Mehmet Bozkurt Esenyel
 

26 Mart *

Oy Meriç'im, oy Meriç'im
Ne akıyon bozbulanık?
Yine gamla doldu içim
Senin de mi bağrın yanık?

Düşman eli değdi bugün
Benim temiz soyuma oy!
Yirmialtı martı düşün,
Düşman çöktü kıyıma oy!

Tunca'm yine derdin büyük
Öksüz müsün boynun bükük?
Eski derdim deşildi oy!
Bağrıma taş basıldı oy!

Nazlı gelin, şirin Ardam
Yine bugün yaralısın.
Yaraşmıyor sana hiç gam,
Ağlatıyor beni yasın.

Gözüm yaşla doldu benim,
İnilderim inim inim
Suyum paktı, kirlettiler
İnlemezdim inlettiler

Duvağımı yırttı düşman
Ben bir nazlı gelin iken.
O günleri düşün bir an,
Çiçeklerim oldu diken

İy'olur mu el yarası
Unutulmaz hatırası
O karanlık acı günün
Var içimde bir yarası

Aşık Mehmet ağlamaktan
Usanmıştır ey üç kardeş!
Bu gün bizim aziz vatan
Olmalıyız neşeye eş.

* Edirne'nin kara günü

Edirne - 1946
Kaynak: Damla Dergisi Mart 1946

?

Akşam oldu gelmedin
Yine boynum büküldü
Gözyaşim yagmur oldu
Yüregime döküldü

Bu aciyi çekmek için
Niye geldim dünyaya?
Gözyaşim yagmur oldu
Yüregime döküldü

Kabataş - 19.02.1972
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Acilara Tutsak

Neden bu yaşam böyle
Soguk kuru buruk?
Neden gecem, gündüzüm bir,
Işiklar.. kopuk kopuk?

Içimdeki bu hiçlik
Uzar da gider, uzar da gider.
Yaşamak istiyorum bir sevmelik
Bu kadari bana yeter.

Mutsuzlugun karanlik yollarinda kör,
Zaman gerçegine tutsak olmuşum.
Yenik düştüm acilarima durdu asansör
- Dört duvar arasinda -
Kendime yasak olmuşum.

Umutlarimi yiyorum
Işiksiz, neş'esiz, tedirgin.
Ve ben yalnizligimda tek.
Acilar sonsuz, acilar geniş, acilar zengin.

Zaman gerçegine tutsak olmuşum,
Kendime kendim yasak olmuşum.

Ankara - 11.01.1976
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Aciya Tutsak

Bülbülün nagmesi feryada benzer
Bir gönül aciya tutsak olunca.
Güneşin renginde karanlik sezer
Bir gönül aciya tutsak olunca.

Bir çiçek koparsan eline batar,
Güneşler yüzüne siyah tül atar,
Neşeyi pazarda bedava satar
Bir gönül aciya tutsak olunca.

Insanin gençligi bahara benzer,
Mutluluk eriyen bir kar-a benzer,
Didar-i istirap bir yar-a benzer
Bir gönül aciya tutsak olunca.

Maraş - 1943
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Aç Çocuk

Anneciğim üşüyorum...
Yağmur içime yağıyor
Kapat şu pencereyi.
Karnımda çok ayaklı bir hayvan
Kemiriyor kemiğimi etimi
Yavaş, yavaş...
Ne pişmez şeymiş, şu ateşteki aş.
Gel anne gel bak
Dışarda ben kadar bir çocuk.
Ne güzel paltosu var,
Ayağında cici papuçları
Değil çıplak.
Anne!
Benim paltom, ayakkabım
Ne zaman olacak?
Anne beni duydun değil mi
Anne! anne! bir şey, birşey var içimde
Parçalıyor midemi.
Anne acıktım!
İnan ki yiyeceğim onu da
Doyursa beni
Şu kara bahtım

Afrika'da çocuklar açlıktan
ölüyormuş televizyonda gördüm
Bu şiiri yazdım.

Ankara - 1986
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Aglayan Melal

Bulutlar yeryüzüne melalim dökerken
Bütün hicranlariniz kalbe döktüm, sakladim.
Akşamlarin hüznünü durgun sular emerken
Bir yetim sonbaharin sinesinde agladim.

Bir tanidik çehre yok yurdumun garibiyim;
Ne baharlar dost bana, ne teselli elverir.
Gündüzlere yabanci, gecenin sahibiyim;
Benim öksüz yaşamim melal içinde erir.

Gülerken agliyorum, öz yurdumda yalnizim,
Uyuturum koynumda geceyi yavrum gibi.
Bana da ninni söyler dinmeyen engin sizim
Budur öksüz ruhumun mutluluktan nasibi.

