Hazan
 

Yuvasız kalmasın kuşlar kış ortasında,
Dökmesin çiçeklerini ağaçlar zamansız,
Güneş ısıtsın hep içimizi kanasıya
İçimdeki çocuk büyümesin apansız !

Olmasın karanlık, uyanmasın korkular,
Saf kalsın her şey, beklentisiz çıkarsız
Canım yanmasın, üşümesin yürekler
Uzatsın başını kardelen gibi, ürkmesin sevgiler !

Ayrılık gelip oturmasın kapımızda
Özlem sadık kalmasın yaşamımıza
Bitmesin sevgiler, ayrılmasın eller
Yıkılsın kendimize ördüğümüz duvarlar !

O duvarlar ki korkularımı saklar,
Öyle sanırdım pek çok zamanlar,
Oysa sevgi sınır tanımaz,
Hapsetsen de yüreklere sığmaz !

Bırak bentler kurmayı,
Ertelemeyi bırak,
Kaldır zincirlerini,
Maskelerini çıkar
Kim söyleyebilir ki?
Zamanımız mı var?
Erteleyecek kadar!