Düşkakan
 

Tiksiniyorum, ölüyorum ve hâlâ sayıyorum
şeriatsı ahtopot kollar, sardığı sevdalar, serin duygular
kesilen parmak, dikilen zoraki özsüzlükler acımazmış!
Ölü bilgin, kadersiz ruh, yaşayan idealist cevherler...
Değme toprağa, akma sulara bırak deliliği bir kenara
dinle ve yapma, girme karanlık sokaklara
tinsel dermanlar, donuk matemler doğrul ve al yolluğunu.
Erketeye yatanları denize doğru sürer bu düşkakan *******
ve biz hiçliği müşahede altına alıp, izahı zorların yaban tadına
can-ı gönülden gerekçelerin adına, dokunaklı nefsin teveccühüne
kimliksiz, kımıltısız mektuplar sunacağız.
Yaz *******ine de, bütün *******in ihyasına da
uykulu bir kendinden geçme sürmeden
saim zümrelerden sarılı engin uykusuzluk bağışlıyorum.
Ruh makamları ulaşınca kaz dağı zirvesine
seyret sevgilim aşina gözlerimden dünyamızı
rivayet o ki kevkeplerin yeryüzü sesleri inleyecek
vuracak gecenin sarkmış gözyaşı dolu memelerine
ruhban damlaların çatlayacak ar' ı
ve ben kımıltısız sen içerleyen mektuplar sunacağım
seyret sevgilim o zaman gözlerimden dünyamızı.