Eşini kaybeden kuş dönerken yuvasina
Koyarim istirabin dizlerine başimi.
Bürünür garip gönlüm tükenmeyen yasina,
Uyurum dinleyerek ben de aglayişimi.

Kayseri-Incesu - 1947
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Akşam Olunca

Akşam olunca,
Sarinca yüregimi gariplik.
Bir şeyler çekilir içimden
Iplik iplik...

Istesem de aglayamam,
Kahrolsun kahrolsun
Böyle erkeklik.

Şarap gelir aklima
Içmek isterim.
Yok cebimde bir beşlik.

Anilar yetişir imdadima
Hayallerde yitik.
Dokur yeniden beni
Mekik mekik.

Istesem de aglayamam
Kahrolsun kahrolsun
Böyle erkeklik.

Ankara - Mart 1972
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Akşam Vakti

Gurbet elde akşam vakti
Daha fazla duyar insan.
Gurbetin hüznünü bu an
Gurbet elde akşam vakti.

Hayal uzanir silaya
Bir gölgenin peşi sira.
Talih ezelden kara,
Kanamadik aglamaya.

Insan evini hatirlar
Bir iki göz olsa bile.
Mektuptaki boş satirlar
Avuntu olmuyor nafile.

Göz nemlenir birden bu an,
Gelir akla aşkin ilki.
Ve aglayabilse insan
Bir hoş olur güler belki.

Akşamin hüznünü emer
Çeşmelerden akan su,
Içli bir türkü söyler
Dalda kumrunun huhusu.

Gurbet elde akşam vakti
Gönül aglar gurbet aglar,
Neşe aglar, hasret aglar
Gurbet elde akşam vakti.

Kayseri - 1947
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Ankara Otobüsleri

Otobüsler insan taşır
Dert taşır, gam taşır.
Öpesim gelir çileli şoförleri.
Benden sana selam taşır,
Dizilirler arka arkaya
Yenimahalle-Kızılay-Çankaya,
Hele bir kısmı var ki
Giderler Karşıyaka’ya
Kıskanırım bunları.
Seni taşırlar kucaklarında, doya, doya.
Geçerler İvedik’ten
Selam yollarım sana yavrum
Sessiz, sedasız... Yürekten.
Dururlar sizin evin önünde
Seni indirirler, seni bindirirler
Benim bedbahtlığımca
Mutlu otobüsler.

Dert taşır, gam taşır
Ankara otobüsleri.
İvedik’ten her geçişte
Benden sana, selam taşir

Ankara - 05.11.1969
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Antalya

Burdur’a dedik elveda
Otobüs sarsıla, sarsıla çıktı yola.
Virajla kıvrım kıvrım
Gurbete uzayan yollar gibi.
Sağ tarafta çamlı dağlar
Sol yanımız derin bir uçurum.
Ölüm, dirim arasında ilerliyorduk.
Bucaktan geçtik
Garip öldüren-suyundan içtik
Ama ölmedik.
Antalya göründü uzaktan
İnince kepezden.
Sevgilinin saçlarına değmişçesine
Sarhoş eden bir rüzgar
Geliverdi denizden.
Antalya’nın yolları asfalt
Pırıl pırıl, temiz mi temiz
Bir kadın sinesi gibi.
Denizin dibi
Belkıs'ın rüyalarını aksettirmede,
Güneşin ışıkları,
Dalgaları kıvrım kıvrım
Dansettirmede.
Portakal, limon okaliptüs
Kokuları içime sinince;
Sen Antalya’yı git gör
Yağmur dinince.
Limonata gibi bir hava
Hem de bedava.
Ölmek istersin hemen
Zevkini duymak için
Aşkın doya doya...
Böyle bir diyar Antalya.

Mehmet,
Boşa zahmet
Antalya'ya şiir yazmak
Senin harcın değildir
Çünkü Antalya
Kendisi bir şiirdir.

Antalya - 20.08.1957
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Ardindan

Mesafeler tükendi, kalbi durdu zamanin,
Sonsuzluklar agliyor-eyvah tükendim diye.
O muhteşem gururun esir oldu sevgiye,
Hala rengi gözümde seviştigimiz anin.

Denizler katre oldu, içime doldu sanki,
Yildizlar yüz sürüyor gezip bastigin yere.
Senenin dört mevsimi etrafinda çepçevre,
Hala rüzgarlar beste saçlarinda inan ki.

Ümitlerim yumuşak nisan sabahi gibi
Açilmadi; dalinda hala o gül tomurcuk.
Ben hala gözlerini gökte arayan çocuk
Ve hala bekliyorum gelmiyecek nasibi.

