Gülören
 

( şiirlerim birçoğunu yazdığım kanserden ölen bayana ...)

Öldün
ölürken yanında değildim
SEN acılar içinde.

Kimliğini burada bırakıp üryan gittin
belki çok güller getirdiler mezarına
çığlıklar olmuştur mezar toprağına saplanan
bir kaç renksiz konuşma
birkaç toprağına su döken
bir kaç kırık ses dolaşmıştır.
Ben gelemedim
çağırmadılar ki
ne zaman resim çizsem o sensin
ne zaman Ankara deseler o sensin
ne zaman anlık keyif alsam o sensin.

Elinin izi dururken ellerimin üstünde
ben sadece çok ama çok ağladım
BEN acılar içinde.