Çocukluğum!
 

İlk nefesi aldığım
İlk ninniyi dinlediğim yer Ayancık
Bulutlar kadar uzağımda şimdi.
Annemin pişirdiği
Tarhana çorbasının tadı damağımda hala
Topaç çevirmeler, renkli misketler
Çelik-çomak oyunları
Kartopu savaşları yaptığım arkadaşlarım
Kim bilir, nerede şimdi!...

Elmamı, kuru incirimi vermedim diye
Beni oyunlara almayan İrfan
Güreş tutup yenemediğim Orhan
Maramoğlu Erol, deli Ramazan
İlk sevgilim,
Sınıfımızın en güzeli Gülten
Çaylarında avladığım mercanlar, bıyıklılar
Saraylar kurduğum kum taneleri
Yuvarlak çakıl taşları.
Dalgalarında ıslandığım ak köpükler
Dekovil hattında kaydırdığım arabam
Maçlarına koştuğum Recep abi
Motor Necati
Pembe kanepelerinde oturduğum.

Lokomotif sefaları
Beni okula kadar bırakan Minnoşum
Nerede şimdi.!

Kanatları ıslak bıldırcın kuşları
Yeşil başlı ördekler
Canını yaktığım minik serçeler
Fabrika köprüsünde
Gelişini beklediğim babam
Çayda yüzen kayın tomruğu
Dört buçukta öten paydos borusu
Yedi nüfus katık ettiğimiz fabrika ekmeği
Her haneye ayrı maniler düzen
Ramazan davulcusu, Musa dayı
Gizlice çay elmalarını yediğimiz komşum
Ev sahibimiz Tahsin enişte
Marangoz Ali dayı
Menşure abla
Elime kağıt şekerleri tutuşturan
Şefika teyze!

Yaşadıklarım, ne tatlı bir hoşsa da imiş
Rahmetli babamın yoksulluğuna inat
Çocukluğum
Ne kadar da renkli geçmiş...