Hala güneşte o renk, hala agaçlar yeşil
Koparmadigimiz meyva hala agaçta.
Hala kuzular meler o çiçekli yamaçta
Sen nerdesin bir içmem mezarin belli degil..

Farkedemiyorum hiç kara kişla bahari
Hala kulaklarimda o muhteşem çagiriş.
Bulabilsem; dünyayi gezerek kariş kariş
Kible yapsam kendime seni alan mezari.

Vize - 12.11.1953
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Aşkin Eseri

Sesini duyuran feryat olayim,
Daglari deleyim, ferhat olayim.
Elinden çektigim yetmez mi canan?
Aç artik gönlünü azat olayim.

Kalmadi kalbimin yanmadik yeri
Sanci baglandigim o günden beri.
Sevenler görsünler işte sonunda
Bir yigin et, kemik aşkin eseri.

Maraş - 1942
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Atamam

Vefalı Eşime

Onda sevgi ve özlem, onda aşktan bin yara.
Atamam ben kalbimi atamam sokaklara.
Sözüm geçmese bile saçımdaki aklara,

Son umudum da bitse dalsam karanlıklara
Atamam ben kalbimi atamam sokaklara.

Bitmeyen çilelerim tatlı azabım onda,
Beraberce ağladık, güldük gecekonduda.
Nasıl terkederim ben onu yolun sonunda

Gücüm var tırmanırım geceden şafaklara
Atamam ben kalbimi atamam sokaklara.

Soframızda her akşam katık ettik bin derdi,
Her mevsim aşk rüzgarı ondan bana eserdi.
Ayaklarım güçsüzken o bana omuz verdi.

Var olmaktan sıyrılıp karışsam da yoklara
Atamam ben kalbimi atamam sokaklara.

Elli yıldır yaşamda beraberce yol aldık,
*******i sabaha mısralarla bağladık.
Sevginin sofrasında yiyemedik aç kaldık.

Buna rağmen kıskanmam, gıpta etmem toklara
Atamam ben kalbimi atamam sokaklara.

Bir kadehi bölüştük bir dilim ekmek gibi,
Tek yazgıya çizilmiş ikimizin nasibi,
O benim can yoldaşım, ben onun tek sahibi.

Aynı güzeli sevdik, ikimizin bu yara
Atamam ben kalbimi atamam sokaklara.

Mutluluk kadehini sunmadı bize yaşam,
Gözyaşımızı içtik tek kadehte her akşam,
Aşktan yana ikimiz, ikimiz de sırsıklam

Şarkımızı okuduk gece karanlıklara
Atamam ben kalbimi atamam sokaklara.

Bu iki garip aşık işte böyle yaşadı;
Biri kırık kaldı hep, birinin şair adı.
Yar elleri yerine bizi acı okşadı.

Ölümedek kanasa ikimizin bu yara
Atamam ben kalbimi atamam sokaklara.

* Şiir "Selçuk Alagöz" tarafından bestelenmiş;
"Selçuk-Rana Alagöz" tarafından kayda alınmıştır.

Ankara - 11.07.1975
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Atatürk

Karanlık *******de parlayan yıldızımız
Aydınlattığın yolda bitmeyecek hızımız,
Senin ilkelerinle, aktır alınyazımız.

Sana bitmeyen şükran, bugün dünden de büyük
Yolumuzun güneşi sensin ulu Atatürk.

Senin emrinle erdik bu uygarlık çağına,
Seni yazdık vatanın her karış toprağına,
Devrimin ulaşacak ölmezlik kucağına.

Sana bitmeyen şükran, bugün dünden de büyük
Yolumuzun güneşi sensin ulu Atatürk.

Türküm diyen çok mutlu, eserinle dopdolu,
Yürüyoruz dipdiri, sen gösterdin bu yolu,
Bir çizgiye getirdik düz ettik sağı-solu.

Sana bitmeyen şükran, bugün dünden de büyük
Yolumuzun güneşi sensin ulu Atatürk.

Seni okur yazarlar, okullarda çocuklar,
Üzmesin hiç ruhunu sapıtanlar, sapıklar,
Mehmetçik hazırolda, bak bitişik topuklar.

Sana bitmeyen şükran, bugün dünden de büyük
Yolumuzun güneşi sensin ulu Atatürk.

Anadolumda sabah, sen batmayan güneşim,
Mutluluğum seninle, özgürlük benim eşim
Yaktın onu ruhumda, sönmiyecek ateşim.

Sana bitmeyen şükran, bugün dünden de büyük
Yolumuzun güneşi sensin ulu Atatürk.

Edirne’den selamlar, Ardahan’dan selamlar,
Çanakkale’den, Van’dan, tüm vatandan selamlar,
Damarında dolaşan, asil kandan selamlar.

