Gün Yüzlü Çocuklar
 

Çekilir sözcükler dilsiz bir zamanın kılçığından
Her sokak yalnızlığın adını alır
Ve korkularla sınırlandı bütün umutlar
Düşlerini katarak bir bulutun seyrine
Koşuyor hayata gün yüzlü çocuklar

Anıların yırtık yelkenleri açılır
Esmer bir acı ilişir gözlerine
Yer ve gök maviye abanır
Saçlarında halaya durmuş bir bahar
Ve ellerinde gül kokulu yarınlarla
Koşuyor hayata gün yüzlü çocuklar

Şimdi gülüşleri sığmaz dört duvar arasına
Bir kuş misali körpeciktir yürekleri
Savaşları susar elbet,başlar türküleri
Ve bir avuç umut taşırlar yarına...

Ama şimdi bir mendil satarak sokaklarda
Güne koşuyor gün yüzlü çocuklar...