Bir Yudum Anne
 

Benim annem , nakışımda sevgi yumağı

Unutup ahvali ,birde sen dem olsaydın

Kalbimdeki sevgi ülkesinin sunağı

Ya ben Veys Karani ya sen Meryem olsaydın.



Bilmem hangi yılda unutmuşsun kendini

Saçlarda ak, hangi karanlığın eseri

Şimdi çocuklar emziriyor anneleri

Yitik ruhumun harcı, canımın gurbeti.



Saklasan da ayan tanıdım seni hüzün.

Kerkük türküsü gibi hüzünlüydü yüzün

Güleydin de anam olmayaydı ak sütün

Şeyda bir bakışı doyururdu gözünün.



Anadolu'm da baharlar da vardı yazda

Niçin hep kar yağdı kınalı saçlarına.

Muhabbetinle içimde kıvranan sıla,

Bilsem kırpar mıydım gözlerimi yanında.



Ey çimen gözü iğne oyası bakışlım

Duaların muskam, ekmeğin ilacım

En az Osmanlı kadar saf , başıma tacım

Vefasız gözler hayalini öpsün annem.