Adı yok
 

Adı yok

Bir yaza daha yalnız giriyorum
Onca kalabalığın arasında,
Bir sevgiden mahrum, bir sevgiliden uzak
Bir benden uzak, bir ölüme yakın.
İnsanlar var çevremde neşeli
İnsanlar var çevremde sevgili
Birde ben varım, ne neşeli, ne sevgili
Yalnızlıktır benim sadık dostum
Hani uyanırsın sabaha aklında yarin
Düşünürsün derince sevgini, sevgilini
Yalnız kalınca anlarsın değerini
Ve yalnız kalınca seversin her şeyden çok
Bir yaza daha yalnız uyandım
Yalnız kahvaltı yaptım
Yalnız! gece gibi, çaresiz,umutsuz ve mutsuz
Yalnızlıktır benim sadık dostum