Adamlar
 

Adamlar

Sönmüş saçlarinda son damla işik,
Bir düş’ün içinde gibi her akşam
-Ve yüzleri duman kadar daginik-
Geçer bu sokaktan binlerce adam.
Umut gözlerinde ölü bir bakiş,
Çiglik bir bükülüş dudaklarinda;
Bulamadiklari nedir ki, yaz kiş
Dolaşirlar şehrin sokaklarinda?
Sanki yalvaran bir duadir onlar,
Belki tanrilara açik vesvese,
Bir nehir. Bu nehir her akşam akar
Derinden ruhlari çagiran sese.