Sana bitmeyen şükran, bugün dünden de büyük
Yolumuzun güneşi sensin ulu Atatürk.

Ankara - 07.02.1981
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Bahar

Hayati sevmeyi ögretir bize
Yeşil buseli bahar
Zevk sarhoşu çiçekler,
Mavi sema.
Ufuklara yol aldi gemimiz
Teselli yüklü
Ümitten dokunmuş bayraklar serende
Küçüklü, büyüklü.

Dalgalar
Sahilleri öper, kucaklar,
Martilar
Aşki taşir gagalarinda,

Beklemeden geldi bahar
Sen gelmedin hala.
Gözlerinin rengini getirdi bana
Seyrettim doyuncaya kadar...
Beklemeden geldi bahar.

Uzunköprü - 05.04.1949
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Bana Karamsarsin Diyorlar Nasil Olmayayim

Ulug Turanlioglu’na

Çekmedigim çileyi yazmadim bu güne dek,
Özlemleri büyüttüm bahçemde çiçek çiçek,
Ari çiçek olmasa, nasil olur bal petek?
Çekmedigim çileyi yazmadim bugüne dek.

Yalnizligima dokunma birak özgürce büyüsün,
Sicaklarda kavrulsun, ayazlarda üşüsün,
Isterse aşkimdan da daha büyük görünsün
Çekmedigim çileyi yazmadim bugüne dek.

Karamsarsin diyorlar, nikbin olsaydim keşke
Yar olmadi hiç kimse bana derdimden başka.
Nasil şiir yazilir başka türlü bu aşka?
Çekmedigim çileyi yazmadim bugüne dek.

Bin dert ile yogruldum, kederimle yaşadim,
Yazin sicakta yandim, kişin karda üşüdüm,
Yarin saçini degil yalnizligimi okşadim.
Çekmedigim çileyi yazmadim bugüne dek.

O kadar muhtacim ki bir sevgiye bu anda
Bir dost gelecek diye gözlerim hep kapida.
Dört duvardan ibaret bu dört köşe dünyamda
Çekmedigim çileyi yazmadim bugüne dek.

İstanbul - 26.10.1983
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Başim

Yeter içime aktigin
Biraz da dişa dökül gözyaşim.
Kalk istirabin dizlerinden
Biraz da dik dur özgür ol başim!

Sayende bir olsun içim dişim,
Kipirdan çek resti felege.
Kahkahalar da bogulsun
Benim de aglayişim.

Yaz kadar, sicak olsun kişim
Nüfus kütügünde
Yazildiginca, bilinsin ki
Ben de vatandaşim.

A benim içi boş
Boynu bükük
Zavalli başim

Ankara - 23.01.1975
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Benim Dünyam

Hasret kokulu veda,
Arzu dallarda çiçek
Kalplerde güler sevda;
Aşk vuslatı öpecek.

El açık göğe doğru,
Dudaklar bir duada.
Gönül bekler huzuru,
*******e elveda.

Can çekişiyor keder
Parçalandı yalnızlık.
Tanrıdan geldi haber,
Benim dünyam aydınlık.

Edirne - 1948
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Beyaz Güvercin

Bir gün bir güvercin
Müjde getirecek,
Işik serpilecek dünyaya
Kanatlarindan.
Çimenler daha yeşil
Çiçekler daha güzel olacak.
Köy kizlari orak biçecek tarlada
Ve çocuklar yine
Çevirecek kir yolunda çemberini.
Beyaz güvercin
Beyaz güvercin
Getirdigi gün haberini.

Edirne - 1944
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Bilir Misin?

Bilir misin nedir, kanatsizlik kuşlara,
Son deminde hastaya ilaç,
Nasil özlem duyar, bir dilim ekmege
Aç..

Düşündün mü nedir umutsuzluk
Bitik insanlarin yaşantisinda.
Yolcuya bir yudum su
Çöl ortasinda.

Duydun mu nasil aglarmiş toprak
Yagmur öncesi?
Nasil terler yaprak sikintidan
Neden çözülmez kader bilmecesi?

Bilir misin nedir, vatan için bayrak,
Mefluç çocuk için sokak
Ve neler düşünür gece yarisi
Tutsak.

Bogazlandikça özgürlük meydanlarda
Hangi şarkilar söylenir buruk.
Çelik bileklerde nasil sikilir
Yumruk.

Bilir misin sen güneşi
Ve bilir misin sabah işiklari aktir.
Kanlar aksa da oluk oluk
Tarih akişinda mecrasini bulacaktir.

