Bana Yorulur Musun Ey Kalbim
 

Bana Yorulur Musun Ey Kalbim

Aşk yürüdü, kozmik bir alem sancı şimdi
Hikmet mi ki çağırmadan gelmek, uslu ve ürkek
Ne çıkar hayata dair çetele tutulmamışsa
İki aynanın hangisi senin ve senin görüntün hangisi
Nerede, gördüğün biriktirdiğin ne varsa koy
Buğum buğum terlediğin an neredeydin
Ki bunca sorular sorarsın aşka dair.

İşte şurada hayat, sana en yakın çerçeve
Adımların hangi söyleve uyarlı mirim
Pirim aşkına yemin ki sormadan anladım
Aldığım ne varsa korkarım şimdi
Ben gibi bir kula ağırdır bunlar bilirim
Kefilim olur musun ey aşk, ölüm ve dirim.

Kalk ve oku hepsini yazılanların
Karanlığın ortasında bir nokta ve aydınlık hayat
Keskin öfkeler yakar ademi şimdi
Hasmına ulaşmadan söner kor ateşi
Daha demedim, ne çıkar demesem bildiklerimi
İlk emri alınca irkilmek kadar bile yakın
-kalkın toplanın sur dibine- diyen çağrının.

Bana yorulur musun ey kalbim
Talibim ne varsa aşka dair
Hayata ulaşır mı çağrım.