Enkaz
 

Gözlerin düştü aklıma yine
O çakmak çakmak gözlerin
Saldığı ışıklarla kelepçe vuran
O ışıl ışıl gözlerin geldi aklıma
Her mahkum özgürlüğü ister
Her hasta ayağa kalkmayı özler
Bense o siyah gözlerini arıyorum
Bulamayınca kahredip bitiyorum
Sanki bana hayat veren bir pınar
Gecenin karanlığında yol gösteren bir ışık
Beni tamamlayan diğer yarım
İçime çektiğim nefes sanki!
Esrarlı güzel gözlerin.
Yokluğunu anlıyorsun değil mi?
Çektiğim çileyi görüyor musun?
Beni ben yapanın sen olduğunu biliyor musun?
Anlayabilseydin beni, gelirdin
Bilseydin duygularımı, arardın
Hissetseydin sevdiğimi, sorardın
Ne geldin ne aradın nede sordun
Sen artık taş kalpli bir insan oldun
Bense taşa çarpmış ve dağılmış bir balyozum artık
Artık hiçbir işe yaramayan bir ENKAZ…