Ankara - Şubat 1960
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Bir Sevgiye Bin Ömür Yetmez

Günlerimiz hatıra
Gamla yandı bu gönül,
Talihin bahtı kara
Ömrümüz bir avuç kül.

Vuslata sevinmedik
Sonu yine ayrılık.
İçimizde dinmedik
Sızıdır bahtiyarlık.

Bülbül öter ve susar
Güle hasreti bitmez.
Sevmeye bir tane yar
Bin tane ömür yetmez.

Zamana köle olduk,
Kul olduk aşkımıza.
Zevki kederde bulduk
Başladık şarkımıza.

Saadeti kitapta
Okuduk kana kana;
Yine karlı hesapta
Hiç gelmeyen cihana.

İki kazma bir kürek
İşte yaşamın sonu.
Binbir çile çökerek
Bitirdik bu oyunu.

Edirne - 1950
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Boşluk

Sevmeyi unuttuk çoktan
Kaya döşemekteyiz, hayat kaldirimina.
Içimiz titreyerek geçiyoruz
Bugünden, yarina.

Nasirlaşti zamanin kalbi,
Çöl güneşi ümitler.
Yikildi duvarlari asalet çatisinin,
Küflendi kilitler saadet kapisinda
Bir saman çöpünden farkimiz yok
Denizin ortasinda.

Bakiyoruz göklere: yildiz yildiz
Içimiz delik deşik.
Feryadimiz yetmiyor
Dualarimizda ulaşmiyor sana,
Kime yalvaralim, TANRIM!
Boguyor bizi boşluk.

Gelibolu - 14.03.1955
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Böyle Demiştin

Hülyalar kadar ince,
Mehtaplar gibi parlak
Günler sona erince
Dedin ki aglayarak:

Bir bakiş kadar derin
Içimdeki melalim,
Senin yeşil gözlerin
Emelim istikbalim.

Kalbim bir neydir kirik
Besteleri hiçkirik
Öldürme ümidimi
Bitsin artik ayrilik

Ankara - 19.08.1942
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Bu Vatan

Kimisi can sever, kimisi canan
Benim de sevgilim bu yüce vatan.

Bu Vatan!
Çanakkale, Edirne
Ankara, Kars, Van
Bu Vatan!
Her zerresinde, hepimizden
Avuç, avuç kan.
Bu Vatan!

Bazen, Kars kalesinde bayrak olur,
Bazen, Edirne köprülerinde bir şarkı
Bazen Çanakkale'de bir destan.
Budur Vatan�

Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Bülbül

Feryadin boşuna bülbül!
O sevgi demleri bir masal oldu.
Benimki unuttu, seninki soldu.

Seni destan destan yazdim sevdigim.
Sanma ki aşkindan bezdim sevdigim
Süs olsun diyerek beyaz gerdana
Gözümün yaşini dizdim sevdigim.

Kirilan gönüller tamir edilmez
Sen onu kerpiçten duvar mi sandin

Rakiyi içene kiziyorum ben
Ne yazik her akşam siziyorum ben.

Aglamak neye yarar Gözde yaş olmayinca,
Bilinir mi bu hayat kalbe dert dolmayinca?

Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Cumhuriyet

Sen benim dünyamsın Cumhuriyet,
Sende ulusal mutluluk
Sende sonsuz hürriyet,
Seninle yüceldi devlet
Seninle vardır millet/ilelebet.
Seninle yaşamalı evren,
Seni yazmalı ozanlar mısralarında,
Seni söylemeli bütün şarkılar,
Seni bestelemeli piyanolar/tuşlarında.
Lacivert akşamlarda
Söylenirken istiklal marşım
Sen dolmalısın içinme/hüzün hüzün,
Doğmalı her sabah yurduma
Güneşlerce yüzün.
Seni konuşmalı milyonlarca insan
Kendi dillerinde,
Kendi bayrakları altında.
Sen oturmalısın tüm dünyada
Ulusların tahtında.
Seni taşımalı askerler
Bayrak bayrak ellerinde,
Sen açmalısın baharın güllerinde,
Sen süslemelisin çocukların rüyalarını,
Seni düşünerek sevmeli
İnsanlar yarını.

Senin gözlerinden doğmalı renkler,
Seni kıskanmalı çiçekler,
Senin şarkını söylemeli
Hudutları beklerken askerler.

Sensin Atamdan kalan
En büyük miras,
Seni içmeli çöldeki insanlar tas, tas.
Atatürkle var olduk, seninle yaşıyoruz,
50 milyon seninle bütünleşmiş
Hazırolda bekleyen, çelikleşmiş bir orduyuz..
Atatürk'üm sana şükran
Seninle dopdoluyum
Atatürk demek, cumhuriyet demek.
Türk demek, hürriyet demek.
Cumhuriyet, cumhuriyet, cumhuriyet
Seninle koyun koyuna yaşayacak
Bu millet, sonsuza dek.

