Can Erik-Canan Erik
 

Senin tadın dişlerimin arasında
Yeşilin gözlerime yansıyor
Parmaklarımla dokunuyorum etine
İstemlerim çoğalıyor
Üşüyorum...

Güneşin süzüldüğü boşluk içinde
Yapraklarım kırılıyor ansızın
Parmak ucuyla bir öpücük gönderiyorum
Yağmur sularıyla ıslandığın anlara
Düşünüyorum

Şehirlerin pörsülenmiş tadına
Seninle ulaşmaya çalışıyorum
Bulvarların kirlendiği
Yolların tütsülendiği günlerin
Az ötesine
Seninle yetişmeye çalışıyorum
Üstüste kibrit kutusu gibi
Tepetaklak dönen evlerde
Yaşıyorum

Ağaçların arasında küçücük gecekondu
Yeşermiş duvarları can sıcaklığında
Nefesleniyorum özgürce
Mini-minnacık yüreğimi
Yaprakların yeşiline lokma lokma
Banıyorum

Can erik-canan erik
Dudağıma sürüyorum rengini
Öpüyorum kokluyorum gözlerimin ucuyla
Süt damlıyor dudağımın üstüne
Tadımlanıyorum

Bozulmuş bir dünyanın doğasıyla
Soluklanıyorum

Can erik- canan erik
Sensin sadelik
Anlıyorum...