Biz Adı Geçenler
 

Payımıza hep yol düşer bizim, yol
Uzadıkça moraran hasret bir de
Tüm mısralar açılsın önümüzde
Tüm beyitlerde giz
Sökün etsin diye ışkınlarımızca
Bir yürüsek dedik bir yürüsek
Ve yürüdük
Çocuk kaldık yürüdükçe
Sonra suçumuz da büyüdü bizle kırçılca
Evlere girdik hep evlerde kaldık isterik
Sokaklara çıktık hep sokaklarda kaldık serseri
Bir bilemedik yerimiz neresi
Neresi soluk umutlarımızı sarkıttığımız balkon.

Oysa nobrandı aşağıda kimse bekleyen
İçimizden birisi, kuyudan ,unutulmuş
Hevesle saçlarını salarken rapunzen
Sarkamadık gitti bir kendimize, hemencik
Göçebe kaldık bu arayerde, bu karayerde
Ne cennette, mütebessim
Ne cehennemde, cırlavuk
Yabancıyız burada, yaban-
Cılık sarısı, gömgök sürgün
Atılmış bir taş
Söylenmiş bir söz gibi döngüsüz
Günah kadar kışkırtıcı ve kekre.

Yine de yüreğimiz kadar muhalif
Dostumuz kadar cüretkâr
Ve dualarımız kadar insanız
Biz ‘üstü çizilmişler’
Konuşan dinleyen adı geçen
Biziz mütemadiyen.