Ankara - 29.10.1981
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Çekilmezdi

Seni sevmek bir tanem mutlu olmaya yeter
Bu sevdan çekilmezdi özlemin olmasaydi.
Dikenler arasinda pembe güller de biter
Bu sevdan çekilmezdi özlemin olmasaydi.

Gözlerimde her an sen, terkettim ben uykuyu,
Yele verdim uçurdum içimdeki arzuyu,
Seni sevdim yaşadim, inan ki ömür boyu
Bu sevdan çekilmezdi özlemin olmasaydi.

Içkiyi biraktim artik, içmeden de sarhoşum,
Seni sevdim seveli dönüp duruyor başim.
Ben hala genç sevdali, kemale erdi yaşim.
Bu sevdan çekilmezdi özlemin olmasaydi.

Ankara - Mayis 1981
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Dar Geçit

Bütün yollar tenha, geçitler dar,
Çirkin çirkin bakiyor yüzüme aynalar.
Açtim yaşanti kapisini ardina kadar...
Tek ziyaretçim, yalnizlik, kolunda rüzgar

Gençligim unutulan bir şarkidir artik.
Anilar beni aglatmaktan sanik.
Gökyüzü çizgi çizgi, baştan başa yirtik
Bütün yollar tenha, geçitler dar.

Gülmek istiyorum, birakmiyor anilarim.
Yoklugun ortasinda, yine de varim,
Umutlarim gibi sevgim de yarim
Çirkin çirkin bakiyor yüzüme aynalar.

Baharsiz, çiçeksiz olsan da yine gel,
Kirik bir misra olsan da güzelsin güzel.
Gel hayallerimle büyüyen, ey son emel
Açtim yaşanti kapisini ardina kadar.

Yaşlandikça muhtaçtir insan,
Susamişligi artiyor an be an.
Açik biraktigim kapidan, geliyor
Tek ziyaretçim, yalnizlik, kolunda rüzgar.

Istanbul - 12.10.1955
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Davet

Başak saçlim benim ey lale gözlüm,
Gönülde taht kuran ezelden nazlim,
Bülbüle ders veren ey tatli sözlüm,
Gel artik bekletme son nefesteyim.

Avuntu vermiyor şu kirik sazim
Gittikçe büyüyor içimde sizim.
Alnima yazilmiş ey kara yazim
Gel artik bekletme son nefesteyim.

Hastayim yastiktan kalkmiyor başim,
Sönmüyor bir türlü gönül ateşim,
Son demim, ecelim, ey mezar taşim
Gel artik bekletme son nefesteyim.

Çiftligim, çubugum, harmanim benim,
Katlime yazilmiş fermanim benim.
Kalmadi takatim dermanim benim
Gel artik bekletme son nefesteyim.

Aşik Mehmet der ki: yalan bu dünya.
Her şeye dayanir gönül bir kaya.
Gelmeden azrail canim almaya
Gel artik bekletme son nefesteyim.

Kayseri-Incesu - 31.07.1947
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Deniz ve Sen

Denizi düşündüm
Seni hatirladim bir tanem.
Denizi çok severim bilirsin,
Sen de deniz gibisin.
Ikinizde de vefa dalga dalga
Merhamet köpük gibidir.
Aşkim denizler enginliginde olsun isterdim.
Denize benzedi aşkim...
Fakat
Sen de son dalganin
Beyaz köpükleri gibi kayboldun.
Deniz ve sen:
Ikinizde de vefa dalga dalga
Merhamet köpük gibidir.

Denizi göremiyorum bir tanem
Sen gel onun yerine,
Bakayim doya doya
Mavi gözlerine
Ümitlerim dalga dalga kirilip
Rüzgar, rüzgar uçmadan.

Uzunköprü - 08.10.1951
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Dolmayan Boşluk

Torunum Ebru'nun Ardindan

Şiir okumak istiyorsan gözlerime bak
Gözyaşlarimdir dökülen misra misra.
Ben'im sonbaharda düşen ilk yaprak.
Benim içim çöl, bagim bahçem çorak
Ben söylüyorum, özlem türkülerim yollara.

Ezilmişligin acisi içimde dügüm dügüm,
Yorgunlugum tonlarca gözkapaklarimda.
O günü unutamam-seni ilk gördügüm.
Çözülmeyecek ömür boyu bu kördügüm.
Seni ariyorum adim adim
Mezara giden sokaklarimda.

Agaçlarda tüm dallar kirik / kurumuş özsuyu,
Rengini kaybetmiş çiçekler / acisindan kurumuşlugun.

