoksa ben mi kıskanıyorum sana olan hasretimden, Bodrum akşamlarında sensizlikten boğuluyorum. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Boğmayın Güneşi
Kurtarın güneşi, Boğuluyor denizin enginlerinde, Kan ağlıyor gözleri, Kararıyor biri daha günlerin. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Böyle Geçmez
Gül dudaklar güllenmiş, olmuşlar birer gonca, Bukle bukle saçların oynaşır kıpır kıpır. Bahar bile kıskanır ruhundaki şenliği, Ellerin bahar dalı, gözlerin gün ışığı. Unutma, böyle geçmez bu bildiğin zamanlar, Alevlenir yüreğin, her an bir volkan patlar, Dinmez içinde yanan, kavuran çılgın ateş, Göremezsin bir sevgi, ne de seni seven eş. Kıskançlıktan çatlıyor, yeşil çamın kozası, Bakışların hırçınca, kalbin kaldırım taşı. O pervasız duruşun, umursamaz bakışın Ateş olup yakıyor benim gibi aşığı. Unutma, böyle geçmez bu bildiğin zamanlar, Alevlenir yüreğin, her an bir volkan patlar, Dinmez içinde yanan, kavuran çılgın ateş, Görmezsin bir sevgi, ne de seni seven eş. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 11:22 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.