Bilinmeyen Kadınım
 

Bilinmeyen Kadınım


Saçları dağınık dalgalı
Gözleri buruk
Dudakları ince
Geçiyor usulca
Geçen otobüste
Buğulu camda aksi
Gözlerdeki nem mi
Penceredeki buğu mu
Hüzünlü yapan yüzünü
Düşüncelere dalmış gibi
Ellerinde kasvet
Şiirlerim gibi kaos da
Bilmece dünyasında
Her gün geçen kadınım
Sevgi yüklü yük gemisi
Bandırası silinmiş
Nereye gider bilinmez ki
Her gün buğulu camda ağlayan kadınım
Sevgi yüklü katarları
Avuç içinde hasreti
Dudaklarındaki ezgiyi
Yüreğimdeki sevgiyi sana taşıyan
Bilinmezlere giden bilinmeyen kadınım.