Yaşantim bomboş, özlemine serdim uykuyu.
Mezar desem degil, ya nedir bu kör kuyu
Dolmuyor bir türlü, dolmuyor boşlugun.

Ankara - 25.19.1979
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Dörtlük

Acılar ve neş'eler hepsi de insan için

Edirneli Aşık Mehmet
Gülemezsin etme zahmet
Boşa gider bütün gayret
Derdi bitmez dünyadır bu.

Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Dörtlükler

I

Herkesin sevgilisi, eşsizdir birtanedir,
Tüm insanlar kahraman yaşami efsanedir.
Hepimiz bir deliyiz, sen delisin, ben deli
Fazla söze ne hacet dünya timarhanedir.

II

Her insan bir aşiktir, nedenini bilemez.
Gülmege özlem duyar nedense hiç gülemez.
Çünkü aglamak kolay, gülmek ise çok zordur.
Mendili olsa bile gözyaşini silemez.

III

Sevmeden sevilmeyi, aşki bulmak isteriz.
Seller gibi çaglayip kalbe dolmak isteriz.
Hiç kimseye mutluluk kapisini açmadan
Bu geçici dünyada mutlu olmak isteriz.

IV

Binyil yaşasak bile deriz ki ömür kisa.
Içimizde tükenmez keder, aci ve tasa.
Dünyada her şey güzel türlü türlü zevk de var
Alinlarda bu yazi, ölüm gerçek olmasa.

V

Bir degil binbir tane dünyadaki arzular.
Koyun dogurur inler, sonra meler kuzular.
Her yer günlük güneşlik, her taraf beyaz, pembe
Niçin kara yazilmiş alnimiza yazilar?

Ankara - Ocak 1967
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Düşünce

Baktim ufuk kara, firtina deli
Aklima ölümüm geldi nedense,
Koptu canevimde nedamet teli
Sevilmek olmuyor nasip herkese.

Aklima ölümüm geldi nedense,
Vurdukça camlara sessizce yagmur.
Bir hayal seni de sevdim ben, dese
Kucaklar ruhumu belki de huzur.

Koptu canevimde nedamet teli
Yazik ki hayatin mahkumuyum ben.
Isterdim boynuma sarilsin eli
Karanlik dolmazdi içime birden.

Sevilmek olmuyor nasip herkese,
Ölmek de insanin elinde degil.
Hayat bir cendere bana nedense
Gözlerim islak, elimde mendil.

Uzunköprü - 1950
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Düşünceler Ardından

Ömrümüz uzanır yıllar boyunca
Teselli bekleriz her fani günden.
Ümitler peşinde koşarız... Neden?
Neşeyi ararız acı duyunca.

Ufuklar ardına giden yol uzun
Sonsuza hasretiz öyleyse niçin?
Takılıp ardına bir pembe hiç’in
Tutmuşuz yolunu hep ruhumuzun.

Günler gelir, geçer, yillar tükenir.
Huzuru arariz pembe şafakta,
Gönlümüz takilir, kalir uzakta.
Beyhude bekleriz dogmaz o fecir.

Emelden beklenen sükun yalandir.
Mutluluk faniye çocuk rüyasi.
Öpelim huzuru, atalim yaşi,
Insana teselli; elde kalandir.

Edirne - 1950
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Ebedi Sir

Sonsuz zannetmiştim her geçen ân-i
Ufukta güneşler sönmeden evvel.
Düşünmek iyi şey, yaşamak güzel
Nafile aradim her kaybolani.

Yaşanan yillarin annesi kimdir,
Kimler eritiyor yillari böyle?

Varlik ile yokluk vermiş el-ele
Nereye çekiyor günleri bir bir?

Görülen her rüya olmasin yarim
Günleri bogmasin içinde gece.
Niçin seviyoruz bilmem delice
Bu aşkin manasi nedir ey Tanrim?

Hürriyet kapanmiş benim içime
Bense hürriyetin elinde esir.
Istirap neşeden daha cihangir
Girmez mi bu dünya başka biçime?

Sonsuzluk agliyor tükendim diye,
Her yolun sonunda bir kalin duvar.
Ardinda bilinmez, bilinmez ne var
Huzuru aramak öyleyse niye?

Edirne - 01.09.1945
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Edirne Özlemi

Gözyaşımla büyüdü içimdeki bu hasret
Kuruyan gözlerimden ak, pınarlaş ey Meriç!
Baharımı soldurdu, kışa çevirdi gurbet.
Yeşile bürün, yaklaş, içimde taş ey Meriç!

