Sinivermiş üstüme yalnızlığın kokusu
 

Sinivermiş üstüme yalnızlığın kokusu
korkutuyor beni aynalar.
gözlerimi
gözlerine hasret gözlerimi hiç sorma
ağlamaya yer arıyor hep kendine.

Bakışlarım kopuyor bakışlarımdan
ağlamaya yer arıyor kendine gözlerim
beklentisinde yağmurun
beklentisinde gün batımlarının
solmaya yüz tutuyor
kopuyor duygularım duygularımdan.

Bu ben miyim
hayır bu ben değilim
yanımda olmayınca sen
ben hiç ben olabilirliyim.