Gece
 

ilk defa acı çekerek özlüyorum seni,
ve de *******e öyle isyanım ki...
ne zaman gece olsa bir burukluk çöküyor içime
lanetler yağdırıyorum gecenin zehir zemberek karanlığına..
sonra susuyorum ve seni düşünüyorum.
aklıma önce o gülüşün düşüyor,
acı bir tebessüm beliriyor yüzümde
çok sürmüyor
gecenin katran karası karanlığı bozuyor.
seni kaybettiğim geceyi hatırlıyorum,
kahroluyorum.
oysa ne hayallerimiz vardı hatırlasana....
bir anlık öfke bir anlık sinir ve gecenin ürpertici karanlığı..
bunlar hazırlamıştı ayrılığımızı.
isyanım da azalıyor lanetlerim de,
çünkü sabahın ilk ışıkları vuruyor ağlayan gözlerime..