Can Bursam
 

Umutlarımı ovalarında bırakıp
Hayallerimi bulutlarına astığımdan beri
Bir henğamedir içimdeki
Kavak yeli serinliğinde mutluluklarımı
Ve çam kokusu sevinçlerimi bıraktım sokaklarında...


Sevdalarımı papatyalarına emanet edip
İskeleden sana el salladığım günden beri
Karakışlar yaşıyor yüreğim
Çığlar yuvarlanıyor üzerime
Yüzüme sahte tebessümler oturtup
Kalabalıklarda yalanı içselleştirsemde
Her birbaşınalığa düşüşümde
Yana yakıla kendimi arıyorum


Umudumun adı
Sevdalarımın saklı olduğu şehir
Can Bursam Yâr Bursam
Son durağımsın bekle...
Tükenmişliğimle sana geliyorum yine!