Sularınla temizle bu hasretin pasını
Beni sonsuza götür, bir kefen olup sar da.
Sen doldur şiirimin bomboş kalan tasını
Edirne'nin neş'esi, tarihin kızı Arda.

Kıyın olsam uzansam, ben de boylu boyunca,
Söğüt olsam yeşersem kucağında her sene.
Vakarın timsali hasret kokulu Tunca!
Sen olmasan Edirne, olmazdı Edirne.

Tanrıya varan yolu burada buldu Sinan,
Burada minareler Türkün çelik süngüsü.
Yıldırımda, kıyıkta tabyalar birer destan,
Köprülere yazılmış Edirnenin türküsü.

Yeşil bülbül adası, keder bilmeyen ada,
Bülbüllerin özyurdu, nağmelerin vatanı.
Sevdalıyım sevdalı bu sevda başka sevda
Türkoğlu bu elleri iyi bil iyi tanı!

Mavi Tuna hasreti içinde tutuşunca
Sakın gölge düşmesin yeşeren gözlerine.
Bağrına basar seni Arda, Meriç ve Tunca
Götürür dalga dalga mavi denizlerine.

Maraş - 1943
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Edirneden Çanakkaleye Selam

Uluğ Turanlıoğlu'na

Kim demiş Çanakkale’desin
Kim demiş evinden uzak
Çok uzaklardasin.
Sabahlari Ayşekadin camiinde
Okunurken ezan;
Rüzgarlar getirir sana
Yemyeşil çinarlardan,
Her derde deva Pinarlardan
Binlerce, yüzbinlerce selam.

Hale'li *******le
Lacivert akşamlarda
Öpüşürken güneşle Meriç
Köprülerde akseder
Neva makaminda bir şarki.
Dolaşir misralar Lale dudaklarda
Ve bir nazire olur Israilin meyhanesi
Ömer Hayyam tekkesine.
Bu loş meyhanede
Titrek bir mum işiginda
Üç-beş kafadar, kulak verir senin
Eski yillardan kalan sesine.

Kadehler konuşur,
Misralar uyanir uykusundan.
Anilir devr-i saltanat-i Esbak-i
Fakir Edirne'nin,
Şair Edirne'nin,
Ardindan okunur destan-i kebir-i
Çanakkale'nin,

Nice Ulug-lar Nice Mehmet'ler
Gelir geçer... Alin yazisi gibi,
Bir masal olur maceralar
Bir varmiş bir yokmuş.
Yine sen Çanakkale'de
Bizler Edirnedeyiz.

Aslinda bu vatan:
Ne Çanakkale Ne Edirne
Ne Ankara, ne Ardahan, ne Van.
Bu vatan:
Bazan.. Kars kalesinde bir Bayrak olur
Bazan.. Edirne köprülerinde bir şarki
Bazan Çanakkale’de bir destan.

Not : Pınar, Çınar Uluğ Beyin oğullarının Lale-Hale kızlarının ismidir.

Edirne - 25.02.1953
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Edirnem

İçimin sızısı fakir Edirnem
Yoksulluk içinde şiir Edirnem;
Babam, kızkardeşim, torunum Annem.

Bir güvercin olsam kanadı kırık
Doldursam çilemi kubbelerinde camilerinin
Bu kadar yakmazdı beni ayrılık.

Tabyanda vurulmuş şehit gibiyim,
Kırılmış bir dal'ım bahçelerinde,
Bir mezar taşında beyit gibiyim.

Bahardır Edirne, Anlı Edirne!
Yırtıklar içinde şanlı Edirne!

Ben senin aşkınla geldim cihana,
Bu gönül vurulmuş bir kere sana.
Dönemez geriye yollar kapanmış.

Ne çıkar inlesem de inim inim,
Ümidim, sevgilim, gayemsin benim
Varlığım sevginle tutuşup yanmış

Nerdesin ey ecel, nerdesin ölüm
Beni siz kurtarın son ayrılıktan,
İşte budur arzum niyazım Hak'tan.

Bu bir ölüm değil bir ayrılıktır
Sevginle erimek bahtiyarlıktır.

Not: ikinci dünya savaşı içindeyiz

Edirne - 1940
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Garip Kuşlar

Daglara hüzün çöker,
Gökyüzünden yaş döker,
Gurbet diye dem çeker
Garip akşam kuşlari.

Silayi hatirlatir
Insana satir satir,
Gurbeti de aglatir
Garip akşam kuşlari.

Sanki gönül yarasi,
Bilmez derdin çaresi,
Gurbetin avaresi
Garip akşam kuşlari.

Neş'e sevinç zevk yalan
Aglar gurbette olan
Gurbeti gurbet yapan
Garip akşam kuşlari.

Uzunköprü - 1949
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim